και του κυρίου Καπρίνη

(ανοικτή επιστολή)

 

Το άρθρο αυτό: http://www.psych.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1047%3A2017-10-12-09-11-59&lang=el
μου εστάλει από φίλο ως απόδειξη ή έστω ένδειξη οτι οι ειδικοί πιστεύουν πως δεν υπάρχει τίποτα μη φυσιολογικό στην διεμφυλικότητα.

Θα ξεκινήσω δηλώνοντας πως θεωρώ απαράδεκτο, ανάγωγο, ή μάλλον ενδεικτικό πραγματικής ψυχοπάθειας και άξιο αυστηρής τιμωρίας (απο σχολείο και κράτος) τον χλευασμό (από μάγκες και μάγκισες) ομοφυλόφιλων, διεμφυλικών και γενικά ανθρώπων που έχουν σεξουαλικές διαταραχές. Δεν ειναι επιλογη των ομοφυλόφιλων και διεμφυλικών να έχουν τα προβλήματα που έχουν. Οι άνθρωποι αυτοί γεννιούνται με παρέκκλιση απο το φυσιολογικό. Το περιβάλλον και οι εμπειρίες παίζουν μικρό ρόλο. Χλευάζουμε και απορρίπτουμε ανθρώπους που δεν γεννιούνται απόλυτα υγιείς? Οχι βέβαια. Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους που γεννιούνται με σεξουαλικες διαταραχές. Αυτό όμως διαφέρει πολύ απο το να παραδεχθούμε οτι οι σεξουαλικες διαταραχές και διαφορετικότητες είναι “παραλλαγές” της φυσιολογικής έκφρασης φύλου και δεν συνιστουν ψυχοπαθολογία. Δεν συνιστούν ψυχοπαθολογία, κύριε Καπρίνη, συνιστούν παθολογία, η οποία θα επιφέρει και ψυχοπαθολογία οταν το άτομο αυτο δεν βρει υποστήριξη από το περιβάλλον του.

Γίνεται δυστυχώς φανερό από τον τρόπο που μας σερβιρίστηκε το επίμαχο νομοσχέδιο (και πλέον νόμος) οτι τα κίνητρά του δεν ειναι η αγάπη προς τον συνάνθρωπο που έχει παθολογικά ή/και ψυχοπαθολογικά προβλήματα και χρειάζεται στήριξη (όπως ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός και άλλοι υποστηρικτες του νόμου), αλλά η προαγωγή της άποψης οτι δεν υπαρχουν μόνο δύο φύλα και οτι η έννοια του φύλου είναι σχετική. Ας μην ειμαστε καχύποπτοι όμως, θα δείξει συντομα απο το αν θα εισαχθουν στην Ελληνική παιδεία διδασκαλίες περί της σχετικότητας του φύλου.

Νοιάζεστε για το bullying, κύριε πρωθυπουργέ, το οποίο δεν στοχοποιεί μόνο διεμφυλικούς αλλά κάθε ευαίσθητο και καλόκαρδο παιδί; Τότε να επιβάλλετε δια νόμου άγρυπνη παρακολούθηση απο δασκάλους για το τι συμβαίνει μέσα στο σχολείο και στην ίδια την τάξη τους, και αυστηρές τιμωρίες όχι μόνο για τους θύτες αλλά και τους γονείς που τους δημιούργησαν.

Κοιτάξτε λοιπόν τι γράφει ο κ. Καπρίνης.

“Aξιόπιστες μελέτες διεθνώς, καθώς επίσης και οι ψυχολογικές δοκιμασίες, καταδεικνύουν πως η τρανς κατάσταση δεν συνιστά ψυχοπαθολογία, αλλά μια παραλλαγή της φυσιολογικής έκφρασης του φύλου (1)»

Και μας παραπέμπει στο reference #1, το οποίο είναι το ακόλουθο: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26429593

Ας δούμε τι λέει

…and is commonly thought to arise from a discrepant cerebral and genital sexual differentiation.”

…γενικά θεωρείται (απο τους επιστήμονες) οτι στη διάρκεια της (εμβρυικης τους) ανάπτυξης υπήρξε discrepancy ανάμεσα στην σεξουαλική διαφοροποίηση του εγκεφάλου και των γεννητικών οργάνων

….insight into the stability or variability of gender differences and their relation to hormonal status.

