Όταν έπρεπε σιωπούσαμε, τώρα κλαίμε και οδυρόμαστε

Δικαίως διαμαρτυρόμαστε και πονάμε και αισθανόμαστε ορφανοί, γιατί κλειδαμπαρώθηκαν οι ναοί της Εκκλησίας μας. Και όπως οι άνθρωποι που έχασαν ένα πολυαγαπημένο πρόσωπο, το θυμούνται με συγκίνηση, θρηνούν περισσότερο και νιώθουν έντονα την απουσία του, τις «χρονιάρες» ημέρες, Πάσχα και Χριστούγεννα, έτσι και εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αισθανόμαστε θλίψη και σπαραγμό, γιατί δεν θα μπορέσουμε … Continue reading Όταν έπρεπε σιωπούσαμε, τώρα κλαίμε και οδυρόμαστε

Να καθιερωθεί στο Δημοτικό σχολείο μάθημα ετυμολογίας

«Όταν οι εχθροί σου θα έχουν ξεμάθει την ορθογραφία τους, να ξέρεις ότι η νίκη πλησιάζει». Βλαντιμίρ Βολκώφ, Ρώσος λογοτέχνης Αν είχαμε υπουργούς Παιδείας με ιθαγένεια ελληνική και με αίσθηση του τι βάρους και ποιότητας πολιτισμού είναι φορείς και όχι αχθοφόροι τυμπανιαίας αποφοράς ιδεών, το πρώτο πράγμα που θα καθιέρωναν στο Δημοτικό σχολείο είναι η … Continue reading Να καθιερωθεί στο Δημοτικό σχολείο μάθημα ετυμολογίας

Ηρωικά και ευτράπελα

«Βίος ανεόρταστος μακριά οδός απανδόκευτος», έλεγαν οι αρχαίοι. Ζωή χωρίς γιορτή, άχαρη, είναι δρόμος χωρίς πανδοχείο ανάπαυσης. Κάποτε ανθούσε σε τούτον τον τόπο και η ευθυμογραφία, οι ευτράπελες γραφές. Διέπρεψε σ’ αυτό το λογοτεχνικό είδος ο μεγάλος Δημήτρης Ψαθάς, συγγραφέας και του συγκλονιστικού «Γη του Πόντου», αλλά και περίτεχνων ευθυμογραφημάτων, όπως το περίφημο «Η Θέμις … Continue reading Ηρωικά και ευτράπελα

Αν είχαμε υπουργείο εθνικής, ελληνικής και όχι νεοταξικής παιδείας…

Το παρόν κείμενο αφιερώνεται στην ιερά μνήμη του μακαριστού πια πατρός Στεφάνου Παπαθανασίου, που εκοιμήθη εν Κυρίω προ ολίγων ημερών στην Κατερίνη. Ο αείμνηστος Γέροντας,  ταπεινός, ευθύς και ακενόδοξος, φιλόχριστος και φιλότιμος, πρόσχαρος και ελεήμων, αγαπητός πολύ από τον απλό λαό, παπάς λεβέντης, φιλακόλουθος, πνευματικός ακαταπόνητος, αληθής λειτουργός του Υψίστου, με φιλοπατρία ανυπόκριτο και γενναιότητα … Continue reading Αν είχαμε υπουργείο εθνικής, ελληνικής και όχι νεοταξικής παιδείας…

Η πόλις ημών ανεμεστώθη δημοπιθήκων εξαπατώντων τον δήμον».Αριστοφάνης. «Βάτραχοι, στιχ. 1083-1085

Εκτός της συνήθους αηδίας και αποστροφής που νιώθουμε αυτές τις ημέρες, που ξεβράζονται σωρηδόν οι πομπές και οι ανομίες «πατρικίων», πολιτικών και ρασοφόρων, μια βαθιά αγωνία και απογοήτευση διατρέχει το κοινωνικό σύνολο. Απογοήτευση για τα παρόντα, αγωνία για τα μέλλοντα. Έγραφε σ’ ένα στίχο του ο Καβάφης, μ’ εκείνη την εξαίσια δυσνόητη μαστορική του. «Η … Continue reading Η πόλις ημών ανεμεστώθη δημοπιθήκων εξαπατώντων τον δήμον».Αριστοφάνης. «Βάτραχοι, στιχ. 1083-1085

Τηλεκπαίδευση: μήπως δεν είναι όλα ρόδινα;

Μπορεί να καυχάται η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για την τηλεδιδασκαλία όμως «ενδέχεται άλλως έχειν», όπως ακουγόταν στην εκκλησία του δήμου τα αρχαία χρόνια. Δεν είναι όλα ρόδινα. Το διαδίκτυο και η έκθεσή του σ’ αυτό επί ώρες,  για μικρούς μαθητές, είναι πολλές φορές καταστρεπτικό. Ακόμη και αν ο σκοπός είναι ιερός, τα μέσα δεν … Continue reading Τηλεκπαίδευση: μήπως δεν είναι όλα ρόδινα;

Έχουμε, οι τωρινοί Έλληνες, τέτοια αγάπη για την πατρίδα;

Πρώτον: Κάποτε η Διοίκηση διορίζει τον Μακρυγιάννη "αρχηγό των Αθηναίων". Τον πλησιάζει ο Γρόπιος (Gropius), πρόξενος της Αούστριας και του λέει να δεχτεί τον "Γκόρδον", τον Άγγλο, ως αρχηγό, διότι θα βάλει τα χρήματα. Απαντά ο πατριδοφύλακας στρατηγός: "Σύρε πες του, όποιος είναι αυτός οπού θα βάλει τα χρήματα, όχι αρχηγόν τον κάνω καμπούλι (= δέχομαι … Continue reading Έχουμε, οι τωρινοί Έλληνες, τέτοια αγάπη για την πατρίδα;