Το βιβλίο περιγράφει τα γεγονότα της Κατοχχικού Εμφυλίου στην Πελοπόννησο, και ιδιαίτερα στον λεγόμενο “Ελεύθερο Μωριά” που κάλυπτε την περιοχή εκείνη στην οποία μετά τον Σεπτέμβριο του 1943 κυριάρχησε πολιτικά το ΕΑΜ και στρατιωτικά ο ΕΛΑΣ, δηλαδή ολόκληρη σχεδόν την Πελοπόννησο πλην των πρωτευουσών των νομών και λίγων πόλεων που υπήρχαν Γερμανικές φρουρές. Τότε, στον “Ελεύθερο Μωριά” αναπτύχθηκε η Κόκκινη Τρομοκρατία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ εναντίον της “αντίδρασης”, με χιλιάδες φυλακισμένους σε δεκάδες Στρατόπεδα Κρατουμένοων, Λαϊκά Δικαστήρια, και χιλιάδες δολοφονίες σε ατομικές και ομαδικές σφαγές. Η Κόκκινη Τρομοκρατία εντάθηκε όσο πλησίαζε η Απελευθέρωση, και στην περιοχή αναπτύχθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας, αντίπαλο δέος στον ΕΛΑΣ.

Ο Β΄ Τόμος καλύπτει τα γεγονότα του Κατοχικού Εμφυλίου το 1944, μέχρι την αποχώρηση των Γερμανών τον μήνα Σεπτέμβριο. Η αλματώδης αύξηση της Κόκκινης Τρομοκρατίας στον Ελεύθερο Μωριά ταυτόχρονα με την εξάπλωση των Ταγμάτων Ασφαλείας προκαλεί εκατόμβες θυμάτων μεταξύ αθώων χωρικών αμάχων. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δραματική στην Κορινθία και την Αργολίδα, όπου ο Πριφερειακός Αντιπρόσωπος του ΕΑΜ/ΚΚΕ, ο Θεόδωρος Ζέγκος (Στάθης ή Τριαντάφυλλος), δρα με το σύνθημα “λεπίδι στην αντίδραση” και ζητά από τους τοπικούς υπεύθυνους του ΕΑΜ στα χωριά και τις επαρχίες τους καταστάσεις “αντιδραστικών” για εκτέλεση, σε ποσοστό 5-10% των κατοίκων! Το βιβλίο καλύπτει διεξοδικά όλους τους μεγάλους τόπους μαρτυρίου αθώων στους δύο νομούς, με εκατοντάδες ονόματα θυμάτων, και φυσικών και ηθικών θυτών. Τελειώνει με τα γεγονότα της Απελευθέρωσης στη Βόρεια Πελοπόννησο και τη δράση μονάδων του ΕΛΑΣ Πελοπονήσου στα Δεκεμβριανά της Αθήνας.