Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης – μέλος του ΙΗΑ
Σκίτσο Ν .Ροβάκη
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν αντιμετωπίζει απανωτές, καταστροφικές ήττες στα μεγαλεπήβολα σχέδια αναβίωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας μέχρι τις 29 Οκτωβρίου 2023, επέτειο των εκατό χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923.
Οι φαντασιώσεις του Ρ. Τ. Ερντογάν έγιναν παγκόσμια γνωστές από τις συνεχείς, εμπρηστικές δηλώσεις του, ιδίως μετά το «πραξικόπημα» του 2016, προκειμένου να γίνει πειστικός τόσο στον τουρκικό λαό όσο και στην διεθνή κοινή γνώμη.
Αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε δύο χαρακτηριστικές δηλώσεις, η μία στην Σαμψούντα τον Μάρτιο του 2018, μετά την δεύτερη τουρκική εισβολή στην Συρία («Θα οικοδομήσουμε οπωσδήποτε την μεγάλη Τουρκία. Αν χρειαστεί θα δώσουμε τις ζωές μας. Αν χρειαστεί θα πάρουμε ζωές») και η άλλη στο πλαίσιο της 7ης Συνόδου Κορυφής του Τουρκικού Συμβουλίου στο Αζερμπαϊτζάν, λίγες μέρες μετά την τρίτη τουρκική εισβολή στην Συρία, τον Οκτώβριο του 2019 (Είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε μέχρι τέλους χωρίς να λάβουμε υπόψη απειλές και πιέσεις. Το λέω ξεκάθαρα. Θα ολοκληρώσουμε οπωσδήποτε αυτό που έχουμε ξεκινήσει. Όπου υψώσαμε τη σημαία μας μια φορά, μετά δεν ξανακατέβηκε».
Με τέτοιες επικίνδυνες φαντασιώσεις που δεν υπολογίζουν κανένα και τίποτα, με ένα ιδιαίτερα βεβαρημένο «ποινικό μητρώο» απίστευτης διαφθοράς και διαπλοκής σύσσωμης της «Φαμίλιας Εντογάν» και με ένα αφόρητα καταπιεστικό καθεστώς μέσα σε ολόκληρη την Τουρκία και τα «κατακτημένα εδάφη», ήταν θέμα χρόνου η δημιουργία σοβαρών πληγών που αιμορραγούν και είτε δεν θεραπεύονται καθόλου, είτε κουκουλώνονται με μεγάλη δυσκολία.
Ας δούμε όμως συνοπτικά τις πέντε από τις πολλές πληγές που έχει ανοίξει στον τουρκικό λαό ο Ρ. Τ. Ερντογάν οι οποίες κλονίζουν πλέον επικίνδυνα όχι μόνο την απόλυτη εξουσία του αλλά οδηγούν σταθερά και την Τουρκία προς τα βράχια:
Σ Υ Ρ Ι Α: Στον εμφύλιο πόλεμο που ξεκίνησε το 2011 με «εξέγερση» στο πλαίσιο της Αραβικής Άνοιξης, η συμμαχία Συρίας-Περσίας-Ρωσίας, κατέβαλε μέχρι σήμερα ένα εξαιρετικά υψηλό «τίμημα» προκειμένου να την εξουδετερώσει.
Η ισλαμιστική Τουρκία, υποστηρικτής όλων των «εξεγέρσεων» της Αραβικής Άνοιξης, επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο όλων των χωρών στις οποίες θα επικρατήσει η Αραβική Άνοιξη. Ειδικά στην γειτονική της Συρία, η υποστήριξη αυτή ήταν μαζική, απροκάλυπτη και επεκτάθηκε σε κάθε αντικυβερνητική ομάδα – ακόμα και των πιο ακραίων τζιχαντιστών.
Όταν όμως, μετά από ένα αιματηρό, πενταετή πόλεμο, δεν υπήρξαν τα επιθυμητά αποτελέσματα, η Τουρκία βρήκε μια ιδανική πρόφαση προκειμένου να βάλει πόδι στην Συρία: Τον αποκλεισμό της διαφαινόμενης δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους!
Στον στόχο αυτό συμφωνούσαν απόλυτα εκτός από την Τουρκία, η Συρία, που δεν ήθελε τον διαμελισμό της, η Περσία που φοβάται τα δέκα και πλέον εκατομμύρια των Κούρδων που ζουν εκεί και το Ιράκ που ήδη έχει μια ομοσπονδιακά αναγνωρισμένη αυτόνομη περιοχή (Ιρακινό Κουρδιστάν).
Η Ρωσία βρήκε μια θαυμάσια ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τις φαντασιώσεις των παντουρκιστών συμφωνώντας (μαζί με Συρία και Περσία) στην πρώτη τουρκική εισβολή (“Ασπίδα του Ευφράτη”) η οποία έγινε το 2016 υπό τους ήχους οθωμανικών εμβατηρίων και γενικού ξεσηκωμού του τουρκικού πληθυσμού για την «κατάκτηση» της Συρίας.
Ακολούθησαν η δεύτερη (“Κλάδος Ελαίας”, 2018) και η τρίτη και φαρμακερή, τον Οκτώβριο του 2019. Και οι τρείς με την «συγκατάθεση» της Αμερικής – η τρίτη «συγκατάθεση» θεωρήθηκε προδοσία των Κούρδων που πρόσφεραν ανεκτίμητη βοήθεια στην καταστολή της Συριακής «εξέγερσης».
Κούρδοι, Ρώσοι, Πέρσες και Σύριοι γνωρίζοντας πολύ καλά τις τουρκικές προθέσεις, φρόντισαν να δημιουργήσουν μέσα στην Συρία μια μόνιμη, αιμορραγούσα και επικίνδυνη πληγή στην Ερντογανική Τουρκία.
