και την ελληνική νεολαία – και όχι μόνο.

Όλοι οι «μεγάλοι» ξέρουμε πολύ καλά πως μια στερεή σανίδα σωτηρίας της εθνικής μας οικονομίας, της οικογένειας και των παιδιών μας είναι η σχολαστική επιμονή στην αγορά προϊόντων που παράγονται στην Ελλάδα.

Η εξήγηση είναι γνωστή: Αγοράζοντας προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα στηρίζουμε την δική μας παραγωγή, δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας μειώνοντας την ανεργία, εξασφαλίζουμε πόρους στα ασφαλιστικά μας ταμεία, διασφαλίζουμε την απρόσκοπτη καταβολή των συντάξεων και των επιδομάτων ανεργίας, αυξάνουμε τα έσοδα του κράτους από την «υγιή» φορολογία υποστηρίζοντας όσες κοινωνικές κατακτήσεις έχουν διασωθεί, βοηθάμε την εξαγωγή ελληνικών προϊόντων μέσα από την γνωριμία τους με τα εκατομμύρια των ξένων τουριστών που μας επισκέπτονται κάθε χρόνο, βελτιώνουμε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας (μεγαλύτερες ποσότητες, χαμηλότερες τιμές) και –το κυριότερο- περιορίζουμε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας και την ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτησή μας από αδίστακτους ξένους «δανειστές» που έχουν τις χειρότερες των προθέσεων.

Όλα αυτά –και άλλα πολλά- με μια και μόνο συνήθεια: Αγοράζουμε Ελληνικά!

Αυτό όμως το κοινό μυστικό, αυτή την απλή αλήθεια που γνωρίζουν ακόμα και όσοι δεν είναι οικονομολόγοι, ποιοι τολμούν να προβάλλουν; Ποιοι τολμούν να φωνάξουν; Ποιοι μπορούν να επιβάλλουν σαν μια καθημερινή συνήθεια;

Μήπως η Κυβέρνησή μας;

Ασφαλώς όχι! Η (όποια) Κυβέρνηση είναι αλυσοδεμένη από τους ξένους δανειστές μας στις εντολές της παγκοσμιοποίησης. Μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα υποχρεώθηκε με ευθύνη των κατά καιρούς πολιτικών που ασκούν εξουσία – μεταξύ πάρα πολλών άλλων- να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες της χώρας μας όχι μόνο στο τσουνάμι των μεταναστών αλλά και στο τσουνάμι των εισαγωγών που έχει κάνει κατάληψη σε κάθε σημείο πώλησης, σε ολόκληρη την Ελλάδα, μέρα ή νύχτα!
Η (όποια) Κυβέρνηση μας λοιπόν δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να αρθρώσει την παραμικρή λέξη – είναι «δεμένη» από το διεθνές σύστημα με νόμους, κανονισμούς, αποφάσεις και συμφωνίες έχοντας και ένα πιστόλι στον κρόταφό της από τους «προστάτες» μας – συγνώμη, από τους πιστωτές μας.

Μήπως οι εφημερίδες, τα περιοδικά, το ραδιόφωνο ή η τηλεόραση;

Ασφαλώς όχι! Το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της διαφήμισης προέρχεται από το εισαγωγικό εμπόριο που αποτελεί το οξυγόνο της οικονομικής τους επιβίωσης. Η εξάρτηση τους από την διαφήμιση (και το εισαγωγικό εμπόριο) είναι τόσο ισχυρή ώστε δεν υπάρχει καμιά σοβαρή πιθανότητα να ακούσουμε καμπάνια «Αγοράζουμε Ελληνικά!» από κάποιο μεγάλο και διαδεδομένο ΜΜΕ, όσο καλές προθέσεις και να υποθέσουμε πως έχει.

Μήπως ο μέσος Έλληνας πολίτης;

Δυστυχώς, ο μέσος Έλληνας πολίτης είναι βουτηγμένος στα προβλήματα, στα χρέη και στις ολοένα και χειρότερες συνθήκες της καθημερινότητάς του. Φαίνεται πως δεν διαθέτει το «καθαρό μυαλό» που απαιτείται για να καταλάβει μόνος του το συμφέρον της χώρας του, της οικογένειας του και το δικό του – ιδίως αν το «Αγοράζουμε Ελληνικά!» σημαίνει, σε ορισμένες περιπτώσεις, πληρώνω κάτι περισσότερο, άσχετα αν αυτό το «κάτι περισσότερο» επιστρέφει πολλαπλάσιο στον ίδιο. Το πρόσθετο πρόβλημα είναι ότι ένα καθόλου ευκαταφρόνητο τμήμα του μέσου πολίτη έχει άμεση ή έμμεση βιοποριστική εξάρτηση από το εισαγωγικό εμπόριο!

