του Αντγου ε.α Αγγελοπούλου Χριστοφόρου
Γενικού Διευθυντού της Ελληνικής Εταιρείας Στρατηγικών Μελετών

Αποσπάσματα από τον ημερήσιο ελληνικό Τύπο της 19ης Οκτ 2004 σχετικά με την επίσημη τριήμερη επίσκεψη του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στην Αλβανία:

« Παραμονές της επίσκεψης ,σωματεία Τσάμηδων προγραμμάτιζαν δυναμικές διαδηλώσεις στα Τίρανα τις οποίες ματαίωσαν αφού έλαβαν διαβεβαιώσεις από την επίσημη πολιτική ηγεσία ότι θα θέσει η ίδια τα θέματα στον Έλληνα Πρόεδρο» ……………(εφημερίδα Καθημερινή).

«Και όταν επιτακτικά και επίμονα του τέθηκε ,καταρχήν από τον ίδιο τον Αλβανό Πρόεδρο Μοϊσιου και αργότερα από Αλβανή δημοσιογράφο θέμα Τσάμηδων στην Ελλάδα και ζήτημα με τις περιουσίες τους ο Έλληνας Πρόεδρος απήντησε αυστηρά με κατηγορηματικό τρόπο ΄΄για μένα το θέμα είναι ανύπαρκτο.΄΄» ……….(εφημερίδα Νέα)

Ο Αλβανικός Μεγαλοϊδεατισμός
Η Γέννηση του Αλβανικού Εθνικισμού και Μεγαλοϊδεατισμού
Η γενεσιουργός αιτία του Ζητήματος των Τσάμηδων θα πρέπει να αναζητηθεί ταυτόχρονα με την δημιουργία του Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού.
Λίγο πριν από την περίοδο που η Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να καταρρέει (περίοδος Ανατολικής Κρίσης 1885-1887) η Οθωμανική εξωτερική πολιτική διαβλέπουσα την αδυναμία της να διατηρήσει στο μέλλον τις Βαλκανικές κατακτήσεις της και προκειμένου να εμποδίσει την διανομή τους μεταξύ των ορθοδόξων βαλκανικών κρατών σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της Συνθήκης του Αγ. Στεφάνου (Μάρτιος 1878), επιδίωξε την δημιουργία του Αλβανικού έθνους δίνοντας για πρώτη φορά εθνική υπόσταση στον αλβανικό παράγοντα της περιοχής. Όπως είχαν διαμορφωθεί οι συνθήκες ένα είδος «προτεκτοράτου» ελεγχόμενο από εκτουρκισθέντες «μουσουλμάνους Αλβανούς αδελφούς» είναι ότι το καλύτερο μπορούσε να επιδιώξει .
Τις παραμονές του Συνεδρίου του Βερολίνου με την ενθάρρυνση και ανοχή των Τούρκων αλλά και την βοήθεια της Ιταλίας συστάθηκε στο Κοσσυφοπέδιο η οργάνωση “Αλβανική Ένωση για τα Δικαιώματα του Αλβανικού Έθνους” γνωστή ως “Λίγκα του Πρίζρεν” με έδρα την Κωνσταντινούπολη η οποία βαθμιαία επέκτεινε τις δραστηριότητές της μέχρι τα Ιωάννινα και την Πρέβεζα.
Έτσι κατά το Συνέδριο του Βερολίνου (Ιούλιος 1878) που επακολούθησε παρουσιάσθηκαν για πρώτη φορά οι αντιπρόσωποι της Λίγκας ως παρατηρητές . Μέσα στα πλαίσια της παραπάνω πολιτικής και της περιστασιακής σύμπτωσης των συμφερόντων μεταξύ Τούρκων και Αλβανών, η Λίγκα του Πρίζρεν ζητά από την Πύλη την ένωση όλων των «αλβανικών εδαφών» που μέχρι τότε ήταν διηρημένα στα Βιλαέτια (οθωμανικές διοικητικές περιφέρειες) Σκόρδας, Κοσσυφοπεδίου, Μοναστηρίου και Ιωαννίνων σ΄ένα “αυτόνομο” Βιλαέτι υπό την επικυριαρχία της Πύλης.