Από την επομένη της πρώτης τουρκικής εισβολής το 2016, οι Κουρδικές δυνάμεις σε άμεση ή έμμεση συνεργασία με κυβερνητικές δυνάμεις που είχαν την υποστήριξη Ρωσίας και Περσίας, δημιούργησαν σταδιακά μια κόλαση για τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής με βαριές, καθημερινές απώλειες στρατιωτών και στρατιωτικού υλικού που σπάνια γινόταν επίσημα γνωστές.
Κάπως έτσι, ο Ρ. Τ. Ερντογάν σύρθηκε στην Μόσχα στις 5 Μαρτίου 2020, ταπεινώθηκε με το γνωστό καψώνι αναμονής και υπέγραψε ένα οδυνηρό συμβιβασμό που δεν ήταν πλέον στα λόγια, αλλά στην πράξη.
Επί πλέον διακήρυξε για μια ακόμα φορά τον σεβασμό της Τουρκίας στην εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, κάτι που θα υποχρεωθεί να κάνει μέχρι το 2023, με τον καλό ή με την βία!
ΕΒΡΟΣ / ΑΙΓΑΙΟ: Το τουρκικό Βιετνάμ στην Συρία και στην Λιβύη, με καθημερινές φωτογραφίες «μαρτύρων» στα διάφορα πολεμικά μέτωπα και εν όψει του επώδυνου συμβιβασμού στην Συρία, υποχρέωσε τους ισλαμιστές της Τουρκίας σε μια εσπευσμένη κίνηση εντυπωσιακού αποπροσανατολισμού με την προσδοκία επίτευξης άμεσων και σημαντικών «κερδών» απέναντι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Οι στόχοι ξεκάθαροι και επεξεργασμένοι σε κάθε τους λεπτομέρεια: Η αποσταθεροποίηση της Ελλάδος με την μαζική «εγκατάσταση» εκατοντάδων χιλιάδων νέων, επιλεγμένων μουσουλμάνων – εποίκων και ο εκβιασμός της Ευρώπης.
Τα τουρκικά «όπλα» ήταν πανέτοιμα: Ολόκληρος στρατός ταλαιπωρημένων ανθρώπων από την Ασία (κατά προτίμηση Πακιστάν και Αφγανιστάν) και την Αφρική (κατά προτίμηση κεντρική Αφρική), αναμεμιγμένων με ακραίους τζιχαντιστές από την Συρία, βαρυποινίτες που βγήκαν από τις τουρκικές φυλακές για να σταλούν στην Ελλάδα και πολλούς άλλους επικίνδυνους «καταζητούμενους» οι οποίοι θα έπρεπε να βρουν καταφύγιο στην Ελλάδα δημιουργώντας αντίστοιχους «πυρήνες» προς μελλοντική αξιοποίηση από την Τουρκία.
Η σφοδρή τουρκική υβριδική επίθεση με αχαλίνωτη προπαγάνδα που θα ζήλευε ακόμα και ο Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς ξεκίνησε, αμέσως μετά την έκτακτη στρατιωτική σύσκεψη που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου 2020 στην Άγκυρα.
Μετά από τέσσερις περίπου εβδομάδες συνεχών επιθέσεων με κάθε αθέμιτο μέσο, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρονικού πολέμου, τόσο στον Έβρο όσο και σε Ελληνικά νησιά του Αιγαίου, μπορεί πλέον να μιλήσει κανείς με βεβαιότητα, για ένα ακόμα Βατερλώ του Ρ. Τ. Ερντογάν.
Ο άοπλος, οργανωμένος και κατευθυνόμενος από τους πάνοπλους Γκρίζους Λύκους στρατός μουσουλμάνων εποίκων που εξαπέλυσε ο Ερντογάν απέτυχε να διασπάσει τα Ελληνικά σύνορα τόσο στον Έβρο, όσο και στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
Η λύσσα της αποτυχίας είναι ανάγλυφη στις καθημερινές αντιδράσεις των ισλαμιστών: Οι δουλέμποροι επιτίθενται με χαντζάρες στους άνδρες του λιμενικού στον Έβρο, επειδή δεν μπορούν να μεταφέρουν μουσουλμάνους έποικους στην Ελλάδα (24 Μαρτίου 2020), ο Τούρκος ΥΠΕΞ καταντάει πάλι γραφικός με δηλώσεις του («Η Ελλάδα παρανομεί και ρίχνει δακρυγόνα και σφαίρες στους πρόσφυγες», 23 Μαρτίου 2020), η Τουρκία «που δεν παρανομεί καθόλου», σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των μεταναστών, τους εκβιάζει ωμά: «Αν δεν κάνετε επεισόδια, αν δεν προσπαθείτε να κάνετε συνεχώς ζημιές στον φράχτη, αν δεν περάσετε τα Ελληνικά σύνορα, θα μείνετε νηστικοί!» (Ειδησεογραφία 24 Μαρτίου 2020).
