Κάθε Σεπτέμβριο, μεταξύ 10 και 21, σχηματίζεται ευάριθμη αποστολή υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και συνεργασία της υπηρεσίας ΔΕΠΑΘΑ του Γενικού Επιτελείου Στρατού και από την Ελλάδα μεταβαίνει στο Ελληνικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο του Ριτσόνε (10 χλμ νότια του Ρίμινι), όπου τελεί επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων στην Μάχη του Ρίμινι. Αυτό γίνεται σε εκτέλεση της υπόσχεσης των ανδρών της ΙΙΙ Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας “Ρίμινι”, οι οποίοι μετά το τέλος της μάχης, αφού μπήκαν ελευθερωτές στο Ρίμινι,΄τακτοποίησαν τα της ταφής των πεσόντων συναδέλφων τους, έψαλλαν γονατιστοί τον Εθνικό Ύμνο και τους έδωσαν μία ιερή υπόσχεση: Να μη τους ξεχάσουν ποτέ!
Αυτή την ιερή υπόσχεση εξυπηρετεί το βιβλίο.
“Οι Ήρωες αποβιώνουν συνήθως (προσωρινά) λόγω πράξεων του ηρωισμού τους, αποθνήσκουν όμως οριστικά όταν τους ξεχνάμε. Εμείς δεν λησμονούμε τους Ήρωες !” Αυτό είναι η κεντρική ιδέα του βιβλίου.
Το βιβλίο αποτελεί ολοκληρωμένο αφιέρωμα στην ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία “Ρίμινι” η οποία σχηματίσθηκε υπό ανώμαλες συνθήκες στη Μέση Ανατολή το 1944, έλαβε μέρος στη μάχη του Ρίμινι, ήταν η πρώτη στρατιωτική μονάδα η οποία πέτυχε το πρώτο ρήγμα στην ισχυρή αμυντική “Γοτθική Γραμμή¨ των Γερμανών και εισήλθε ελευθερώτρια στο Ρίμινι. Κατόπιν επέστρεψε στην Πατρίδα και ενεπλάκη χωρίς ευθύνη της στην τραγωδία των Δεκεμβριανών διαφυλάσσοντας αποτελεσματικά τον κοινοβουλευτισμό στη μετακατοχική Ελλάδα.
Στον επίλογο αναφέρεται εν κατακλείδι (σ. 496) “Βάστα Ελλάδα, Μητέρα του κόσμου, ερχόμαστε εμείς τα παιδιά σου” !…(απόσπασμα από ένα κείμενο που γράφηκε από μαθητή Λυκείου).