Ένας Έλληνας Φιλόσοφος της Μαρίας Χρισταρά

Ένας Έλληνας φιλόσοφος.
Ανεξήγητα πολλές φορές συμβαίνει να προξενεί θλίψη ή απώλεια ενός ανθρώπου , που δεν έχει καμμία συγγένεια μαζί μας
Αυτό μου συμβαίνει και εμένα με την επερχόμενη αναχώρηση του κυρίου Νικολάου Καλογερόπουλου.
Ή ζωή όπως λέει ο ίδιος έχει ημερομηνία λήξης ,αυτός έφτασε στο 92 έτος και έζησε μια πολύ ωραία ζωή γιαυτό και το τέλος δεν του έφερε καμμία αγωνία για το επέκεινα.
Μέχρι αυτή την στιγμή που χαροπαλεύει το μυαλό του είναι διαυγές και δίνει τις τελευταίες οδηγίες για το ίδρυμα που φέρει το όνομα του “Καλογεροπούλειο.”
Υπήρξε δάσκαλος για πολλούς έβλεπε όλους τους ανθρώπους ίσους και νοιάζονταν γιαυτούς, είτε ήταν εφοπλιστές ,είτε εργάτες. Την περιουσία του την άφησε στο Ίδρυμα ,που βρίσκετε στην Κόρινθο, κύριος σκοπός του είναι ή προώθηση του πολιτισμού.
Εχει θεσπίσει επίσης ενα παγκόσμιο βραβείο 10.000 €, ανά δύο χρόνια απονέμεται σε φιλόσοφο – επιστήμονα που επιλέγει το Πολυτεχνείο της Λωζάνης ,φέρει δε το όνομα του Ιδρύματος ,κάνοντάς το γνωστό στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Θαύμαζα τον τρόπο που μιλούσε ,με γλώσσα απλή κατανοητή, για πολιτική με επιχειρήματα και βαθειά γνώση ,για φιλοσοφικά θέματα ,για την παιδεία είχε θέσεις, επέμενε ότι τα σχολεία έπρεπε με το μάθημα της πατριδογνωσία να βγάζουν στην κοινωνία πολίτες μορφωμένους και υπεύθυνους.
Μπορούσε ώρες να μιλάει για Τέχνη ήταν γνώστης τη κλασσικής μουσικής και είχε επισκεφθεί τα μεγαλύτερα θέατρα ,όπερες, και αίθουσες μπαλέτου στον κόσμο.
Ή ζωγραφική του άρεσε πολύ ήταν πολύ καλός κριτικός Τέχνης ήταν και ο ίδιος ζωγράφος με μεγάλη συλλογή από δικά του έργα.
Έγραψε τριάντα τρία βιβλία και έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών.
Μέχρι τις τελευταίες ημέρες πριν καταβληθεί τελείως μιλούσε σαν έφηβος μεγαλώνοντας την θλίψη των φίλων του που έβλεπαν να προδίδει ή ύλη τον καλό τους δάσκαλο.
Κύριο μέλημα όλων μας είναι να βοηθήσουμε το ίδρυμα να πάει μπροστά και τα αποτελέσματα να τα δούμε στην νέα γενιά του τόπου μας.
Φεύγω ευχαριστημένος είπε γιατί το Καλογεροπούλειο θα ανοίξει πνευματικούς δρόμους στην πόλη που γεννήθηκα και πέρασα πολλά καλοκαίρια από την ζωή μου.
Αυτό που μπορώ να τον διαβεβαιώσω είναι ότι και τα τρία μέλη του Δ.Σ του Ιδρύματος καθώς και οι φίλοι του, θα κάνουμε το καλύτερο. Ηταν άλλωστε αυτό που μας ζήτησε να του υποσχεθούμε ,σαν τελευταία επιθυμία του.
Κύριε Καλογερόπουλε οι γνώσεις σας, ή ευγένεια σας,ή κοσμοπολίτικη συμπεριφορά σας ή έννοια σας για τους ανθρώπους που έχουν αναγκη ,ή καλαισθησία σας, η ανιδιοτελής προσφορά σας κάνουν το κενό δυσαναπλήρωτο .
Ένα καυτό δάκρυ κυλάει από τα μάτια μου για την αποχώρησή σας .
Να πάτε στο καλό
Μαρία Χρισταρά Σπυρογιαννάκη