Στα νησιά του Αιγαίου, ο τουρκικός υβριδικός πόλεμος παίρνει άλλη μορφή: Η τουρκική ΜΙΤ, μέσω τριών Παλαιστίνιων εμπρηστών βάζει φωτιά σε δομή προσφύγων στην Λέσβο (7 Μαρτίου 2020) επιδιώκοντας ευρύτερη αποσταθεροποίηση. Την ίδια μέρα η υποκρισία των Τούρκων ισλαμιστών κορυφώνεται: Ο ίδιος ο Ρ. Τ. Ερντογάν αυτοπροσώπως «έδωσε εντολή» στην τουρκική ακτοφυλακή να μην επιτρέπει πλέον σε μετανάστες να επιχειρούν να διασχίσουν το Αιγαίο. Ε, και λοιπόν;
Οι «επιλεγμένες επιχειρήσεις» συνεχίστηκαν κανονικά, όπως η προσάραξη φορτηγού πλοίου στην Τζια με 193 «μετανάστες» (16 Μαρτίου 2020), ενώ λίγο αργότερα (22 Μαρτίου 2020) τρείς βάρκες με 60 συνολικά άτομα, στην πλειοψηφία τους πρόσφυγες από την Συρία, έφθασαν σε Ελληνικά νησιά και την επομένη (23 Μαρτίου 2020) κατέφθασε στην Λέσβο μια ακόμα βάρκα με 56 άτομα – όλα από το Αφγανιστάν και την Αφρική!
Η Ελληνική και διεθνής προστασία των Ελληνικών θαλασσίων συνόρων στο Αιγαίο είναι φυσικό να παρουσιάζει «διόδους», αλλά η απαρέγκλιτη εφαρμογή της απόφασης που έχει ανακοινωθεί από την Ελληνική κυβέρνηση (σύλληψη, καταγραφή, απέλαση) είναι βέβαιο πως θα αποτελέσει καταλυτικό, αποτρεπτικό μέσο.
Η μεταφορά όλων των νέο – αφιχθέντων καθώς και όσων δεν έχουν ακόμα ταυτοποιηθεί σε ένα απομονωμένο κέντρο καταγραφής, ταυτοποίησης, ιατρικής εξέτασης και άμεσης απέλασης λόγω της υφιστάμενης αναστολής εξέτασης «αιτήσεων ασύλου», θα μπορούσε να γίνει στην Γυάρο, με υφιστάμενες δομές που μπορούν να εξυπηρετήσουν περισσότερους από 10.000 ανθρώπους. Οι αρνητικοί συνειρμοί που προκαλεί το νησί σαν τόπος πολιτικής καταπίεσης ανήκουν στο παρελθόν (ήδη από το 2011 αποχαρακτηρίστηκε από «ιστορικός τόπος»). Σήμερα η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα επικίνδυνο υβριδικό πόλεμο από ένα αντίπαλο με πολλαπλάσια δύναμη και δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για αναποτελεσματικούς, καθαρά ψυχολογικούς «συνειρμούς».
ΕΥΡΩΠΗ : Ο τουρκικός εκβιασμός της Ευρώπης με ποταμούς παράνομων μουσουλμάνων εποίκων δεν μπορεί να αποδώσει, εφ΄ όσον τα Ελληνικά σύνορα παραμένουν απαραβίαστα.
Όλα τα τουρκικά αιτήματα (αναθεώρηση συμφωνίας Ε.Ε. Τουρκίας του 2016, πολύ περισσότερα χρήματα, κατάργηση βίζας για τους Τούρκους πολίτες, άρση των Κυπριακών αντιρρήσεων για βήματα ενσωμάτωσης στην Ευρώπη, υποστήριξη της τουρκικής εισβολής στην Συρία κ.α.) απορρίφθηκαν συνολικά.
Η προσπάθεια της Άγκυρας να καταργήσει μονομερώς την συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας και να αποσπάσει πολλαπλά οφέλη, με «όπλο» εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους έποικους που έχει συσσωρεύσει στην «φιλεύσπλαχνη» Τουρκία από ολόκληρο τον κόσμο, απέτυχε παταγωδώς. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά από την Τουρκία να αποσύρει όλους όσους έχει οργανωμένα στείλει στον Έβρο, να σταματήσει τελείως τις «αποστολές» από τα Μικρασιατικά παράλια και να εφαρμόσει πλήρως την συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας του 2016. Σαν «αντάλλαγμα» είναι διατεθειμένη να συζητήσει μόνο μια μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση προς την Τουρκία.
Η «πληγή» που έχει ανοίξει εκβιαστικά ο Ρ. Τ. Ερντογάν στις σχέσεις Τουρκίας – Ευρώπης, σε μια στιγμή δοκιμασίας της Ρωσο-τουρκικής «φιλίας», αποδυναμώνει ολόκληρη την Τουρκία και αναδεικνύει την τεράστια σημασία των Ελληνικών συνόρων για ολόκληρη την Ευρώπη.
Λ Ι Β Υ Η : Η απροκάλυπτη τουρκική ανάμειξη στην Λιβύη σε «συνεργασία» με ένα ζάπλουτο, τουρκικής υπηκοότητας, διορισμένο «Πρόεδρο» του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης (Φάγεζ αλ-Σάρατζ), το οποίο ελέγχει μόνο το 10% των συνολικών εδαφών της Λιβύης, δημιουργεί στην Τουρκία μια αιμορραγούσα πληγή σε πολλαπλά επίπεδα:
Ανθρώπινο με την θυσία όχι μόνο «βασιβουζούκων», δηλαδή πληρωμένων μισθοφόρων, αλλά και τούρκων στρατιωτικών. Στις 21 Μαρτίου 2020, στον λογαριασμό twitter του Εθνικού Στρατού της Λιβύης (LNA υπό τον Χαλίφα Χαφτάρ), ανέβηκε ένα ακόμα βίντεο με νεκρούς Τούρκους στρατιώτες και ένα πολύ χαρακτηριστικό σχόλιο: «Τούρκοι στρατιώτες πεθαίνουν στη Λιβύη, Τούρκοι στρατιώτες πεθαίνουν στη Συρία. Γιατί; Για να ικανοποιήσουν τη φαντασία ενός ανόητου ανθρώπου».