Μήπως το internet;

Ναι, σίγουρα ναι! Το αδέσμευτο κίνημα των bloggers του διαδικτύου έχει ήδη δημιουργήσει μια σοβαρή, αξιόλογη τάση στην ευαισθητοποίηση των Ελλήνων – και όχι μόνο. Η ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη των bloggers διαδίδει το μήνυμα «Αγοράζουμε Ελληνικά!», ανοίγει διάλογο με τους αναγνώστες και δημιουργεί ακόμα και banners με το σύνθημα «Αγοράζουμε Ελληνικά!» στις διάφορες ιστοσελίδες. Μέχρι σήμερα είναι η δύναμη, μαζί με αρκετές καταναλωτικές και άλλες οργανώσεις, που υπηρετεί την ιδέα αυτή, μια ιδέα που αποτελεί την πιο ασφαλή σωτηρία από τα οικονομικά μας προβλήματα!

Μήπως η Ελληνική -και όχι μόνο- νεολαία;

Να μια εκρηκτική δύναμη που μπορεί να επιβάλλει από μόνη της την συνήθεια «Αγοράζουμε Ελληνικά!» σε ολόκληρη την κοινωνία, διοχετεύοντας δημιουργικά την ορμή, το πάθος και την δύναμή της σε μια κατεύθυνση που δεν θα βοηθήσει μόνο την χώρα της αλλά και το ίδιο της το μέλλον.

Η νεολαία είναι το μόνο «ανόθευτο» ακόμα τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς διαπλοκή, χωρίς δεσμεύσεις και χωρίς εξαρτήσεις.

Ακροδεξιοί, δεξιοί, κεντρώοι, συντηρητικοί, οικολόγοι, σοσιαλιστές, αριστεροί η ακρο-αριστεροί, όποια ιδεολογία και αν πιστεύουν, όποια ιδεολογία και αν υπηρετούν συνειδητά –χωρίς, φυσικά, την παραμορφωτική επιρροή ναρκωτικών ουσιών που σε (ευτυχώς λίγους) πληγώνουν θανάσιμα την νιότη και θολώνουν το μυαλό τους- αποτελούν την μόνη δύναμη που μπορεί να δημιουργήσει μια, έστω προσωρινή, κοινή πολιτική θέση: «Αγοράζουμε Ελληνικά!».

Όσο ακραίο και να φαίνεται, όσο «παλαβό» κι αν ακούγεται, ας το σκεφτούμε λίγο: Ποιος νέος ή νέα με καθαρό μυαλό, όποια ιδεολογία και αν έχει, δεν θα συμφωνήσει σε μια κοινή πολιτική άποψη που θα εκφράζεται στις λέξεις «Αγοράζουμε Ελληνικά»;

Ακόμα και τα νεαρά μέλη των «επιτροπών υποστήριξης λαθρομεταναστών» που δραστηριοποιούνται μερικές φορές με ακραίους τρόπους, θα πρέπει να δέχονται πως οι οικονομικοί μετανάστες για να ζήσουν στην κοινωνία μας πρέπει να εργαστούν, μαζί με τους Έλληνες που συσσωρεύονται στις λίστες των ανέργων. Για να εργαστούν όμως, πρέπει όλοι μαζί να «Αγοράζουμε Ελληνικά!» για να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας και πλούτο στην χώρα μας!

Με δυο λόγια: Οι νέοι και οι νέες, σε όποιο μέρος και σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται, μπορούν από μόνοι τους να επιβάλλουν το σύνθημα «Αγοράζουμε Ελληνικά!» στην ελληνική κοινωνία.

Στα σχολεία, στα φροντιστήρια, στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, στα Πανεπιστήμια, στις στρατιωτικές σχολές ή απλά στον στρατό, στις δουλειές που ενδεχομένως κάνουν, μπορούν να κάνουν καθημερινή πολιτική πράξη το σύνθημα «Αγοράζουμε Ελληνικά!» : Στα στέκια που συχνάζουν, να επιβάλλουν με την επίμονη προτίμηση τους σε προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, είτε αυτά είναι τρόφιμα είτε ποτά. Ας προτιμήσουν επίμονα ελληνικά αποστάγματα (Μαστίχα Χίου, Τσίπουρο, Ούζο, ρακόμελο, αποστάγματα σταφυλιού και τόσα άλλα), Ελληνικό κρασί από τον πλούσιο ελληνικό αμπελώνα με παράδοση αιώνων, Ελληνικό λικέρ (δοκιμάσατε ποτέ το Σαμιώτικο Νέκταρ, το Σαντορινιό Vinsanto ή το Πατρινό Τεντούρα;) και ελληνικές λιχουδιές που υπάρχουν σε απίστευτη ποικιλία σε κάθε γωνιά της Ελλάδος. Στην καθημερινότητα τους ας επιβάλλουν με την επίμονη προτίμησή τους, ελληνικά προϊόντα σε όλες τις ανάγκες ένδυσης, υπόδησης, προσωπικής φροντίδας, ειδών σπιτιού, εξοχής, οικοδομής κ.ο.κ.ε. – όλα ανεξαιρέτως τα προϊόντα που καταναλώνουμε, αρκεί να φέρνουν την «μαγική» ένδειξη ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ. Είναι τόσο απλό!