Το πρώτο μέρος αυτης της πρότασης μοιάζει να μιλάει για γνωση σχετικα με την σταθερότητα και ποικιλοτητα των διαφορών μεταξυ των (δύο?) φύλων, δεν ειναι καλά διατυπωμένο απο γραμματικη άποψη, αλλά μολις καποιος συνεχιζει να διαβαζει την πρόταση καθώς και την συνέχεια της περίληψης, καταλαβαίνει οτι οι συγγραφείς αναφέρονται στην σταθερότητα και ποικιλότητα των χαρακτηριστικών αρσενικού ή θηλυκού φύλου ανάλογα με την ορμονική κατάσταση των διεμφυλικών (ενδογενεις ορμόνες αλλά και αυτες που παιρνουν για θεραπεια) και δεν πρόκειται για δήλωση οτι τα φύλα ειναι ασταθή και ποικίλα…

 

For a number of sexually dimorphic brain structures or processes, signs of feminisation or masculinisation are observable in transsexual individuals, which, during hormonal treatment, partly seem to further adjust to characteristics of the desired sex.

Περιοχές του εγκεφάλου που διαφέρουν ανάμεσα στα δύο φύλα φαίνονται από έρευνες να διαφέρουν στους διεμφυλικούς, και με την κατάλληλη ορμονική αγωγή μπορούν να διαμορφωθούν ωστε να προσαρμοστουν στο επιθυμητό φύλο.

 

Still, it appears the data are quite inhomogeneous, mostly not replicated and in many cases available for male-to-female transsexuals only.
Ωστόσο τα δεδομενα (αποτελέσματα των ερευνών) ειναι αρκετα ετερογενή, δεν εχουν επιβεβαιωθει (με επι πλεον ερευνα) και σε πολλες περιπτώσεις υπάρχουν μόνο για αυτούς που επιθυμουν να αλλαξουν απο αρσενικο φύλο σε θηλυκό.

As the prevalence of homosexuality is markedly higher among transsexuals than among the general population, disentangling correlates of sexual orientation and gender identity is a major problem. To resolve such deficiencies, the implementation of specific research standards is proposed.

Καθώς η ομοφυλοφιλία είναι ιδιαιτερα prevalent in the transsexuals, είναι μεγάλο προβλημα να ξεκαθαρίσει κανείς τις σχέσεις ανάμεσα στον σεξουαλικό προσανατολισμό και την σεξουαλική ταυτότητα.

Πώς καταλήξατε απο τα παραπάνω, κ. Καπρίνη, οτι “η τρανς κατάσταση δεν συνιστά ψυχοπαθολογία, αλλά μια παραλλαγή της φυσιολογικής έκφρασης του φύλου”?

Εδώ λίγα ακόμη σχετικά

1) The aetiology of the dysfunction is still not elucidated, although there are hints connecting transsexuality with a non-standard hormonal activity in prenatal and short perinatal phase of development, which determines an erroneous sexual organization of the brain. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19062760)

2) Previous studies hypothesized a neurobiological mechanism for gender identity disorder (GID). Recently a possible role for serumbrain-derived neurotrophic factor (BDNF) was suggested on the basis of reduced serum BDNF levels in male-to-female individuals. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24070909)

3) Brain functions of transsexuals may have differed from controls before cross-sex hormones; they do undergo shifts upon cross-sex hormone treatment, but there is no evidence for changes in sex-specific brain disease. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25495275)

4) Findings from neuroimaging studies focusing on brain structure suggest that the brain phenotypes of trans women (MtF) and trans men (FtM) differ in various ways from control men and women with feminine, masculine, demasculinized and defeminized features. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26766406)

Πώς λοιπόν, αγαπητά μέλη της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, βγάλατε το συμπέρασμα οτι “Αξιόπιστες μελέτες διεθνώς” δείχνουν πως η διεμφυλικότητα είναι μια παραλλαγή του φυσιολογικου?

Δεν είχα καμμιά διάθεση να τονίσω οτι υπάρχει βιολογικό πρόβλημα κάτω από την ομοφυλοφιλία και διεμφυλικότητα. Αλλωστε όσοι έχουν το πρόβλημα γνωρίζουν οτι δεν ειναι φυσιολογικοί και το τελευταίο που χρειάζονται είναι να τους το τονίζουμε. Με αναγκαζετε όμως με τις παραπλανητικές δηλώσεις σας που γεννούν ερωτήματα για την σκοπιμότητα τους. Ερωτήματα γεννά, πρωταρχικά, η εισαγωγή του καινούργιου νόμου, αλλά όπως έγραψα και πιο πάνω τα κίνητρα και ο σκοπός θα φανούν σύντομα από το πώς η κυβέρνηση διαμορφώνει την Ελληνική παιδεία, ένα θέμα για το οποίο η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού έχει δυστυχώς ήδη σοβαρούς λόγους να ανησυχεί.

Βασιλική Αρωνιάδου-Anderjaska, PhD
Νευροεπιστήμων
Maryland, USA