Οικονομικό με την απώλεια στρατιωτικού υλικού σε μια τεράστια έκταση, με καθημερινές απώλειες. Τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη UAV των τύπων ANKA και Bayraktar καταρρίπτονται σαν τις μύγες στην Λιβύη (όπως και στη Συρία) γκρεμίζοντας ένα ακόμα μύθο των ισλαμιστών της Τουρκίας.
Διπλωματικό με πρωτοφανή διεθνή απομόνωση από συστάσεως της Τουρκικής Δημοκρατίας και δημιουργία σχέσεων εντεινόμενης εχθρότητας απέναντι σε πολύ ισχυρές αραβικές, ευρωπαϊκές και πολλές άλλες χώρες.
Αν στα παραπάνω προστεθεί και η εντελώς αβέβαιη μακροημέρευση του ζάπλουτου, τουρκικής υπηκοότητας, διορισμένου «Προέδρου» (Φάγεζ αλ-Σάρατζ), αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η Λιβύη ήδη αποτελεί μια ακόμα αιμορραγούσα πληγή την οποία δημιούργησε ο Ρ. Τ. Ερντογάν στην Τουρκία.
ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ: Στην αρχή, το παγκόσμιο πρόβλημα του κορωνοιού αντιμετωπίστηκε στην ισλαμιστική Τουρκία με απίστευτη ελαφρότητα: Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Memduh Bayraktaroglu, Πρόεδρος και Γαμπρός της «Φαμίλιας Ερντογάν» διατύπωναν την άποψη πως «ο κορονοϊός θα ωφελήσει την οικονομία της χώρας»!
Όταν τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν, ανακοινώθηκαν κάποια μέτρα (θερμικές κάμερες σε αεροδρόμια, απολύμανση σε μέσα μεταφοράς – 7 Μαρτίου 2020) και άρχισαν να συλλαμβάνονται όσοι τολμούσαν να εκφράσουν δημόσια ανησυχία για τον κορονοιό.
Το πρώτο κρούσμα ανακοινώθηκε στις 10 Μαρτίου 2020 ενώ μια εβδομάδα αργότερα (Τρίτη 17 Μαρτίου 2020) συνελήφθησαν 19 άτομα διότι έκαναν αναρτήσεις ανησυχίας στο διαδίκτυο σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού!
Την επομένη (18 Μαρτίου 2020) ο Ρ. Τ. Ερντογάν σε ομιλία του για τον κορονοιό, ισχυρίστηκε πως «η Τουρκία θα έχει κέρδη από αυτή την κρίση», πως «Μας περιμένει μία ωραία εικόνα πέρα από τις προσδοκίες μας» και πως «θα πετύχουμε σε αυτή τη διαδικασία έχοντας από τη μία μεριά υπομονή και από την άλλη προσευχή»! Προφανώς, οι ανθρώπινες ζωές δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία για τους παντουρκιστές*!
Στις 25 Μαρτίου 2020, η Τουρκία ανακοίνωσε 44 νεκρούς και 1.782 κρούσματα του ιού την ώρα που Ρ.Τ. Ερντογάν διαβεβαίωνε με διάγγελμα του τον τουρκικό λαό πως « Η Τουρκία θα ξεπεράσει την πανδημία σε 2-3 εβδομάδες»!
Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος και ο Τούρκος υπουργός Υγείας Φαχρετίν Κοτζά: «Το κράτος δεν χρειάζεται να κηρύξει καθεστώς έκτακτης ανάγκης, μπορεί ο καθείς να το κάνει, ο καθ΄ ένας για τον εαυτό του»! Την ίδια ώρα σε έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με δεδομένα από 100 χώρες του κόσμου, διαπιστώθηκε ότι ο αριθμός κρουσμάτων του υιού στην Τουρκία αυξάνεται ταχύτερα από άλλες χώρες.
Τέλος, στις 26 Μαρτίου 2020 έγινε γνωστό πως ο αντικαθεστωτικός Τούρκος αθλητής του ΝΒΑ Ενές Καντέρ, σχολίασε στο twitter ένα βίντεο που δείχνει αβοήθητους ανθρώπους να πεθαίνουν στους δρόμους της Τουρκίας από τον κορονοϊό ως εξής: «Δυστυχώς άνθρωποι πεθαίνουν από τον κορονοϊό μέρα μεσημέρι στους δρόμους της Τουρκίας. Ο δικτάτορας Ερντογάν ακόμη τα καλύπτει όλα και δεν παρέχει την κατάλληλη φροντίδα ή προσοχή. Κάνε κάτι, παρανοϊκέ!».
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α:
Το δικτατορικό καθεστώς με κοινοβουλευτικό φερετζέ που έχει επιβάλλει στην σημερινή Τουρκία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εφαρμόζει με το ζόρι αδιέξοδες πολιτικές αναβίωσης νέο – οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα στον εικοστό πρώτο αιώνα, «παίρνοντας» αδίστακτα ζωές, Τούρκων και ξένων.
Η απληστία, η διαφθορά και η διαπλοκή του καθεστώτος «βλέπει κέρδη» ακόμα και στην παγκόσμια συμφορά του κορονοιού, θυσιάζοντας αδίστακτα ανθρώπινες ζωές μέσα στην Τουρκία. Κέρδη, όχι φυσικά για την Τουρκία ή τους Τούρκους πολίτες αλλά για τις τσέπες της διεφθαρμένης «Φαμίλιας Ερντογάν»!