Το ΄΄αυτόνομο Βιλαέτι΄΄της Λίγκας του Πριζρέν
Είναι φανερό ότι η περιοχή που καλύπτει το επιδιωκόμενο τότε να δημιουργηθεί αυτόνομο Βιλαέτι στην ουσία οριοθετεί και την μέχρι σήμερα διεκδικούμενη Μεγάλη Αλβανία .
Στη φάση αυτή συγκεκριμενοποιείται πλέον και ο «Αλβανικός Εθνικισμός» και εκφράζονται κατά πρώτον οι διεκδικήσεις για τη δημιουργία Αλβανικού Έθνους. Τελικά με την υποστήριξη της Αυστρίας αλλά και της Ιταλίας τον Δεκέμβριο του 1912 αναγνωρίζεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις το Αλβανικό κράτος ενώ στις 17 Μαΐου 1913 με την Συνθήκη του Λονδίνου τα οριστικά σύνορα και ο διακανονισμός όλων των άλλων θεμάτων του νεοσύστατου κράτους ανατέθηκαν στις Μεγάλες Δυνάμεις . Κατά τις προκαταρκτικές διαβουλεύσεις (Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη) οι Αλβανοί αντιπρόσωποι της προσωρινής κυβερνήσεως προέβαλαν απαιτήσεις που περιελάμβαναν ολόκληρο το Κοσσυφοπέδιο και οι περιοχές Σκοπίων, Μοναστηρίου που κατέχονταν από τη Σερβία και προς νότο ,την περιοχή μέχρι λίγο ΒΔ της Καστοριάς, αμέσως ανατολικά του Μετσόβου μέχρι τον Αμβρακικό δηλαδή την περιοχή του «Βιλαετίου Ιωαννίνων» που ταυτίζεται με τη σημερινή ελληνική Ήπειρο την οποία η αλβανική προπαγάνδα παρουσιάζει στο σύνολο της ως Τσαμουριά .
Την περίοδο αυτή θα πρέπει να θεωρηθεί ότι συγκεκριμενοποιήθηκε και ο Αλβανικός Αλυτρωτισμός και Μεγαλοϊδεατισμός αφού η οριστικοποίηση των συνόρων άφησε έξω τις περιοχές των «Αλβανών αδελφών» που κατά την αλβανική αντίληψη δικαιωματικά τους ανήκαν δηλαδή Κοσσυφοπέδιο, Μαυροβούνιο, Σκόπια και προς νότο ή Ήπειρος που έμειναν εκτός του νέου αλβανικού κράτους.
Έκτοτε οι Αλβανοί ουδέποτε συμβιβάσθηκαν με τα όρια που διεθνώς αναγνωρίσθηκαν με την σύσταση του Αλβανικού κράτους υποστηρίζοντας ότι σε αυτά έπρεπε να συμπεριληφθούν και τα υπόλοιπα «αλβανικά εδάφη» όπως αυτά είχαν προβλεφθεί από την Λίγκα του Πρίζρεν το 1878.
Αποτελεί κατά συνέπεια μόνιμο εθνικό στόχο και κύριο άξονα της εθνικής αλβανικής πολιτικής “η απελευθέρωση των σκλαβωμένων Αλβανών” και η ενσωμάτωση των αλβανικών εδαφών στην Αλβανία η δημιουργία δηλαδή της Μεγάλης Αλβανίας
Το Ζήτημα των Τσάμηδων
Δημιουργία του Ζητήματος των Τσάμηδων από το 1912 έως το 1935
Τσαμουριά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ονομαζόταν η περιοχή της Ηπείρου που περιελάμβανε τις επαρχίες Παραμυθιά, Φιλιατίου, Πάργας και Μαργαριτίου (με την περιφέρεια Θυαμίδος) καθώς και μερικά χωριά του Δελβίνου και άρχιζε από την εκβολή του Αχέροντα φτάνοντας μέχρι του Βουθρωτό προς τα μεσόγεια δε μέχρι τις Δυτικές υπώρειες του Ολύτσικα (Τομάρου).
Γεωγραφικά ο χώρος αυτός συμπίπτει με την κατά την αρχαιότητα χώρα της Ηπείρου Θεσπρωτία κατοικημένη από το ελληνικό φύλλο των Θεσπρωτών. Συναφές με την Τσαμουριά είναι και το όνομα Τσάμης και Τσάμηδες που προέρχεται πιθανότατα από την παραφθορά του αρχαίου ονόματος του Ποταμού Καλαμά (Θυαμίς-Τσιαμίς-Τσάμης).
.Κατά μια άποψη οι Τσάμηδες δεν είναι ούτε τουρκικής ούτε αλβανικής καταγωγής αλλά πρόκειται για το μέρος εκείνο του ελληνικού πληθυσμού της Θεσπρωτίας (Χριστιανοί από τον ΣΤ΄ αιώνα περίπου) οι οποίοι κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και ιδιαίτερα τον ΙΣΤ΄ αιώνα (ατυχή επανάσταση του Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Τρίκκης Διονυσίου το 1611) εξισλαμίσθηκαν είτε δια της βίας είτε θεληματικά ενώ παράλληλα η εξάρτηση και οι σχέσεις τους με τους Αλβανούς Αγάδες της περιοχής οδήγησε στην άρνηση της ελληνικής γλώσσας και υιοθέτηση της αλβανικής..
Το σπέρμα του διαχωρισμού των Τσάμηδων ως μια ξεχωριστή κοινότητα στην περιοχή Θεσπρωτίας φαίνεται ότι δημιουργήθηκε κατά την περίοδο του Βαλκανικού Πολέμου και μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου από τον Ελληνικό Στρατό.
Το Φεβρουάριο του 1913 που λευτερώθηκε η Ήπειρος, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες που ήταν μεχρι τότε Τούρκοι υπήκοοι, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σύμφωνα με τη Συνθήκης Ειρήνης της Αθήνας, κατέστησαν Έλληνες υπήκοοι.
Μετά τη δημιουργία του αλβανικού κράτους και κατά την περίοδο των εργασιών της Πρεσβευτικής Συνδιάσκεψης (Σεπτέμβριος 1913) και της Διεθνούς Επιτροπής Καθορισμού των Νοτίων Συνόρων οι Αλβανοί επιδιώκοντας την υλοποίηση της Μεγάλης Αλβανίας της Λίγκας του Πριζρέν, υποκίνησαν ορισμένους Τσάμηδες να διεκδικήσουν την προσάρτηση της Θεσπρωτίας στο νέο Αλβανικό κράτους χωρίς όμως αποτέλεσμα . Ατυχώς όμως για την Ελλάδα τελικά η ελληνική Βόρειος Ήπειρος περιελήφθη στα σύνορα του νέου κράτους.
Το θέμα λαμβάνει συγκεκριμένη πλέον μορφή συνδυασμένο άμεσα με τον Αλβανικό Μεγαλοϊδεατισμό από την περίοδο των διαπραγματεύσεων της Συνθήκης της Λωζάνης.
Σύμφωνα με την Σύμβαση Ελλάδος-Τουρκίας της 30 Ιανουαρίου 1923 περί ανταλλαγής πληθυσμών και σύμφωνα με έκθεση της Μεικτής Επιτροπής της KτΕ κρίθηκε ότι το Μουσουλμανικό στοιχείο στην Ελλάδα έχει «Τουρκική καταγωγή και συνείδηση» και κατά συνέπεια θεωρείται ανταλλάξιμο.
Η Αλβανία αποβλέπουσα στα πολλαπλά οφέλη εκ της δημιουργίας μιας αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα και με την παρακίνηση και υποκίνηση της Ιταλίας προβάλλει την αξίωση να εξαιρεθούν οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες της ανταλλαγής παρουσιάζοντάς τους ως Αλβανούς. Σε αντίθετη περίπτωση η Αλβανία θα ελάμβανε μέτρα κατά των Βορειοηπειρωτών.
Το 1924 οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες υποβάλλουν υπόμνημα προς την ΚτΕ διαμαρτυρόμενοι για την απολοτρίωση των τσιφλικιών και από την ελληνική διοίκηση αν και γνώριζαν ότι το ίδιο είχε γίνει και με τα τσιφλίκια των Χριστιανών προκειμένου να αποκατασταθούν οι πρόσφυγες από την Μικρά Ασία.
Αποτελεί δε γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε στείλει στη Θεσπρωτία από το 1923 περίπου 18.000 Μικρασιάτες πρόσφυγες για εγκατάσταση στη περιοχή σε ανταλλαγή ισάριθμων περίπου Μουσουλμάνων Τσάμηδων που θεωρήθηκε ότι υπόκειντο στις προβλέψεις σχετικής Συνθήκης. Η αλβανική προπαγάνδα κινήθηκε δραστικά χρησιμοποιώντας κάθε μέσο (χρήματα, απειλές, εκβιασμούς ακόμη και δολοφονίες) για να εξουδετερώσει αυτές τις κινήσεις. Σαν αποτέλεσμα οι μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας για να αποφύγουν την ανταλλαγή με το υπ΄αριθμ. 2874/2 από 18-2-1926 Υπόμνημά τους προς την Ελληνική Κυβέρνηση, υποστήριξαν ότι είναι : “Αλβανοί την φωνήν και το γένος, μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, αλλά πολίται Έλληνες από του ευτυχούς γεγονότος του 1912-1913”.
Η Ελλάδα όμως δεν επωφελήθηκε από την ευκαιρία που της παρουσιαζόταν. Ήδη είχε καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα ο Αντιστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος, στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής του προσέγγισης με την Αλβανία, «πάγωσε» το 1925 κάθε προσπάθεια σχηματισμού ρεύματος εξόδου μεταξύ των Μουσουλμάνων της Τσαμουριάς ενώ εκκρεμούσε η μετανάστευση 5.000 περίπου Τσάμηδων τους οποίους είχε δεχθεί η Τουρκία.
Οι μέχρι εκεί «καλές προθέσεις» του Θ. Πάγκαλου φαίνεται όμως ότι δεν αρκούσαν στην αλβανική πλευρά η οποία πιέζει με κάθε τρόπο για τα δικαιώματα των «αδελφών αλβανών Τσάμηδων» επιδιώκοντας έτσι εμμέσως πλην σαφώς να αναγνωρισθεί η ύπαρξη αλβανικής μειονότητας στην Θεσπρωτία.
Στις αρχές του 1926 η ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε να εξαιρέσει από την ανταλλαγή των πληθυσμών “όλους τους Τσάμηδες”. Ταυτόχρονα κίνησε τη διαδικασία χορήγησης αμνηστίας σε όσους Μουσουλμάνους της Τσαμουριάς, είχαν επιβληθεί ποινές επειδή ενεργούσαν προπαγάνδα υπέρ της Αλβανίας και έκανε απροσδόκητα λόγο για ύπαρξη στην Ελλάδα «Αλβανικής μειονότητας» Παράλληλα διέλυσε όλους τους βορειοηπειρωτικούς συλλόγους, η ύπαρξη των οποίων ενοχλούσε ιδιαίτερα τα Τίρανα.
Η εφαρμογή αυτής της εξωτερικής πολιτικής από την κυβέρνηση Θ. Πάγκαλου, έναντι της Αλβανίας και ειδικότερα σ ότι αφορά στο ζήτημα των Τσάμηδων υπήρξε βαρύτατο σφάλμα με μακροχρόνιες επιπτώσεις για τον ελληνισμό της Θεσπρωτίας ο οποίος πλήρωσε βαρύ τίμημα τα κατοπινά χρόνια μέχρι το 1944.
Έτσι το σύνολο των Τσάμηδων έμεινε στη Θεσπρωτία ενώ οι 18.000 Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία μετακινήθηκαν αναγκαστικά προς τη Μακεδονία.
Το 1927 η Αλβανία θέτει έντονα το θέμα της αποζημιώσεως των απαλλοτριωθέντων κτημάτων. Η ελληνική κυβέρνηση κάνει σαφές ότι δεν θα αναγνωριζόταν στους Αλβανούς κτηματίες δικαίωμα αποζημίωσης μεγαλύτερης από εκείνη που θα καταβαλλόταν στους Έλληνες.
Ο Αλβανικός Μεγαλοϊδεατισμός ήδη χρησιμοποιούσε κάθε μέσον για τον διεθνή διασυρμό της Ελλάδας και την προβολή του «μειονοτικού προβλήματος» των δήθεν καταπιεζόμενων από τους Έλληνες Τσάμηδων.
Τον Μάρτιο του 1928 ταυτόχρονα με το θέμα της ειδικής αποζημίωσης των απαλλοτριωθέντων κτημάτων, ο Αλβανός ΥΠΕΞ προσφεύγει στην ΚτΕ και θέτει καθαρά πλέον θέμα αναγνώρισης των Τσάμηδων ως μειονότητα εντός της ελληνικής δημοκρατίας.
Είναι φανερό ότι τα Τίρανα, σε εφαρμογής μιας σταθερής πολιτικής τους, προσπαθούσαν ανοιχτά πια, την ασήμαντη αυτή μειονότητα να την ανάγουν σε εστία αλβανικού αλυτρωτισμού μέσα στο ελληνικό έδαφος με σκοπό αφ’ ενός να δικαιολογήσουν τις ήδη εκδηλωθείσες στην Αλβανία αλλυτρωτικές διεκδικήσεις έναντι της Ελλάδος αφ’ ετέρου να εκβιάσουν για την αποδοχή της λύσης που επεδίωκαν για το ζήτημα των κτημάτων
Η απόρριψη, τον Ιούνιο του 1928, της αλβανικής προσφυγής στο Συμβούλιο της Κοινωνίας των Εθνών (50η Σύνοδος του Συμβουλίου της ΚΤΕ), επέφερε την αλλαγή της αλβανικής πολιτικής που άρχισε να εφαρμόζει έναντι της Ελλάδος μία τακτική « ήπιων τόνων» με την οποία επιδιώκει την σταδιακή επιδίωξη των στόχων της .
Από τα τέλη όμως του 1930, η αλβανική πλευρά άρχισε να εκφράζει οξύτερες διαμαρτυρίες κατά της ελληνικής και – το κυριότερο – να διατυπώνει και πάλι αιτιάσεις την δήθεν άδικη μεταχείριση των Τσάμηδων από τις Αρχές της Ηπείρου και για το θέμα των αποζημιώσεων.
Το 1935 τελικά παρασχέθηκε με Νόμο η δυνατότητα προσφυγής στην Επιτροπή απαλλοτριώσεων εκείνων οι οποίοι θεωρούσαν ότι είχαν παράπονα για το θέμα των αποζημιώσεων και έγιναν μεμονωμένα πρόσφυγες οι οποίες και επανεκδικάσθηκαν .Έτσι το θέμα νομικά έκλεισε οριστικά.
Ελληνοϊταλικός Πόλεμος 1940
Κατά την τραγική αυτή περίοδο οι Τσάμηδες, επιδιώκουν να εκμεταλλευθούν την κατοχή της χώρας μας για να υλοποιήσουν τα οράματα του Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού.
Συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές , Ιταλούς και αργότερα Γερμανούς, διαπράττουν φρικαλέα εγκλήματα στην προσπάθεια τους να πετύχουν τον αφελληνισμό της περιοχής ενώ ταυτόχρονα επιχειρούν να κηρύξουν την αυτοδιάθεση της Θεσπρωτίας με απώτερο σκοπό την ένωση της με την «Μητέρα Αλβανία».
Περί το τέλος του πολέμου εντάσσονται στα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής και συγκρούονται με τις αντιστασιακές δυνάμεις του ΕΔΕΣ 1που δρούσαν στην περιοχή και τελικά με την κατάρρευση του Αξονα φοβούμενοι τις συνέπειες των τρομερών εγκλημάτων που διέπραξαν εγκαταλείπουν θεληματικά την περιοχή και εγκαθίστανται μόνιμα στην Αλβανία. Είναι φανερό ότι όλοι οι Τσάμηδες που εγκατέλειψαν την Ελλάδα δεν μπορεί να ήταν εγκληματίες. Μαζί με τους εγκληματίες έφυγαν και κάποιοι φιλήσυχοι πολίτες φοβούμενοι κατά την τραγική και ταραγμένη εκείνη συγκυρία μήπως ίσως θεωρηθούν και αυτοί υπεύθυνοι των φρικαλεοτήτων που διέπραξαν στο σύνολο τους σχεδόν οι ομόθρησκοί τους .
Ο αποδεδειγμένος επίσημα αριθμός των Τσάμηδων που εγκατέλειψαν την περιοχή είναι 18.5762.
Οι Πρόσφατες Εξελίξεις
Από τις αρχές του 1990 ταυτόχρονα με τις εξελίξεις στην Αλβανία προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού και των ανοιγμάτων προς τη Δύση εμφανίζονται έντονα και οι υποβόσκουσες εθνικιστικές τάσεις του Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού και οι αντίστοιχες αλλυτρωτικές για τους «αλβανούς μουσουλμάνους αδελφούς» των γειτονικών χωρών.
Οι στην συνέχεια εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο στη Νοτ. Σερβία και τα Σκόπια επιβεβαιώνουν την εφαρμογή μιας μακροπρόθεσμης Εθνικής Στρατηγικής που ακολουθεί τις διαδοχικές φάσεις « πρόκληση εθνοτικής σύγκρουσης-αυτονομία -ανεξαρτησία -συνένωση με Αλβανία» με τελικό στόχο την Μεγάλη Αλβανία. Ταυτόχρονα από το 1990 παρουσιάζεται μια έντονη δραστηριότητα πολύπλευρης προβολής του Ζητήματος των Τσάμηδων και σε επίπεδο διεθνών και διμερών πολιτικών σχέσεων αλλά και μέσω οργανώσεων στο εσωτερικό της Αλβανίας και στη διασπορά.