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ ή ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Επιμένετε να δείτε μια από τις παραπάνω ενδείξεις σε κάθε προϊόν που αγοράζετε.
Είναι τόσο απλό!

Αν τα προϊόντα που χρειαζόμαστε δεν παράγονται καθόλου στην Ελλάδα ή δεν επαρκούν να καλύψουν την εγχώρια κατανάλωση, θα πρέπει να υπάρχει «πολιτική κρίση επιλογής» ώστε να προτιμώνται προϊόντα χωρών που αποτελούν παραδοσιακούς φίλους και συμμάχους, όπως η Κύπρος ή η Γαλλία που βρίσκονται δίπλα μας σε κάθε καλή ή κακή στιγμή.

Το σύνθημα «Αγοράζουμε Ελληνικά!» είναι Εθνικό. Είναι εξόχως πολιτικό. Είναι υπερκομματικό. Είναι η σωτηρία μας.

Και η μόνη δύναμη που μπορεί να το επιβάλλει με το δικό της τρόπο, με την δική της ακαταμάχητη δύναμη είναι η νεολαία μας!

Σε ολόκληρο τον κόσμο, εκτός από τον απόδημο ελληνισμό που αγοράζει ελληνικά προϊόντα για να βοηθήσει την Ελλάδα πρακτικά και αποτελεσματικά να ξεπεράσει την οικονομική κρίση, πολλοί ξένοι διανοούμενοι*, που είναι στο συντριπτικό τους ποσοστό φιλέλληνες, προσπαθούν ο καθ΄ ένας με τον δικό του τρόπο να βοηθήσουν την Ελλάδα.

Εμείς πότε επιτέλους θα αποφασίσουμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας;

Λεωνίδας Κουμάκης**
Kb@kbanalysis.com

Αθήνα, 5 Φεβρουαρίου 2011

*Ο «πατέρας της νουβέλ βαγκ» Ζαν-Λυκ Γκοντάρ στο Γαλλικό Περιοδικό «Les Ιnrockuptibles», Μάιος 2010 :
«Θα έπρεπε να ευχαριστούμε την Ελλάδα. Η Δύση οφείλει πολλά στην Ελλάδα, τη χώρα της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας, της αρχαίας τραγωδίας. Ξεχνάμε πάντα τους δεσμούς ανάμεσα στην τραγωδία και στη δημοκρατία. Χωρίς τον Σοφοκλή δεν θα υπήρχε ο Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε ο Σοφοκλής. Ο κόσμος της τεχνολογίας μέσα στον οποίο ζούμε χρωστά τα πάντα στην Ελλάδα. Ποιος εφηύρε τη λογική; Ο Αριστοτέλης. Ο Α ισχυρίζεται το Β. Ο Α διαθέτει θετικό χαρακτηριστικό. Άρα ο ισχυρισμός Β είναι αληθινός. Αφού το είπε ο Αριστοτέλης έτσι θα είναι. Λογική. Είναι αυτό που οι κυρίαρχες δυνάμεις ολημερίς φροντίζουν ώστε να μην υπάρχει καμία αντίδραση, ώστε να λειτουργούμε κάτω από μια ίδια λογική. Σωστά είχε πει η γερμανοεβραία συγγραφέας Χάνα Αρεντ ότι η λογική παροτρύνει τον ολοκληρωτισμό.

Επομένως όλος ο κόσμος χρωστά χρήματα στην Ελλάδα. Αυτή η χώρα θα μπορούσε να απαιτήσει εκατομμύρια των εκατομμυρίων από όλους για τα συγγραφικά δικαιώματα των αρχαίων. Και θα ήταν απολύτως λογικό να της δοθούν. Αμέσως. Οι Έλληνες επίσης κατηγορούνται ως ψεύτες. Αυτό μου θυμίζει έναν παλιό συλλογισμό που μαθαίναμε στο σχολείο: Επαμεινώνδας είναι ψεύτης και εφόσον όλοι οι Έλληνες είναι ψεύτες, άρα ο Επαμεινώνδας είναι Έλληνας. Δεν έχουμε προχωρήσει και πολύ από τότε».