Όλες όμως αυτές οι πρακτικές του καθεστώτος Ερτντογάν, αλλά και των νέο-οθωμανικών απόψεων της κυρίαρχης τουρκικής πολιτικής εξουσίας, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με την βούληση της πλειοψηφίας Τούρκων διανοουμένων, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, ακαδημαϊκών και γενικά Τούρκων με αξιόλογη πνευματική καλλιέργεια.
Η υποστήριξη των ανθρώπων αυτών μέσα και έξω από την Τουρκία, αποτελεί υποχρέωση όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και σύσσωμης της διεθνούς κοινότητος ώστε να συμβάλλει προσεκτικά στην δημιουργία μιας ειρηνικής εποχής μετά από την αιματηρή και απάνθρωπη εποχή των παντουρκιστών*.
Ο Ρ. Τ. Ερντογάν, παρά τις καταστροφικές ήττες του στα διάφορα «μέτωπα» και τις αιμορραγούσες πληγές που έχει ανοίξει στην Τουρκία και στον τουρκικό λαό, καταφέρνει να επιβιώνει χάρις στην στυγνή δικτατορία που έχει επιβάλλει μέσα στην γειτονική χώρα.
Μέχρι πότε όμως;
* Παντουρκισμός και τουρκική πολιτική απέναντι στον ελληνισμό περιγράφονται στο διαχρονικό, αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» που είναι διαθέσιμο εντελώς δωρεάν τόσο στην 5η Ελληνική έκδοση (2020) όσο και στην 3η Αγγλική έκδοση (2019) από την Βιβλιοθήκη του International Hellenic Association. Η δωρεάν ηλεκτρονική έκδοση του 2020 περιλαμβάνει επικαιροποιημένη βιβλιογραφία εκατοντάδων πηγών σε Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Τουρκικά βιβλία./
πηγή
Αδυνατώ να αντιληφθώ το μίσος του αρθρογράφου κατά του Ερντογάν το οποίο τον οδηγεί βεβαίως σε υποκειμενικές και ενίοτε παντελώς σουρεαλιστικές αντιλήψεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Κατ’ αρχήν, ποιό είναι το μέτρο σύγκρισης για να αποφανθεί κανείς αν ο Ερντογάν είναι κακός ηγέτης? Υπάρχει Ελληνας ηγέτης που να μπορεί να συγκριθεί μαζί του? Ποιός είναι? Ο Ερντογάν παρέλαβε μία Τουρκία έρμαιο των Αμερικανών και του ΔΝΤ και την μεταμόρφωσε σε Δύναμη παγκοσμίας εμβελείας. Γνωρίζει ο αρθρογράφος ότι η Τουρκία διαθέτει βάσεις στην Σομαλία, την Ερυθραία, την Λιβύη, το Τζιμπουτί και την Υεμένη μεταξύ άλλων?(η Ελλαδούλα τρέμει τα Σκόπια και την Αλβανία!). Γνωρίζει ότι ο Ερντογάν παρέλαβε ΑΕΠ 350 δισ. ευρώ και το έχει φθάσει στα 820 δισ. σήμερα? Γνωρίζει ο αρθρογράφος ότι η Τουρκία έχει περισσότερες από 7.500 βιομηχανίες κι’ ότι παράγει σχεδόν το 80% του οπλισμού της? Ας σκεφθεί καλύτερα πώς η Τουρκία συνεχίζει να παραμένει όρθια παρά τον αμερικανικό οικονομικό πόλεμο! Και εν πάσει περιπτώσει, γιατί η κριτική του περιορίζεται στην εξωτερική πολιτική? Οι άλλοι τομείς είναι ασήμαντοι? Γνωρίζει ο αρθρογράφος ότι ο Ερντογάν συνεχίζει να απολαμβάνει δημοτικότητα μεγαλύτερη από 50% στον τουρκικό λαό? Ποιός “καλός” Ελληνας πολιτικός διαθέτει τέτοιο ποσοστό? Καλό θα ήταν, αντί να διοχετεύει στα σχόλιά του άκριτες και υποκειμενικές απόψεις, να ακούει που και που τον έγκυρο ανταποκριτή στην Τουρκία, τον Μ.Κωστίδη για να μάθει τί γίνεται στο εσωτερικό της. Αλλά ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά.
Τί σημαίνει καταστροφικές ήττες? Είναι καταστροφική ήττα η “απόκρουση” των λαθρομεταναστών στον Εβρο?(επισημαίνω ότι στα νησιά συνεχίζουν να καταφθάνουν ανενόχλητοι – ο Εβρος είναι αντιπερισπασμός). Αλίμονο τέτοια θριαμβολογία. Ούτε αν είχαμε αποκρούσει την Βέρμαχτ το 1941 δεν θα κάναμε έτσι! Είναι καταστροφική η απώλεια μερικών drones στην Λιβύη?(που δεν πέφτουν σαν τις μύγες – άλλωστε γι’αυτό το λόγο κατασκευάζονται και το κόστος τους είναι ασήμαντο). Σημειώνω ότι το λιβυκό καθεστώς είναι ακόμη εκεί, η τουρκολιβυκή συμφωνία συνεχίζει να ισχύει κι’ η Ελλάδα κάνει την πάπια! Μιλώντας για την Συρία, θα υπενθυμίσω ότι η Τουρκία είναι ακόμη εκεί κι’ ότι ο Ερντογάν κατέστησε τη χώρα του απαραίτητο συνομιλητή σε κάθε προσπάθεια επίλυσης του Μεσανατολικού. Εύγε ή άφεριμ – αν το προτιμά ο αρθρογράφος! Οσο για τις τεράστιες απώλειες, ούτε 100 Τούρκοι στρατιώτες δεν σκοτώθηκαν ακόμη, κάτι που καθόλου δεν παραπέμπει στο Βιετνάμ! Αναφερόμενοι στην Ευρώπη, θα πρέπει να αντιληφθεί κανείς ότι ο Ερντογάν την αντιμετωπίζει ως σύνολο ενώ η χώρα μας, αν βήξει η Δανία, παθαίνει πνευμονία! Και βεβαίως, η αντιπαράθεση του Ερντογάν με την Ευρώπη περιορίζεται σε ζητήματα πολιτικής γιατί αν δούμε τις οικονομικές σχέσεις, η Τουρκία συνεχίζει να απορροφά μεγάλα ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία, εμείς ως κράτος-μέλος της ΕΕ, ούτε στο όνειρό μας δεν μπορούμε να δούμε. Σαν να μην έφθανε αυτό, το ευρωτουρκικό εμπόριο παραμένει 20πλάσιο του αντίστοιχου ελληνικού! Τί λέει ο αρθρογράφος, αν χρειαστεί να επιλέξει η Ευρώπη, ποιόν θα προτιμήσει, την Ελλάδα ή την Τουρκία? Περνώντας στον κορονοϊό, ναι, ο Ερντογάν δεν χειρίστηκε καλά το θέμα. Αλλά πόσο χειρότερα το χειρίστηκε από την Ιταλία, την Αγγλία, την Ισπανία, τις ΗΠΑ και πολλές άλλες χώρες. Γιατί πρέπει να δείχνουμε τον Ερντογάν?