Οι παραπάνω δραστηριότητες επικεντρώνονται στη διεθνή προβολή του Ζητήματος των Τσάμηδων μέσω μιας έντονης προπαγάνδας με ευρεία χρήση του διαδικτύου, επιδίωξη εκπροσώπησης σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς (ΜΚΟ), προσφυγή σε επίσημους διεθνείς οργανισμούς ,εξασφάλιση υποστήριξης από άλλα κράτη όπως η Τουρκία και σύνδεση του όλου θέματος με τον Μουσουλμανικό Φονταμεταλισμό.

«Ο Χάρτης της Τσαμουριάς» κατά την Ιστοσελίδα της Αλβανικής οργάνωσης CAMERIA
Το Ζήτημα των Τσάμηδων εξ άλλου φαίνεται ότι συνδυάσθηκε άμεσα – ως μέρος του Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού – και με τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο ,Πρέσεβο και Σκόπια και κατά ανεπιβεβαίωτες δημοσιογραφικές πληροφορίες συνδέθηκε με πιθανή στρατιωτική δράση του Αλβανικού Απελευθερωτικού Στρατού (UCK).

Το Ζήτημα των Τσάμηδων – Υπαρκτό Πρόβλημα
Το Ζήτημα των Τσάμηδων είναι υπαρκτό για τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα μετά δε τις πρόσφατες Βαλκανικές εξελίξεις θα πρέπει να θεωρείται «πρόβλημα» υπό την μορφή του «ενδεχομένου» για την χώρα μας «κινδύνου» αφού είναι συνυφασμένο διαχρονικά και αναπόσπαστα με τον Αλβανικό Μεγαλοϊδεατισμό και βρίσκεται σε δυναμική εξελικτική τροχιά.
Αναμφισβήτητα οι Τσάμηδες αποτελούν μια υπαρκτή πληθυσμιακή ομάδα τόσο στην Αλβανία όσο και την διασπορά η οποία αναπόφευκτα επηρεάζει και την εξωτερική και την εσωτερική πολιτική της χώρας τους . Τούτο διότι είναι αναμφίβολο ότι πιέζουν προς την κατεύθυνση της καταβολής αποζημιώσεων χωρίς να παραβλέπεται και η προβολή αλλυτρωτικών διεκδικήσεων κυρίως από εθνικιστικά στοιχεία. Ταυτόχρονα είναι δεδομένο ότι το Ζήτημα των Τσάμηδων είτε κεκαλυμμένα (αποζημιώσεις) είτε ευθέως αποτελεί αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από τον εθνικιστικό αλβανικό παράγοντα σ’ ότι αφορά την υλοποίηση του Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού και εκεί συγκεκριμενοποιείται κυρίως το πρόβλημα για την Ελλάδα.
Σήμερα δεν διαπιστώνεται διακριτή παρουσία Τσάμηδων στη χώρα μας, θα πρέπει όμως να αναμένεται μια αναλογική παρουσία μέσα στο σύνολο των Αλβανών μεταναστών οι οποίο (αλβανοί μετανάστες) όμως για την Ήπειρο και ειδικότερα την Θεσπρωτία εκτιμώνται ως εξαιρετικά περιορισμένοι (0,2-0,3% του γηγενούς ελληνικού πληθυσμού κατά την τελευταία απογραφή του 2001) ώστε να είναι δυνατόν να στηριχθούν γεωπολιτικές διεκδικήσεις και ανάλογη στρατηγική από πλευράς αλβανικού παράγοντα κατά τα πρότυπα Κοσσυφοπεδίου και Σκοπίων.
Η θεληματική αποχώρηση των 18546 Τσάμηδων από την Θεσπρωτία το 1944 θα πρέπει να θεωρείται γεγονός εθνικής σημασίας για τη χώρα μας. Εάν τούτο δεν είχε συμβεί, οι Τσάμηδες λόγω των υψηλών ρυθμών πληθυσμιακής ανάπτυξης το πιθανότερο θα αποτελούσαν σήμερα μια υπερτερούσα πληθυσμιακή εθνοτική ομάδα στην περιοχή με αυτονόητες συνέπειες για την περιοχή και την Ελλάδα γενικότερα.
Είναι όμως πιθανή και δυνατή υπό ορισμένες συνθήκες η δημιουργία μιας περιορισμένης πραγματικής ή πλασματικής εθνοτικής παρουσίας μέσω του μεταναστευτικού ρεύματος κυρίως για δημιουργία εντυπώσεων3 λόγω ελαστικότητας του μεταναστευτικού Νόμου και της αδυναμίας ελέγχου του όλου συστήματος (είσοδος, νομιμοποίηση, παραμονή, εγκατάσταση, μετακίνηση)
Η Αλβανική Πολιτική
Η σημερινή Αλβανία:
Επίσημα είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένη να συγκαλύψει το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας με μια «δυτικόστροφη» πολιτική των «ανοικτών συνόρων», «ελεύθερης μετακίνησης» και «ελεύθερης επικοινωνίας» του αλβανικού πληθυσμού.
Στα παραπάνω πλαίσια το Ζήτημα των Τσάμηδων :
Ως μέρος του «Εθνικού Θέματος» υποστηρίζεται από όλα τα αλβανικά πολιτικά κόμματα.
Προβάλλεται σε διεθνές και διμερές επίπεδο ως θέμα ενδιαφέροντος της Αλβανίας για τα δικαιώματα μιας «αλβανικής μειονότητας».
Επιδιώκεται η διεθνοποίηση του θέματος με σκοπό την αναγνώριση των Τσάμηδων ως μειονότητα μέσω ΜΚΟ και του αλβανικού Λόμπυ.
Δεν συνδέεται άμεσα με εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδος
Οι προβαλλόμενες διεκδικήσεις συγκεκριμενοποιούνται με την αξίωση για καταβολή αποζημιώσεων στους Τσάμηδες για την απώλεια των περιουσιών τους.
Εκτιμώμενες Βαλκανικές Εξελίξεις
O αλβανικός παράγων δεν αναμένεται να εμπλακεί άμεσα με το θέμα των Τσάμηδων όσο εκκρεμούν οι εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο, Νοτ. Σερβία και ΠΓΔΜ που αποτελούν και τους μείζονος σημασίας και προτεραιότητος αλλυτρωτικούς του στόχους, αλλά θα το συντηρεί εφαρμόζοντας μια πολιτική «χαμηλών εντάσεων» (διμερείς σχέσεις, προπαγάνδα, προσφυγή σε διεθνείς οργανώσεις κ.λ.π) και μια στρατηγική περιορισμένων επί μέρους στόχων (αναγνωρίσεως μειονότητας, αποζημιώσεων κ.λ.π) λαμβανομένων υπόψη και των λοιπών αποτρεπτικών ιδιαιτεροτήτων του θέματος (Διεθνής θέση και ισχύς της Ελλάδος κ.λ.π).
Σε περίπτωση όμως περαιτέρω ευνοϊκών εξελίξεων στο Κοσσυφοπέδιο και ΠΓΔΜ από πλευράς αλβανικών επιδιώξεων θα διαμορφωθούν ανάλογα και στρατηγικές «μεγαλυτέρων απαιτήσεων» και για την περίπτωση της Τσαμουριάς.
Πλέον όμως των παραπάνω εάν ποτέ οι αστάθμητες εξελίξεις στην Βαλκανική οδηγήσουν σε ευρύτερη Βαλκανική κρίση με εμπλοκή του συνόλου σχεδόν των Βαλκανικών χωρών κατά την θεωρία του Ντόμινο είναι δυνατόν να εμφανισθούν μαξιμαλιστικές επιδιώξεις και σ’ότι αφορά την χώρα μας.
Κατά συνέπεια παρά το ότι ελληνικές δυνατότητες από πλευράς Εθνικής Ισχύος εκτιμώνται ως υπέρ αρκετές για την αντιμετώπιση οποιωνδήποτε «ενδεχομένων» που μπορεί να επιχειρήσει ο αλβανικός παράγων στη χώρα μας, εκτιμάται ως σκόπιμο και αναγκαίο και ότι αφορά το Ζήτημα των Τσάμηδων να μελετηθούν και σχεδιασθούν πολιτικές και μέτρα για κάθε «ενδεχόμενο» όσο και να φαίνεται απομεμακρυσμένο.
Ειδικότερα:

