Ελευθερίας έρως τους θερμαίνει,
τους νέους φοιτητές Πολυτεχνείου,
Δικτατορίας κράτος αψηφούνε,
αντίσταση προβάλλοντας στη Χούντα.

Άλλοι νεκροί κι άλλοι τραυματισμένοι,
με αίμα τους τις δάφνες θα ποτίσουν,
σαν ήρωες λαός θα τους τιμήσει,
και ιερός θα νομιστεί ο τόπος!

Δημοκρατίας δέντρο ποτισμένο,
με νεαρό και ζωογόνο νάμα,
στο πάτριο το έδαφος Ελλάδος,
βλαστάρια και καρπούς θα μεταδώσει.

Χρόνια πολλά περάσανε κι αλλάξαν
καιροί και των Ελλήνων ήθη νέα,
των Συνταγματαρχών η τριανδρία
φαντάζει σαν αθώα περιστέρα!

Τρικούβερτη των δανειστών τριάδα,
Τρόικα φοβερή, διαβολεμένη,
τσιράκια Μαμμωνά που διαφεντεύουν,
δεινότερη Δικτατορίας μοιάζει.

Εγχώρια, γνωστή Στρατοκρατία,
ξενόφερτοι, ξενόγλωσσοι, τυχαίοι,
οι νέοι μας πανούργοι Αφεντάδες,
Ελληνικό φιλότιμο προσβάλλουν!

Πράγμα καλό πολύ και τιμημένο,
Ελευθερίας το ποτό το θείο,
μα καταντά φαρμάκι, αν περάσει
τα όρια του λογισμένου μέτρου.

Ο πειρασμός των δανεικών χρημάτων
μεγάλος, δολερός και πλέον φαύλος,
σαν δυναμίτης έτοιμος να σκάσει,
Δημοκρατίας οίκημα να κάψει!

Περίεργη πορεία Πολιτείας,
πλεούμενο στο πέλαγος που τρέχει,
κύματα το χτυπούν και το φυσάει
άνεμος, ακατάστατο στοιχείο.

Το τέλος της Δικτατορίας ήταν
αρχή Μεταπολίτευσης της νέας,
και κράτησε καλά σαράντα χρόνια,
χωρίς σ’ άλλο κελλί να καταλήξει!

X. K. E.