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αν οι υπό του αρθρογράφου χαρακτηριζόμενες ως πέντε πληγές του Ερντογάν είναι “καταστροφικές” τότε με ποιό επίθετο της ελληνικής θα πρέπει να χαρακτηριστούν το Ματζικέρτ, το Μυριοκέφαλο, η Αλωση και τα Ιμια το 1996? Υπάρχει κάποια σύγκριση? Η αναβίωση της “νεο-οθωμανικής”(sic) αυτοκρατορίας(αλήθεια, πότε πέθανε και χρειάζεται να αναβιώσει?!) δεν υπήρξε ποτέ ούτε όνειρο ούτε επιδίωξη του Ερντογάν. Το μόνο το οποίο επεδίωξε είναι η ισχυροποίηση του τουρκικού κράτους τόσο ώστε να γίνει η ισχύς του συγκρίσιμη με εκείνη της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αλλά οι πολιτικοί μας και οι δημοσιογράφοι μας είναι τόσο κομπλεξικοί απέναντι σε ένα μεγάλο Τούρκο ηγέτη που το μόνο που κάνουν είναι να τον λοιδωρούν διαρκώς ως “σουλτάνο”, “φασίστα”, “διεφθαρμένο” κ.λ.π Αλήθεια, όλα λειτουργούν σωστά και δημοκρατικά στη ελληνική πολιτεία? Οι οικογένειες Μητσοτάκη, Καραμανλή, Παπανδρέου και άλλες πολλές δεν είναι διεφθαρμένες? Τολμά ο αρθρογράφος να τις πιάσει στο στόμα του? Αν όχι, να την χαίρεται τη “δημοκρατία” του. Οσο για τον παντουρκισμό, αντί να τον ξορκίζουμε, θα έπρεπε να αντιτάξουμε τον πανελληνισμό ως παγκόσμια πνευματική και ηθική δύναμη προαγωγής των κοινωνιών. Αλλά δεν μπορούμε. Γιατί το πολιτικό μας προσωπικό είναι τόσο ακατάλληλο που μπροστά στον Ερντογάν ούτε για μύγες γύρω από ένα σκουπιδοντενεκέ δεν κάνει!
Θεόδωρος Καμαρινός
Από την εποχή της αρχαιότητας, το περσικό χρήμα δημιουργούσε πάντα μια πέμπτη φάλαγγα στα σπλάχνα του Ελληνισμού. Η άρρωστη διάθεση για καριέρα, ακόμη και με προδοσία του Ελληνισμού χαρακτηρίζει την εθνική μας ιστορία από την εποχή του Δημάρατου και του Εφιάλτη. Δυστυχώς πολλοί σαν και αυτούς περάσανε και πολλοί ακόμη θα έλθουν. Ο Ελληνισμός είναι πολιτιστικό μέγεθος και όχι γήινη δύναμη. Ακόμη και σήμερα οι σημαντικοί εχθροί του Ελληνισμού είναι πρώην Έλληνες. (Ράμα στην Αλβανία, Δημητρώφ στα Σκόπια, Μπακάτογλου / Ερντογάν στην Τουρκία). Δεν με εκπλήσσει η τουρκολαγνεία, το ίδιο έγινε όταν έπεσε η Πόλη. Πιστοί στα μνήμη του εθνομάρτυρα αυτοκράτορά μας Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στεκόμαστε ακλόνητοι στα τείχη τους Ελληνισμού δίδοντας την δική μας μάχη για την σωτηρία του. Ο κάθε υμνητής του Ερντογάν πρέπει να καταλάβει ότι είναι θέλημα Θεού η χώρα με το “ποινικό μητρώο” να καταστραφεί και η Κωνσταντινούπολη να γίνει Ελληνική. Ο Μπακάτογλου είναι ένας ξοφλημένος δικτάτορας που οδηγεί την Τουρκία στο τελευταίο κεφάλαιο της ύπαρξής της και θα ήταν ευχής έργον αν μπορούσε να το κάνει αυτό αναίμακτα, ζητώντας το έλεος του Θεού και των συμπατριωτών του Ρωμιών για την προδοσία της οικογένειάς του ενάντια στον Ελληνισμό. Ο τουρκικός στρατός είναι μια διαλυμένη πολεμική μηχανή, η αποτυχία της οποίας φάνηκε στην πρόσφατη επαίσχυντη ήττα στο Ιντλίπ από τις δυνάμεις του Συριακού Αραβικού Στρατού, στην Λιβύη από την δυνάμεις του στρατάρχη Χαφτάρ, και πρόσφατα στην αδυναμία του να σχεδιάσει τον υβριδικό πόλεμο στο Έβρο και τα νησιά αλλά και στο εσωτερικό μέτωπο της Ελλάδος, όπου οι χρυσοπληρωμένοι προπαγανδιστές του αλλά και τα τάγματα εφόδου τους λεγόμενου “ακροαριστερού/αναρχικού χώρου” δεν μπόρεσαν να επηρεάσουν τον πατριωτισμό των Ελλήνων και το αρραγές εσωτερικό μέτωπο.