Πολιτικές

Ανεξάρτητα της επίσημης ελληνικής εξωτερικής πολιτικής η οποία ορθώς δεν αποδέχεται την ύπαρξη θέματος Τσάμηδων, θα πρέπει το υπόψη Ζήτημα των Τσάμηδων να αναγνωρισθεί στα πλαίσια των εθνικών μας θεμάτων ως «υπαρκτό πρόβλημα» για την ελληνική πραγματικότητα το οποίο ως αναπόσπαστο μέρος του ευρισκομένου ήδη σε τροχιά υλοποίησης Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού είναι δυνατόν να δημιουργήσει μελλοντικούς ενδεχομένως κινδύνους για τη χώρα μας η αντιμετώπιση των οποίων θα πρέπει έγκαιρα να μελετηθεί και σχεδιασθεί.
Η Ελλάς δεν θα πρέπει να αναγνωρίσει ούτε το προβαλλόμενο από πλευράς επίσημης αλβανικής πολιτικής δικαίωμα αποζημιώσεων των Τσάμηδων αφού μια τέτοια αναγνώριση στην ουσία νομιμοποιεί διεθνώς τους Τσάμηδες ως «υπαρκτή μειονότητα» που εκδιώχθηκε βίαια από την Ελλάδα και τους συνδέει με την διεκδικούμενη περιοχή της Θεσπρωτίας.
Τσάμηδες και Μεταναστευτικό
Με δεδομένο ότι η ανυπαρξία εθνοτικής ομάδας Τσάμηδων στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Θεσπρωτία ,θα πρέπει να καταβληθεί από ελληνικής πλευράς κάθε προσπάθεια για την μη δημιουργία μιας πραγματικής ή και τεχνητής μειονότητας Τσάμηδων στην περιοχή αυτή μέσω του Μεταναστευτικού Ρεύματος των ευρισκομένων στην Ελλάδα Αλβανών.
Κατά συνέπεια η έγκριση παραμονής Αλβανών μεταναστών να γίνεται ελεγχόμενη και λελογισμένα ώστε να αποφεύγεται κυρίως η εγκατάστασή της σε παραμεθόριες περιοχές και ιδιαίτερα στην Ήπειρο όπου στρέφονται οι αλβανικές αλλυτρωτικές επιδιώξεις.
Προσφυγή σε Διεθνείς Οργανισμούς ή Θεσμικά Όργανά των
Θα πρέπει να μελετηθεί από ελληνικής πλευράς ο τρόπος αντίδρασης για την διαφαινόμενη ήδη αλβανική πολιτική προσφυγής σε νομικά και θεσμικά όργανα των Διεθνών Οργανισμών αλλά και της Ελλάδος (όπως του Συνηγόρου του Πολίτη )για τη διεκδίκηση συγκεκριμένων οικονομικών και άλλων διεκδικήσεων που έχουν σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα ή δικαιώματα μειονοτήτων.
Η Αλβανική Προπαγάνδα
Η ελληνική αντίδραση στην αλβανική προπαγάνδα είναι αναγκαία,έστω και συγκεκαλυμμένα, συντονιζόμενη όμως και κατευθυνόμενη από τον αρμόδιο κρατικό φορέα. Η ενεργοποίηση ΜΚΟ και Οργανώσεων Αποδήμων και του ελληνικού Λόμπυ κυρίως στις ΗΠΑ και η ευρεία χρησιμοποίηση Διαδικτύου μέσω ΜΚΟ ή ελληνικών οργανώσεων της διασποράς ή και ακόμη μεμονωμένων ατόμων για την αντίκρουση της αλβανικής προπαγάνδας αποτελούν μερικά από τα κύρια μέτρα που μπορεί να ληφθούν.
Το «Μείζον Πρόβλημα»
Συμπερασματικά το «Ζήτημα των Τσάμηδων» αποτελεί πρόβλημα για την χώρα μας στην έκταση που αποτελεί παράμετρο του Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού ο οποίος θα πρέπει να θεωρείται και η κυρία μελλοντική απειλή για την ασφάλεια και σταθερότητα στην Βαλκανική .
Εάν κάποιοι καθίσουν κάποτε γύρω από ένα τραπέζι για να αποφασίσουν «πόσο μεγάλη Αλβανία» τους συμφέρει να δημιουργήσουν και τραβήξουν μερικές γραμμές στο χάρτη, τότε είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα ζημιωθούν και τότε κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η Ελλάς θα μείνει έξω από αυτό το παιχνίδι.
Στην εποχή των ασύμμετρων απειλών και των συναφών κινδύνων θα ήταν σφάλμα να αποκλείσει και παραβλέψει κανείς το ενδεχόμενο μίας τέτοιας εξέλιξης .
Κατά συνέπεια η ελληνική εξωτερική πολιτική θα πρέπει να εστιασθεί στην αντιμετώπιση του Αλβανικού Μεγαλοϊδεατισμού εντάσσοντας στο πλαίσιο αυτό και το Ζήτημα των Τσάμηδων στο μέτρο βέβαια που του αναλογεί, ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο.
1Μάχες Παραμυθιάς και Μενίνας Ιούνιο και Αύγουστο 1944 αντίστοιχα.
2Σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του Νομού Θεσπρωτίας της 16ης Οκτωβρίου 1940, ο συνολικός πληθυσμός του ήταν 62.457 κάτοικοι, από τους οποίους Έλληνες Χριστιανοί 44.352 (ποσοστό 71%) και Μουσουλμάνοι, Έλληνες υπήκοοι 18.576 (ποσοστό 27%)
3Στην ιστοσελίδα της οργάνωσης CAMERIA πλέον της αναφερομένης “γενοκτονίας” των Τσάμηδων από τους Έλληνες (εορτάζεται ως επέτειος η “γενοκτονίας της 27 Ιουνίου 1944”),υποστηρίζεται ότι στην Ελλάδα διαβιούν περίπου 1.000.000 Τσάμηδες και το σύνολο των Αλβανών συμπεριλαμβανομένων και των Αρβανιτών είναι περίπου 3.000.000.
http://www.elesme.gr/elesmegr/periodika/t25/t25_03.htm

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ «ΤΣΑΜΗΔΩΝ».
http://www.apodimos.com

Σήμερα έχουμε υποχρέωση να παρουσιάσουμε το εν θέματι άρθρο, μέσα από τις πληροφορίες του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, διότι είναι μια ελάχιστα γνωστή πτυχή της περιόδου του μεσοπολέμου, η περίπτωση των Τσάμηδων και της Τσαμουριάς, ένα από τα λιγότερο γνωστά θέματα του σχετικά πρόσφατου ελληνικού παρελθόντος, που για αρκετές δεκαετίες καλύφθηκε από σιωπή και αγνοήθηκε, ηθελημένα ή αθέλητα από την ελληνική ιστοριογραφία, έρχεται στην επιφάνεια με το ενδιαφέρον βιβλίο της Ελευθερίας Μαντά «Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου» που κυκλοφορεί από το Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου.
Η μελέτη της Ε. Μαντά, φιλοδοξεί να απαντήσει, όπως σημειώνει η ίδια, στο υπάρχον ιστοριογραφικό κενό και στην ανάγκη για μία κατά το δυνατόν αντικειμενική και νηφάλια προσέγγιση του θέματος. Επισημαίνοντας ότι «ο χρόνος και οι συνθήκες είναι πλέον ώριμες ώστε να ανασυρθεί από τη λήθη το κομμάτι αυτό του χαμένου ιστορικού παρελθόντος και να τύχει της προσοχής που του αρμόζει εκ μέρους της σύγχρονης ελληνικής επιστήμης».
Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου, βρισκόταν στην περιοχή ακόμη από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την εποχή του Αλή Πασά και υπολογίζονταν ότι αριθμούσαν περίπου από 17.000 μέχρι 23.000 άτομα. Το 1932 η γενική Διοίκηση Ηπείρου τους υπολόγιζε σε 19.135 άτομα, ενώ σύμφωνα με ένα πίνακα του Αλβανού προξένου στα Ιωάννινα οι Αλβανοί μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας ανέρχονταν σε 23.048 άτομα.
Τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Ηπείρου από τον τουρκικό ζυγό, οι Τσάμηδες της Ηπείρου δεν φαίνεται να είχαν ακόμη σαφώς διαμορφωμένη εθνική συνείδηση. Περισσότερο από Αλβανοί ή Τούρκοι, ήταν και αισθάνονταν μουσουλμάνοι. Η θρησκεία ήταν που έπαιζε τον πρώτο ρόλο για τον αυτοπροσδιορισμό τους. Αργότερα και πάνω στη σύγχυση με την ανταλλαγή των πληθυσμών στα Βαλκάνια, προπαγανδιστές από τα Τίρανα τους έπεισαν να δηλώσουν Αλβανοί για να αποφύγουν τη μεταφορά τους στην Τουρκία, μαζί με τους άλλους μουσουλμάνους που μέχρι τότε κατοικούσαν στη Βόρεια Ελλάδα. Έκτοτε, συχνά – πυκνά οι αλβανικές κυβερνήσεις, όποτε βρισκόταν σε κρίση οι Ελληνοαλβανικές σχέσεις, έθεταν θέμα καταπάτησης των δικαιωμάτων των Τσάμηδων και διακρίσεων σε βάρος τους από τις ελληνικές αρχές. Σιγά-σιγά δημιουργήθηκε ένα κλίμα καχυποψίας και αναπτύχθηκε μία έντονη προπαγανδιστική δραστηριότητα όχι μόνο στην Αλβανία, αλλά και μέσα στην Ήπειρο με πρωτεργάτες τους Μαζάρ Ντίνο, που είχε διατελέσει επί ιταλικής κατοχής της Ηπείρου κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υποδιοικητής Παραμυθιάς, Ασίζ Αγά, Χουσείν Λουκαβιτσιότι, Μουσά Ντέμι κ.α.

Ο Μαζάρ Ντίνο στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας
Έτσι υποκινήθηκε ένα κίνημα αλυτρωτισμού με την επίδραση της αλβανικής αλλά και της ιταλικής φασιστικής προπαγάνδας που πρόβαλαν την ιδέα δημιουργίας της «Μεγάλης Αλβανίας». Στις 12 Αυγούστου 1940, σε συνάντηση που είχε ο Μουσολίνι με τους Τσιάνο, Βισκόντι Πράσκα και Γιακομόνι, ανακοίνωσε την επιθυμία του για κατάληψη της Τσαμουριάς και της Κέρκυρας.

Από την πρώτη στιγμή της Ιταλικής επίθεσης κατά της Ελλάδος, ομάδες Τσάμηδων πήραν μέρος στις επιθέσεις κατά των ελληνικών δυνάμεων, ενώ το ιταλικό ΧΧV Σώμα Στρατού που είχε αναλάβει τον τομέα επιχειρήσεων της Ηπείρου, έφερε το όνομα «Σώμα Στρατού Τσαμουριάς».

Ο στρατηγός Κάρλο Ρόσι, διοικητής του ΧΧV Σώματος Στρατού του Μουσολίνι, που έφερε το όνομα “Σώμα Στρατού Τσαμουριάς

Μέλη του τάγματος «Τσαμουριά»
Σε όλη τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής της Ηπείρου, ομάδες ένοπλων Τσάμηδων, είχαν δημιουργήσει κλίμα τρομοκρατίας και είχαν επιδοθεί στο πλευρό των ιταλικών δυνάμεων σε αμέτρητες πράξεις αυθαιρεσίας, βιαιοπραγιών, δολοφονίες, βιασμούς, καταστροφές κλπ.

Ο αλβανικός πληθυσμός στη Θεσπρωτία στο σύνολό του, έστω κι αν δεν συνεργάστηκε ενεργά στο πλευρό των δυνάμεων κατοχής, τις υποδέχθηκε με ελπίδα και προσδοκίες για την πραγματοποίηση των υποσχέσεων που επί δεκαετίες καλλιεργούνταν, επωφελήθηκε από την παρουσία τους στην περιοχή και παρείχε έμμεση υποστήριξη, με οδηγούς, συνδέσμους, πληροφοριοδότες κλπ.

Μονάδα αλβανικής φασιστικής εθνοφυλακής παρελαύνει στη Ρώμη
Οι συνεργαζόμενοι με τους Ιταλούς και γερμανούς Αλβανοί Τσάμηδες από τη μία πλευρά των συνόρων και η αλβανική οργάνωση «Μπάλι Κομπετάρ» (Balli Kombetar) από την άλλη, είχαν δημιουργήσει συνθήκες δραματικές τόσο για τον ελληνικό πληθυσμό της Ηπείρου, όσο και για τα μέλη της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας, που είχαν αρχίσει πλέον να υφίστανται συνεχείς διωγμούς.
Το καλοκαίρι του 1943 οι γερμανικές αρχές κατοχής, αποφάσισαν να αναλάβουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, προκειμένου να περιορίσουν την επέκταση της δράσης των ανταρτικών δυνάμεων του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ.
Έτσι, η γερμανική μεραρχία Εντελβάϊς εγκαταστάθηκε στην Παραμυθιά στις αρχές Ιουλίου και το 22ο Ορεινό Σώμα υπό τον στρατηγό Λαντζ, μετέπειτα Γενικό Διοικητή Δυτικής Ελλάδας, εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα. Στις μάχες που διεξήχθησαν, κυρίως για τον έλεγχο των οδών της Ηπείρου (Αρτας-Ιωαννίνων, Ιωαννίνων-Μετσόβου, Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας), στο πλευρό των γερμανικών δυνάμεων έδρασαν και ομάδες Τσάμηδων, τους οποίους οι γερμανοί χρησιμοποίησαν αποτελεσματικά εναντίον των ανταρτών. Όπως άλλωστε η διοίκηση της γερμανικής μεραρχίας παρατηρεί σε έκθεσή της, «τα τμήματα του αλβανικού πληθυσμού συμπαρίστανται στα γερμανικά στρατεύματα και έχουν προσφέρει πολύτιμη βοήθεια στον αγώνα κατά των ανταρτών», για να προσθέσει λίγο αργότερα ότι «στις μέχρι τώρα επιχειρήσεις κατά των ανταρτών οι μουσουλμάνοι αποδείχτηκαν ικανοί λόγω της γνώσης της περιοχής, ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις ανίχνευσης. Οι Αλβανοί προσδοκούν την ένταξη της Τσαμουριάς σε μία ελεύθερη και αυτοδύναμη Αλβανία».
Από τις πρώτες ενέργειες των γερμανών, μετά την άφιξή τους στην περιοχή, υπήρξε η προσπάθεια για μία πιο οργανωμένη συγκρότηση των ενόπλων ομάδων των Τσάμηδων που ενεργούσαν στην Ήπειρο. Όλος σχεδόν ο αλβανικός πληθυσμός από 14 ετών και πάνω, εξοπλίστηκε, σχηματίστηκαν νέα ένοπλα τμήματα που τέθηκαν υπό τις οδηγίες των Μαζάρ και Νουρί Ντίνο. Όλοι οι Αλβανοί των ομάδων αυτών φορούσαν στρατιωτικές στολές, ιταλικές ή γερμανικές, καθώς και περιβραχιόνιο με τη λέξη «Τσάμης» που τους έδινε τη δυνατότητα να κυκλοφορούν ελεύθερα στις πόλεις και την ύπαιθρο, φέροντας οπλισμό. Οι δικαιοδοσίες της αλβανικής Τζανταρμερίας (χωροφυλακής), επεκτάθηκαν και της ανατέθηκε το καθήκον της τήρησης της τάξης, εξέλιξη που οι ίδιοι οι Τσάμηδες σε πολλές περιπτώσεις εκμεταλλεύτηκαν προκειμένου να κλείσουν λογαριασμούς του παρελθόντος.
Οι επιχειρήσεις του καλοκαιριού του 1943 αποδείχτηκαν καταστροφικές από κάθε άποψη για την Ήπειρο. Πολλά χωριά καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς ή πυρπολήθηκαν, άλλα λεηλατήθηκαν, το ίδιο και οι καλλιέργειες. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ψυχές υπήρξαν μεγάλες και οι ζημιές ανυπολόγιστες. Οι περισσότεροι σώθηκαν καταφεύγοντας στα γύρω δάση ή στους βάλτους. Τις μεγαλύτερες καταστροφές, υπέστη τον Ιούλιο του 1943 η περιοχή Φαναρίου της Θεσπρωτίας. Και αυτό δεν ήταν τυχαίο. Αποδείχτηκε ότι αποτελούσε προσφιλή τακτική των Τσάμηδων να στρέφουν τις γερμανικές επιχειρήσεις προς τις περισσότερο εύφορες και αποδοτικές περιοχές, όπως ήταν η κοιλάδα του Φαναρίου, με το πρόσχημα ότι οι κάτοικοί τους παρείχαν υποστήριξη στους αντάρτες. Στις επιχειρήσεις του Αυγούστου 1943, όλοι σχεδόν οι αρχηγοί των Τσάμηδων βρισκόταν στο Φανάρι, οι Μαζάρ και Νουρί ντίνο, ο Αβδουλά Κασίμ, ο Μουσταφά Σεντίκ κ.α.. Κατά κανόνα, τις γερμανικές επιχειρήσεις ακολουθούσαν λεηλασίες και πράξεις αντεκδίκησης εκ μέρους των ένοπλων Τσάμηδων σε τέτοια έκταση που έφεραν τον ντόπιο πληθυσμό σε απελπιστική κατάσταση. Συγκέντρωναν κινητές περιουσίες, τα σκεύη και το ρουχισμό των σπιτιών, τα ζώα και ότι ακόμη μπορούσε να μεταφερθεί και τα μετέφεραν στα αλβανικά χωριά. Είναι δύσκολο να συλλάβει ο άνθρωπος την εικόνα του Φαναρίου τον Αύγουστο του 1943 κι ακόμη δυσκολότερο την εικόνα που παρουσίαζαν οι δρόμοι που οδηγούσαν έξω από αυτό: εκατοντάδες φορτωμένα ζώα με το νοικοκυριό των σπιτιών έφευγαν από το Φανάρι με διάφορες κατευθύνσεις, όλα μεταφέρθηκαν στις αποθήκες των γερμανών και στα σπίτια των Τσάμηδων. Η Γενική Διοίκηση Ηπείρου αναγκάστηκε τότε να απευθύνει έκκληση προς τη διοίκηση της γερμανικής μεραρχίας που είχε τον έλεγχο της Ηπείρου, ζητώντας περιορισμό της δράσης των Τσάμηδων, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα.
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1943, από αφορμή το θάνατο έξι Γερμανών στρατιωτών κοντά στο Ελευθεροχώρι, οι κατακτητές συνέλαβαν και εκτέλεσαν 60 επιφανείς κατοίκους της Παραμυθιάς. Λίγες μέρες αργότερα, στις 29 του μήνα, εκτελέστηκαν 49 πρόκριτοι και δημόσιοι υπάλληλοι. Τον κατάλογο των ονομάτων των Παραμυθιωτών που συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν από το γερμανικό απόσπασμα, συνέταξε ο ίδιος ο Μοζάρ Ντίνο, ενώ ομάδες ένοπλων Τσάμηδων ήταν αυτές που πραγματοποίησαν τις συλλήψεις με τη συνοδεία Γερμανού αξιωματικού. Αρκετοί από αυτούς παραβρέθηκαν στο πλευρό του γερμανικού αποσπάσματος και την ημέρα της εκτέλεσης.
Με την παροχή των κατάλληλων υποσχέσεων περί ενός ελεύθερου αλβανικού κράτους μελλοντικά, ήταν εύκολο στους Γερμανούς να προσεταιριστούν τους Αλβανούς και να καρπωθούν τις υπηρεσίες τους. Όσο η γερμανική προπαγάνδα διατηρούσε ζωντανή την προοπτική ένταξης της Τσαμουριάς στην Αλβανία, έπρεπε να θεωρείται εξασφαλισμένη η υποστήριξη που παρείχε ο αλβανικός πληθυσμός στο γερμανικό στρατό. Αυτός ήταν και ο λόγος που απέτυχε η πρώτη προσπάθεια προσέγγισής τους που πραγματοποίησε ο Βρετανός αξιωματικούς ʼντερσον, ο οποίος είχε φτάσει ως σύνδεσμος της Συμμαχικής Αποστολής στην Ήπειρο αμέσως μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο ο ίδιος συνομιλούσε με τον Ισμαήλ Χακί, αρχηγό ομάδας ένοπλων Αλβανών, κάποιος ενημέρωσε τους Γερμανούς για την άφιξη του Βρετανού αξιωματικού, οι οποίοι και έστειλαν μια ομάδα να τον συλλάβει, χωρίς όμως επιτυχία. Ο εκ των αρχηγών των Τσάμηδων, Μαζάρ Ντίνο, δολοφονήθηκε το 1945 στο Δέλβινο υπό άγνωστες συνθήκες, φέροντας το στίγμα του προδότη, όπως τον χαρακτήριζε το κομμουνιστικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα, επειδή είχε συνεργαστεί με τους κατακτητές. Σύμφωνα όμως με τους οπαδούς του «ο Μαζάρ σκότωσε με τα χέρια του μόνο εκείνους που υποστήριζαν τον Ζέρβα ή που εναντιόνταν στην ένωση της Τσαμουριάς με την Αλβανία».
Τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου 1944, μετά από διαταγή του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής, ξεκίνησαν εκτεταμένες επιχειρήσεις της 10ης Μεραρχίας των ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ προς το Μαργαρίτι και τη Μαζαρακιά και από εκεί προς την Ηγουμενίτσα. Η αντίσταση που πρόβαλαν τα ένοπλα σώματα των Τσάμηδων κάμφθηκε γρήγορα και ολόκληρη η περιοχή, μέχρι τη γραμμή Ηγουμενίτσας-Μενίνας ελευθερώθηκε.