Δεν συμπαθώ τους “υπερπατριώτες” ούτε τους ψευτοπατριώτες. Αυτοί οδήγησαν τη χώρα στο “μαύρο ’97”. Ιδού λοιπόν οι προδότες! Τώρα προσπαθείτε να με πείσετε ότι η Τουρκία είναι μία χώρα υπό κατάρρευση που ο στρατός της τελεί υπό διάλυση. Τότε γιατί δεν αψηφούμε το casus belli? Γιατί δεν κάνουμε καταρρίψεις? Γιατί δεν ανακοινώνουμε και δεν οριοθετούμε ΑΟΖ? Γιατί δεν προβάλλουμε διεκδικήσεις? Γιατί δεν οργανώνουμε διπλωματική εκστρατεία κατά της Τουρκίας? Γιατί δεν αποβιβάζουμε στην τουρκική ακτή τους διασωζόμενους λαθρομετανάστες? Γιατί δεν απομακρύνουμε το τουρκικό προξενείο από την Κομοτηνή? Είναι τόσα πολλά τα γιατί! Μήπως φοβόμαστε? Αλλά τί φοβόμαστε? Ενα κράτος υπό διάλυση, ένα “γίγαντα με γυάλινα πόδια”? Συνεπώς, ή το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι παντελώς ακατάλληλο ή οι απόψεις σας είναι για κλάματα. Προϊόντα του θυμικού και όχι του ρεαλισμού. Δυστυχώς συμβαίνουν και τα δύο- εις βάρος εννοείται της Πατρίδας την οποία τόσο απερίσκεπτα επικαλείσθε. Αντί να γράφετε φαντασιοπληξίες για την Τουρκία, σκεφθείτε και προτείνετε μέτρα για την Ελλάδα – για να γίνει πάλι μία μεγάλη, ισχυρή και αξιοσέβαστη χώρα. Εχετε αντιληφθεί ότι η στρατιωτική θητεία είναι 8μηνη εδώ και χρόνια η δε εκπαίδευση είναι θεωρητική ελλείψει κονδυλίων? Εχετε αντιληφθεί ότι η χώρα μας χρωστάει 360 δισ. ευρώ? Καταλαβαίνετε ότι ένα μέρος των νομοθετημάτων μας χρειάζεται την προέγκριση της γερμανικής Ομ. Βουλής?Πώς θα διαλυθεί η Τουρκία, από ευχολόγια ή από θεία επέμβαση? Κατεβείτε από το συννεφάκι σας και δείτε την πραγματικότητα χωρίς συναισθηματισμούς και συγκινήσεις. Ετσι ίσως γίνετε πολύ πιό χρήσιμοι στην Πατρίδα.
Η Τουρκολαγνία είναι μια αρρώστια από την οποία πάσχουν ουκ ολίγοι Έλληνες και τα παραπάνω σχόλια δηλώνουν πως και ο σχολιαστής του άρθρου μου «Οι πέντε πληγές του Ερντογάν» νοσεί βαριά από την ασθένεια αυτή.
«Ποιο είναι το μέτρο σύγκρισης για να αποφανθεί κανείς αν ο Ερντογάν είναι κακός ηγέτης?» αναρωτιέται. Μόνο η αρρώστια της τουρκολαγνείας και μάλιστα σε βαριά μορφή θα είχε παρόμοιες απορίες όταν στην Τουρκία υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες φυλακισμένοι «αντιφρονούντες», η ελευθερία του τύπου και της έκφρασης είναι στραγγαλισμένη, η διαφθορά και η διαπλοκή ξεπέρασαν ακόμα και την εποχή του Μεντερές που καταδικάστηκε σε θάνατο και κρεμάστηκε. Μήπως πρέπει να θεωρήσουμε «καλό ηγέτη» και τον Κιμ Γιονγκ Ουν;
Η Τουρκική «Δύναμη παγκόσμιας εμβέλειας» με βάσεις (μεταξύ άλλων) στην Σομαλία, την Ερυθραία, την Λιβύη, το Τζιμπουτί και την Υεμένη σε σύγκριση με την «Ελλαδούλα που τρέμει τα Σκόπια και την Αλβανία» καθώς και η υποτιθέμενη δημοτικότητα Ερντογάν «μεγαλύτερη από το 50% του τουρκικού λαού» , παραπέμπει στην ίδια ακριβώς βαριάς μορφής αρρώστια της τουρκολαγνείας.
Με απόλυτα ελεγχόμενα ΜΜΕ, με καθημερινή και συνεχή «πλύση εγκεφάλου», η δημοτικότητα του Ερντογάν στην σημερινή Τουρκία είναι λιγότερο από 30% και γκρεμίζεται και άλλο μετά τους απίστευτα εγκληματικούς χειρισμούς στο παγκόσμιο πρόβλημα του κορονοιού.