Τσάμηδες πρόσφυγες διασχίζουν τα ελληνοαλβανικά σύνορα
Τα ένοπλα σώματα των Τσάμηδων, συνέχισαν να ενισχύουν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων του καλοκαιριού και του φθινοπώρου τις γερμανικές δυνάμεις στη Θεσπρωτία. Παράλληλα δε και καθώς οι γερμανοί συμπτύσσονταν πλέον βορειότερα προκειμένου να εγκαταλείψουν το ελληνικό έδαφος, συνεχιζόταν και η εκκένωση των περιοχών από τον άμαχο πληθυσμό των Τσάμηδων, που ακολουθούσαν τα υποχωρούντα γερμανικά τμήματα. Η μεγάλη μάζα του αλβανικού πληθυσμού της περιοχής, περίπου 20.000 άτομα είχε διέλθει το ποτάμι του Καλαμά και είχε συγκεντρωθεί στην ύπαιθρο της περιφέρειας Φιλιατών, μέχρι τα ελληνοαλβανικά σύνορα και την παραλία.
Τέλη Αυγούστου 1944, η μάζα αυτή των Αλβανών, πέρασε τα σύνορα και εγκαταστάθηκε στο αλβανικό έδαφος από την Κανίσπολη και πέρα.
Στις 27 Αυγούστου 1944, ο αρχηγός του ΕΔΕΣ, Ναπολέων Ζέρβας απηύθυνε προκήρυξη προς τους ένοπλους Τσάμηδες που εξακολουθούσαν να μάχονται στο πλευρό των Γερμανών, καλώντας τους για τελευταία φορά να καταθέσουν τα όπλα και εγγυώμενος τη ζωή, την τιμή και την περιουσία τους. Όμως ούτε και σ΄ αυτή την περίπτωση υπήρξαν αποτελέσματα.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1944, οι γερμανικές δυνάμεις εκκένωσαν τη Μενίνα και ακολουθούμενες από τους Τσάμηδες ενόπλους, πέρασαν τον ποταμό Καλαμά και άρχισαν να συμπτύσσονται προς τους Φιλιάτες, οπότε ελευθερώθηκαν μέσα σε λίγες ημέρες Οι Φιλιάτες, η Σαγιάδα και η Ηγουμενίτσα.
Με την απελευθέρωση της περιοχής, το συσσωρευμένο μίσος που είχαν καλλιεργήσει οι κάθε είδους βιαιοπραγίες των ένοπλων Τσάμηδων, στο πλευρό των Ιταλών και των Γερμανών, ξέσπασε πάνω στα κεφάλια των Αλβανών μουσουλμάνων, ανδρών και γυναικών αδιάκριτα. Τα θύματα υπήρξαν δεκάδες, ενώ ο διοικητής του 16ου Συντάγματος του ΕΔΕΣ, αντισυνταγματάρχης Αριστείδης Κρανιάς, που έφτασε στην Παραμυθιά, έγραψε ότι «αυτό που επακολούθησε δεν περιγράφεται».
Αργότερα, ο Κρις Γουντχάουζ παραδέχθηκε ότι η Συμμαχική Αποστολή υπό τις οδηγίες του ίδιου, έδωσε εντολή για την εκκαθάριση της Ηπείρου από τους Αλβανούς προκειμένου να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις κατά των Γερμανών, ωστόσο η εφαρμογή τους υπήρξε αιματηρή, αν και για τον ίδιο «οι Τσάμηδες πήραν αυτό που τους άξιζε».
Στα τέλη Δεκεμβρίου 1944, πέρασαν στο αλβανικό έδαφος και οι τελευταίες ομάδες των Τσάμηδων, που μέχρι τότε παρέμειναν στην Ήπειρο και συγκεντρώθηκαν στην περιφέρεια της Κανίσπολης, όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένοι και οι υπόλοιποι Τσάμηδες.

Γυναίκες σε στρατόπεδο υποδοχής προσφύγων στη νότια Αλβανία (χειμώνας 1944)

Αυτά για μην ξεχνούμε την Ιστορία.

Οι προκλήσεις των Τσάμηδων έναντι της Ελλάδας και της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας
Γράφει ο κ. Μιχαήλ Γ. Τρίτος
Επίκουρος καθηγητής του ΑΠΘ.