Από το παραλήρημα όμως τουρκολαγνείας του «σχολιαστή», ξεχώρισα ακόμα μερικές «πινελιές»:
«Ο Ερντογάν κατέστησε τη χώρα του απαραίτητο συνομιλητή σε κάθε προσπάθεια επίλυσης του Μεσανατολικού», «Είναι καταστροφική η απώλεια μερικών drones στην Λιβύη;», «η τουρκολιβυκή συμφωνία συνεχίζει να ισχύει κι’ η Ελλάδα κάνει την πάπια», «να υπενθυμίσω ότι η Τουρκία είναι ακόμη στην Συρία», «Όσο για τις τεράστιες απώλειες, ούτε 100 Τούρκοι στρατιώτες δεν σκοτώθηκαν ακόμη, κάτι που καθόλου δεν παραπέμπει στο Βιετνάμ», «αν δούμε τις οικονομικές σχέσεις, η Τουρκία συνεχίζει να απορροφά μεγάλα ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία, εμείς ως κράτος-μέλος της ΕΕ, ούτε στο όνειρό μας δεν μπορούμε να δούμε», «Σαν να μην έφθανε αυτό, το ευρωτουρκικό εμπόριο παραμένει 20πλάσιο του αντίστοιχου ελληνικού!», «το πολιτικό μας προσωπικό είναι τόσο ακατάλληλο που μπροστά στον Ερντογάν ούτε για μύγες γύρω από ένα σκουπιδοντενεκέ δεν κάνει!».
Το παραλήρημα αυτό που συγκρίνει οικονομικά στοιχεία μιας χώρας 75 εκατομμυρίων με μια χώρα 11 εκατομμυρίων, που απαξιώνει κάθε τι το ελληνικό και θριαμβολογεί για κάθε τι τουρκικό, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γραφτεί στην Άγκυρα, από τους πιο φανατικούς παντουρκιστές!
Μηδένα όμως προ του τέλους μακάριζε. Και το τέλος του γειτονικού «γίγαντα» με τα γυάλινα πόδια δεν είναι και πολύ μακριά…
“Ανέγνως αλλ’ ουκ έγνως – ει γαρ έγνως ουκ αν κατέγνως”
Περιμένοντας τους Βαρβάρους
-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.
-Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαριούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.
-Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Τα εν οίκω ουκ εν Δήμω. Στην Ελλάδα ουδεμία δίωξη κατά κ. Καμαρινού. Άρα ο κ, Καμαρινός το έπραξε από ιδιοτέλεια, αγνόησε όμως ότι είμεθα σε ένα ιδιότυπο πόλεμο και αυτό τον υποβαθμίζει πολύ στη συνείδηση του πατριωτικού χώρου και των Ελλήνων εκ Μικράς Ασίας.
Θα έπρεπε πράγματι να διώκονται στην Ελλάδα προβοκάτορες όπως ο κ. Κουμάκης – οι οποίοι μπορεί να είναι και αργυρώνητοι της ΜΙΤ (καλυπτόμενοι υπό τον πέπλον ενός δήθεν αντιτουρκισμού) και όχι οι Καμαρινοί οι οποίοι εμπράκτως και όχι δια λόγων έχουν αποδείξει τον πατριωτισμό τους. Επιπλέον κανείς δεν όρισε τον κ. Κουμάκη εκπρόσωπο του πατριωτισμού στην Ελλάδα ή , πολύ μάλλον, των μικρασιατών Ελλήνων. Αν πάντως ο ίδιος επιμένει να θεωρεί τον εαυτό του πατριώτη, ιδού βήμα λαμπρόν προκειμένου να μας αναπτύξει τις προτάσεις του για την πρόοδο της Πατρίδας αντί να κατατρύχεται με φληναφήματα περί Τουρκίας. Οι Τούρκοι τη δουλειά τους και μεις τη δική μας. Επισημαίνω και υπενθυμίζω στους απανταχού Κουμάκηδες ότι η χώρα μας χρειάζεται να κάνει πολυεπίπεδα άλματα για να γίνει αυτό που όλοι θα θέλαμε να είναι. Ολοι οι Ελληνες καλούνται από τις περιστάσεις πλέον να συμβάλλουν στο χτίσιμο μίας νέας Ελλάδας, αυτόνομης, ανεξάρτητης, ισχυρής και δημιουργικής. Η ενασχόληση με και η κριτική στα χάλια των άλλων δεν βοηθάει την Πατρίδα να αντιμετωπίσει τα δικά της χάλια. Κάτι το οποίο μάλλον δεν συγκινεί τον κ. Κουμάκη ο οποίος θεωρεί ως φαίνεται ότι τα προβλήματα της χώρας μας θα λυθούν ως δια μαγείας όταν η Τουρκία εξαφανιστεί από τον χάρτη. Αν πραγματικά πιστεύει κάτι τέτοιο τότε απλά “πλανάται πλάνην οικτράν”.
Η διαφορά μας με τον υβριστή μου είναι είναι εγώ γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη και έζησα από κοντά την “Τουρκική Δημοκρατία”, ενώ εκείνος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην ασφάλεια και την ελευθερία της Ελλάδος. Φαίνεται όμως πως μάλλον μετακόμησε νοερά στην Άγκυρα για να εκφράζει καλύτερα τους λύκους διαφόρων χρωματικών αποχρώσεων…
Πρώτος εγώ σε καλώ να κλείσουμε αυτή την στείρα, άγονη και αντιπαραγωγική αντιπαράθεση. Αν παρ’ελπίδα επιθυμείς να δώσεις συνέχεια θα αναγκαστώ απρόθυμα να σε ακολουθήσω.