«Οι Τσάμηδες αποτελούν την αιχμή της επιθετικής πολιτικής της Αλβανίας εναντίον της χώρας μας, ενώ η στάση τους προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας είναι ιδιαίτερα εχθρική»
Tα τελευταία χρόνια ακούμε συχνά την αλβανική πολιτική ηγεσία με τρόπο επίμονο και προκλητικό να αναφέρεται στους Τσάμηδες και την Τσαμουριά. Πρόκειται για ένα ανύπαρκτο θέμα που κατασκευάστηκε από τους Αλβανούς ως αντίβαρο του Βορειοηπειρωτικού και το οποίο χρησιμοποιείται από τα Τίρανα ως μέσο πίεσης, προκαλώντας σύγχυση και κρίση στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Με τον όρο Τσάμηδες εννοούμε μια ομάδα Τουρκαλβανών, οι οποίοι με τη θέληση τους εγκατέλειψαν τη Θεσπρωτία επειδή φοβήθηκαν τις ποινές της ελληνικής Δικαιοσύνης για τις απαράδεκτες βιαιότητες που διέπραξαν με τις ναζιστικές και φασιστικές δυνάμει κατοχής σε βάρος των Ελλήνων της περιοχής. Είναι απόγονοι των Σπαχήδων, χριστιανών που αλλαξοπίστησαν το 1653 για να μην χάσουν τα κτήματα τους καθώς και θεσπρωτών, οι οποίοι εξισλαμίσθηκαν το 1611 βίαια, ύστερα από το κίνημα του Επισκόπου Τρίκκης Διονυσίου του Φιλοσόφου, του σκωπτικά ονομαζόμενου από τους Τούρκους «Σκυλοσόφου».
Γενικά οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας προέρχονται από ντόπιους χριστιανούς Έλληνες, οι οποίοι για διάφορους λόγους και σε διάφορα χρονικά διαστήματα εξισλαμίσθηκαν. Οι μουσουλμάνοι αυτοί, οι οποίοι το 1923 ανέρχονταν σε 20.319 κατοίκους, εξαιρέθηκαν σιωπηλά από τη μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος ανταλλαγή των πληθυσμών, η οποία συμφωνήθηκε το 1923 στη συνδιάσκεψη της Λωζάνης. Αυτή η εξαίρεση έγινε κατόπιν ισχυρών ιταλικών πιέσεων προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Το 1926 ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος είχε ιδιαίτερους προσωπικούς δεσμούς με τον αλβανικό λαό έθεσε στους στόχους της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδος. Η ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας δέχτηκε να εξαιρέσει από την ανταλλαγή των πληθυσμών όλους τους Τσάμηδες και να διαλύσει τους βορειοηπειρωτικούς συλλόγους, η ύπαρξη των οποίων ενοχλούσε ιδιαίτερα τα Τίρανα.
Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες απολάμβαναν πλήρη δικαιώματα ισοπολιτείας και Θρησκευτικής ελευθερίας. Ασκούσαν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Είχαν δικά τους σχολεία, τα οποία χρηματοδοτούνταν από την ελληνική κυβέρνηση. Είχαν ευνοϊκή μεταχείριση από την Αγροτική Τράπεζα, τις φορολογικές υπηρεσίες, τα ελληνικά δικαστήρια.
Κατά τα έτη 1941-44 οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με τους Ιταλούς και Γερμανούς, εκδηλώνοντας με αυτόν ιόν τρόπο τα αισθήματα συμπάθειας στους εισβολείς. Σύμφωνα με πληροφορίες από τα βρετανικά αρχεία ο ρόλος τους σία χρόνια της ιταλικής κατοχής ήταν απαράδεκτος. Πολέμησαν με τους Ιταλούς, οργάνωσαν ομάδες τρομοκρατίας σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού, κατέλυσαν τις ελληνικές Αρχές.
Το καλοκαίρι του 1944, κατά τη διάρκεια των μαχών που έγιναν στη Θεσπρωτία μεταξύ των ανταρτικών δυνάμεων του ΕΔΕΣ και των Γερμανών, οι Τσάμηδες πολέμησαν στο πλευρό των τελευταίων και λίγο πριν ολοκληρωθεί η απελευθέρωση της περιοχής υπό το βάρος της ενοχής και το κράτος της απειλής διέσχισαν μαζικά τα σύνορα και πέρασαν στην Αλβανία. Ο βασικός λόγος φυγής τους ήταν ο φόβος να μην υποστούν τις συνέπειες από τη συνεργασία τους με τα φασιστικά και εθνικοσοσιαλιστικά στρατεύματα. Για τη φυγή τους στην Αλβανία οι Γερμανοί διέθεσαν γερμανικά φορτηγά.
Σήμερα, οι Τσάμηδες, οι οποίοι ανέρχονται σε 25.000 κατοίκους, στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι εγκατεστημένοι στις περιοχές των Αγίων Σαράντα, Δελβίνου, Αυλώνος, Βερατίου, Τιράνων και κυρίως στην Κονίσπολη. Αυτοί αποτελούν και την αιχμή της επιθετικής πολιτικής της Αλβανίας εναντίον της Ελλάδος. Ιδιαίτερα εχθρική είναι η στάση των Τσάμηδων προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά γεγονότα των τελευταίων ετών, όπως:
Την ημέρα της ενθρονίσεως του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου, οι Τσάμηδες πρωτοστάτησαν σε επεισόδια και ανθελληνικές εκδηλώσεις, πλαισιώνοντας τον εθνικιστή Αλβανό βουλευτή Uran Butka. Στις 6 Ιανουαρίου 1993, κατά τη διάρκεια της τελετής του αγιασμού των υδάτων στο λιμάνι των Αγίων Σαράντα, επιχείρησαν να ρίξουν τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο στη θάλασσα. Στην ίδια πόλη, τον Απρίλιο του 1997, έριξαν με πυροβολισμούς το σταυρό της στέγης του ιερού ναού του Αγίου Χαραλάμπους.
Το 1998 έκαψαν το ναό του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Μετόχι. Επίσης βεβήλωσαν το ναό της Αναστάσεως Εξαμιχίων, καταστρέφοντας τις εικόνες και αφοδεύοντας ομαδικά στο δάπεδο του ναού. Παράλληλα πρωτοστατούν σε καταπατήσει εκκλησιαστικών περιουσιών. Συγκεκριμένα Τσάμηδες και Λιάπηδες από το Κουτοί Αυλώνος έκτισαν αυθαίρετα σπίτια σε ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Τσούκας Αγίων Σαράντα. Χωρίς την έγκριση της Εκκλησίας ιδιοποίησαν οικόπεδα της Ιεράς Μονής των Αγίων Σαράντα στην περιοχή Γκιάστα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι αντιεκκλησιαστικές τους ενέργειες έγιναν με την ενθάρρυνση του Ιρακινού ισλαμιστή Χότζα του Δελβίνου, τον οποίο η αλβανική κυβέρνηση απέλασε το 1999. Τα τελευταία χρόνια το «Τσάμικο» διατηρείται από την Αλβανία σε μια επικίνδυνη κινητικότητα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:
Την 27η Ιουνίου 2002, 100 μέλη της οργανώσεως «Τσαμουριά» συγκεντρώθηκαν στην πλατεία «Σκερντέρμπεη» των Τιράνων και έκαναν πορεία προς την ελληνική πρεσβεία.
Οι διαδηλωτές ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση να επανεξεταστεί το θέμα ίων περιουσιών των Τσάμηδων στην Ελλάδα και να επιτραπεί η ελεύθερη είσοδος των Αλβανών τσάμικης καταγωγής.
Η πολιτικο-πατριωτική οργάνωση «Τσαμουριά», σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση των Αρχείων του Κράτους, οργάνωσε στην αίθουσα της Ακαδημίας Επιστημών της Αλβανίας εκδήλωση με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Ντοκουμέντα για την Τσαμουριά 1912-1913». Το βιβλίο είναι γραμμένο από την ιστορικό Καliopi Naska και στις 743 σελίδες του δημοσιεύονται πάνω από 400 «ντοκουμέντα» που βρίσκονται στα αρχεία του αλβανικού κράτους.
Ο αντικειμενικός μελετητής του βιβλίου διαπιστώνει μια σκόπιμη διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας, αφού η αναφορά στην ιστορική παρουσία των Τσάμηδων σταματά το έτος 1939, αποσιωπάται το γεγονός της συνεργασίας τους με τους ιταλογερμανούς στα χρόνια της Κατοχής καθώς και η καταδίκη τους από ελληνικό στρατοδικείο ως εγκληματιών πολέμου (απόφαση 344 /23-5-1945 του ειδικού δικαστηρίου δοσιλόγων Ιωαννίνων).
Την ίδια στιγμή η ετησία έκθεση του State Department κατηγορεί την Ελλάδα για την παραβίαση των δικαιωμάτων των Τσάμηδων και ο πάπας ανταποκρίνεται θετικά στo αίτημα της οργανώσεως «Τσαμουριά» να βοηθήσει με την προσευχή του τους 250.000 (;) «Τσάμηδες» να επιστρέψουν στη γη τους και στους τάφους των προγόνων τους, που βρίσκονται στην Ελλάδα.
Πρόσφατα εκδόθηκε στην Αλβανία ένα δίτομο έργο 1.600 σελίδων του Αλμπέρτ Κοτίνι που αναφέρεται στις περίφημες διεκδικήσεις για την Τσαμουριά. Επίσης καθιερώθηκε η 24η Ιουνίου ωs «ημέρα γενοκτονίας των Τσάμηδων από τους Έλληνες».
Ως συνέχεια του βιβλίου της Κaliopi Naska θεωρείται το βιβλίο του Χαϊρεντίν Γιουσούφι με τίτλο «Ο Μουσάι Ντέμι και η αντίσταση των Τσάμηδων (1800-1947)»;
Κατά το έτος 2002 το θέμα των Τσάμηδων ήρθε πάλι στην επικαιρότητα. Συγκεκριμένα, την 10η Ιουνίου 2002 με την ευκαιρία της επετείου της ιδρύσεως του αλβανικού συνδέσμου Τσαμουριάς (Ιούνιος 1878), ο μελετητής του Τσάμικου Γιάνος Κουτσούκα δημοσίευσε στην εφημερίδα «Κοριέρι» άρθρο με τίτλο «Η διπλωματία της Ευρώπη και η αντίσταση που προέβαλε ο σύνδεσμος Τσαμουριάς». Το άρθρο συνοδεύεται απ���� χάρτη της Αλβανίας του Ιθ’ αιώνα, όπου εμφαίνεται ότι «τα σύνορα της τότε Αλβανίας φθάνουν μέχρι τον κόλπο της Αμβρακίας».
Την 2 Ιουλίου 2002 η αλβανική εφημερίδα «Γκαζέια Σκιπιτάρε», σε ολοσέλιδο αφιέρωμα της με τίτλο «Το Τσάμικο, τώρα στο Στρασβούργο και τη Χάγη», αποκαλύπτει ότι η οργάνωση «Τσαμουριά» με τον πρόεδρο της Κιανί Μπράτσι προσέφυγε στο Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο των Τιράνων ζητώντας την ακύρωση του διατάγματος της τότε αλβανικής Βουλής με το οποίο τους αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα και τους δόθηκε η αλβανική. Με την ακύρωση αυτού του διατάγματος προτίθενται να προσφύγουν στα δικαστήρια του Στρασβούργου και της Χάγης απ’ όπου θα ζητήσουν την επιστροφή των εδαφών τους, την επανάκτηση της ελληνικής υπηκοότητας και αποζημίωση από το ελληνικό κράτος 2,6 εκατομμυρίων δολαρίων για τις περιουσίες τους. Η ελληνική κυβέρνηση έχει χρέος να μείνει ανυποχώρητη στις θέσεις της όσον αφορά στη μη ικανοποίηση των παράλογων απαιτήσεων των δοσιλόγων και κακοποιών Τσάμηδων. Αυτών, οι οποίοι αντί να ζητήσουν συγγνώμη από τα θύματα τους έχουν το θράσος να ζητούν περιουσίες και αποζημιώσει από το ελληνικό κράτος.
Κυρίως όμως οφείλει να σκληρύνει τη στάση της για να καταλάβει η αλβανική κυβέρνηση ότι η διαρκής εκβιαστική της συμπεριφορά δεν πρόκειται να της προσπορίσει οφέλη. Διαφορετικά, η Ελλάδα κινδυνεύει από κατήγοροί να γίνει κατηγορουμένη.

Από την εφημερίδα «ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» 16/2/2003
Μετά το Κόσοβο, η Τσαμουριά;

Ενδεικτικός των Αλβανικών προθέσεων χάρτης.
22 Ιουλίου 1999
Στην Βόρεια Ήπειρο, δίπλα δηλαδή στα ελληνικά σύνορα, έχουν εγκαταστήσει την έδρα τους οι Τσάμηδες αντάρτες, οργανωμένοι στα πρότυπα του “Απελευθερωτικού Στρατού Κοσσυφοπεδίου” (ΑΣΚ). Η δύναμη τους αποτελείται από 5.000 ένοπλους, εξοπλισμένους με ελαφρύ οπλισμό που λεηλάτησαν από τα αλβανικά στρατοπέδα κατά τις ταραχές του 1996, και πανέτοιμους να αναλάβουν δράση με σαμποτάζ και ανταρτοπόλεμο εντός της Ελλάδος, αμέσως μετά την ένωση του Κοσόβου με την Αλβανία, με στόχο την “απελευθέρωση” της Τσαμουριάς.
Ως Τσαμουριά αποκαλούν οι Αλβανοί την περιοχή της Ηπείρου που περιλαμβάνει τις γεωγραφικές ζώνες Ηγουμενίτσας, Πάργας, Παραμυθιάς, Φιλιατών και Μαργαριτίου, πρόκειται δηλαδή για τη σημερινή Θεσπρωτία. Σε αυτήν την περιοχή ζούσαν πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο 25.000 μουσουλμάνοι Αλβανοί, οι λεγόμενοι Τσάμηδες. Κατά τη διάρκεια της κατοχής η Θεσπρωτία παραχωρήθηκε από τους Γερμανούς, μαζί με το Κόσοβο, στην Αλβανία και οι Τσάμηδες, φορώντας γερμανικές στολές, διέπραξαν πρωτοφανείς σφαγές κατά των Ελλήνων της Θεσπρωτίας. Μετά τον πόλεμο για να αποφύγουν την τιμωρία, διέφυγαν στην Αλβανία. Σήμερα απ’ ότι φαίνεται ετοιμάζονται να επαναλάβουν τα “κατορθώματα” του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει στην Αλβανία τον “Σύνδεσμο της Τσαμουριάς”, μιά 100μελή άτυπη βουλή. Ο Σύνδεσμος αυτός έγινε μέλος της “οργάνωσης υπο-αντιπροσωπευμένων λαών” του ΟΗΕ το 1995, μια ενέργεια στην οποία ούτε καν αντέδρασε η ελληνική κυβέρνηση. Στην Αλβανία οι Τσάμηδες έχουν ιδιαίτερη δυναμική μαζί με τους Κοσοβάρους. Και αυτό γιατί από τους Αλβανούς, θεωρούνται εκπρόσωποι των “σκλαβωμένων” πατρίδων (Κόσοβο – Τσαμουριά). Αξίζει να σημειωθεί στις 30 Ιουνίου 1994 η αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου ως ημέρα “γενοκτονίας” των Τσάμηδων.
Εκτός από τη Θεσπρωτία, αλβανικές βλέψεις, μαζί με όποιες άλλες, εκδηλώνονται και για τη Δυτική Θράκη. Ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας Πασκάλ Μίλο είναι ο μοναδικός, ίσως, Αλβανός ακαδημαϊκός που ασχολείται με την μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη. Στο παρελθόν, επέκρινε την ελληνική πολιτεία για άσκηση πολιτικής κάθαρσης, εναντίον της μειονότητας. Σημειώνεται ότι ο ίδιος έχει κάνει και έρευνες επί τόπου με επισκέψεις του στη Δυτική Θράκη.
Την ίδια στιγμή η “Ομόνοια”, η οργάνωση των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία, βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης. Ακολουθώντας τις συμβουλές της ελληνικής κυβέρνησης για “ησυχία” και “συνεργασία” οι Βορειοηπειρώτες προσχώρησαν στα αλβανικά κόμματα με αποτέλεσμα να μην αντιπροσωπεύεται πλέον πολιτικώς ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ – Σελίδα ειδήσεων για το Βορειοηπειρωτικό

UCC (Απελευθερωτικός Στρατός Τσαμουριάς): ένα made in USA ανθελληνικό εργαλείο
του Σταύρου Καρκαλέτση
ιστορικού – συγγραφέα
πολιτευτή Ευβοίας του ΛΑ.Ο.Σ. || 7. Ιανουαρίου 2008 | 11.17
Στην γενική σιωπή που έχουν επιβάλλει οι μηχανισμοί του εγχώριου «συστήματος», ώστε να απονευρωθούν οι αντιστάσεις του ελληνικού λαού, έχει υποβαθμιστεί και ένα θέμα που θα όφειλε να παρακολουθείται στενά από τη χώρα μας. Αναφέρομαι στον UCC, ο οποίος μπορεί να είναι ένα φαινομενικά εν υπνώσει όργανο του αλβανικού μεγαλο-ιδεατισμού, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πως και πότε θα το ενεργοποιήσουν οι υπερατλαντικοί πάτρωνες. Τα περί Τσάμηδων και της προπαγάνδας τους είναι λίγο πολύ γνωστά. Στο παρόν σημείωμα αξίζει να αναφερθούν κάποια στοιχεία που οι πολλοί αγνοούν και οι «αρμόδιοι» προσπερνούν.
Οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει στην Αλβανία τον «Σύνδεσμο της Τσαμουριάς», μιά 100μελή άτυπη βουλή. Ο Σύνδεσμος αυτός έγινε μέλος της «οργάνωσης υπο-αντιπροσωπευμένων λαών» του ΟΗΕ το 1995, μια ενέργεια στην οποία ούτε καν αντέδρασε η τότε ελληνική κυβέρνηση. Στην Αλβανία οι Τσάμηδες έχουν ιδιαίτερη δυναμική μαζί με τους Κοσοβάρους. Και αυτό γιατί από τους Αλβανούς, θεωρούνται εκπρόσωποι των «σκλαβωμένων» πατρίδων (Κόσοβο – Τσαμουριά). Αξίζει να σημειωθεί στις 30 Ιουνίου 1994 η αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου ως ημέρα «γενοκτονίας» των Τσάμηδων από τους Έλληνες.
Ο UCC εκτιμάται ότι ελέγχεται άμεσα από τον UCK. Το αρχηγείο του UCC, είναι στη νότιο Αλβανία, όπου έχουν εγκαταστήσει την έδρα τους οι Τσάμηδες αντάρτες, οργανωμένοι στα πρότυπα του UCK. Η δύναμη τους υπολογίζεται σε 5.000 ένοπλους, πανέτοιμους να αναλάβουν δράση με σαμποτάζ και ανταρτοπόλεμο εντός της Ελλάδος, αμέσως μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου. Γνωστοί πολιτικοί (ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος, ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας Καρ. Παπούλιας και άλλοι), έχουν ότι η Θεσπρωτία αποτελεί τον 3ο στόχο του UCK, μετά το Κόσσοβο και τα Σκόπια.
Αξιόπιστη πληροφορία, αναφέρει ότι έχουν γίνει αντιληπτά έως σήμερα 30 έως 40 άτομα στην βορειοδυτική Ελλάδα, αλβανικής εθνικότητας, για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι είναι στελέχη-πράκτορες του UCC. Μόνο στην περιοχή της Ηπείρου και σε διάστημα 12 μόνο μηνών, ανακαλύφθηκαν από τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας περισσότερα από 1.000 καλάσνικοφ, 200 πιστόλια και πολλές σφαίρες, που οι Αλβανοί «συμπτωματικά» εισάγουν σε αυτό το μέρος της Ελλάδας. Aπόρρητες πληροφορίες λένε ότι αποθήκες με βαρύ οπλισμό του UCK και του UCC υπάρχουν διάσπαρτες στις παρυφές της Αθήνας, και σε μυστικά σημεία της βόρειας Ελλάδας.
Όσοι Αλβανοί νέοι εντάσσονται στον UCC, λαμβάνουν το ποσό των 15.000 ευρώ από τις αλβανικές μυστικές υπηρεσίες. Αυτές στέλνουν Αλβανούς να καταφύγουν στην Ελλάδα για να βρουν δουλειά και να κινήσουν όλες τις νόμιμες διαδικασίες για να πάρουν άδεια παραμονής.

Θυμίζουμε το περιβόητο άρθρο του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» (nr. 46 / 10.11.2003) με τίτλο «Η εξέγερση των Σκιπετάρων: Αλβανοί εξτρεμιστές σχεδιάζουν ένοπλο αγώνα στη Βόρεια Ελλάδα με στόχο τη δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας». Σύμφωνα με πηγές του περιοδικού ο UCC, με καθοδήγηση του UCK, είχε θέσει ως στόχο να στήσει μέχρι την άνοιξη και πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ένα δίκτυο έτοιμο για ένοπλη δράση σε χωριά της Βόρειας Ελλάδας όπου ζουν Αλβανοί.
Αν η Ελλάδα δώσει στις ΗΠΑ δείγματα «κακού παιδιού», αν επιχειρήσει φιλορωσικά ανοίγματα ή αντιδράσει σθεναρά στο ανεξάρτητο Κόσοβο, o UCC θα είναι ένα ακόμα όπλο των Αμερικανών για να δημιουργήσουν μειονοτικό πρόβλημα και ταραχές μέσα στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με απόρρητα στοιχεία είναι απόλυτα σίγουρο πως:
• Ο UCC δημιουργήθηκε και εξοπλίζεται από τον UCK.
• Ο οπλισμός του έρχεται κυρίως από Κροατία, Βοσνία και Αλβανία.
• Τα χρήματα φτάνουν από Σαουδική Αραβία, την ίδια την Αλβανία, μέσω Ελβετίας (μαύρο χρήμα) και Αλβανούς της Αμερικής.
• O UCC ελέγχεται πλήρως από τις αμερικανικές υπηρεσίες.
• Έχει ήδη συγκεντρώσει οπλισμό σε δεκάδες κρυφά σημεία σε όλη την βόρεια Ελλάδα.
• Στρατολογεί μέλη από το 1.500.000 Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα, αλλά οι «επαγγελματίες» και τα ηγετικά στελέχη είναι Αλβανοί από το Κόσσοβο.
Απέναντι σε τέτοιες σκοτεινές μεθοδεύσεις, η υπό Ντόρα Μπακογιάννη ελληνική διπλωματία περί άλλων τυρβάζει και η μόνη ελπιδοφόρος και φερέγγυα πολιτική δύναμη που αναδεικνύει (και αυτό) το θέμα είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. Μένει να αντιληφθεί ο ίδιος ο ελληνικός λαός ποιοί αγωνιζόμαστε για κυρίαρχη και υπερήφανη Ελλάδα και ποιοί την σπρώχνουν σε δρόμο χωρίς επιστροφή…
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 5ης Ιανουαρίου 2007 της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.
Low Cost Hosting | Free Web Space | Dedicated Hosting | Windows Hosting | Trade Show Displays | GoDaddy Review | FrontPage Web Hosting | Business Hosting
Αρχή φόρμας
Search the Web
Τέλος φόρμας

Mεγάλη Aλβανία στήνουν οι Aμερικανοί
Σχέδιο για αναδιάταξη των συνόρων στα Bαλκάνια
ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Μέρος ενός συνολικο�� σχεδίου για τα Βαλκάνια, το οποίο αφήνει ελεύθερο το πεδίο για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας, αποτελεί η απόπειρα του Μάθιου Νίμιτς να «κλείσει» το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων εις βάρος της Ελλάδας.
H απόρρητη έκθεση του Nορβηγoύ πρέσβη στο ΝΑΤΟ, κ. Έιντε, που παρεδόθη στον Κόφι Ανάν και το Συμβούλιο Ασφαλείας, κατέληξε – ύστερα από αμερικανικές πιέσεις – να εξετάζει μόνο θέμα καθεστώτος Κοσόβου
Αρχιτέκτονες αυτού του σχεδίου είναι οι Αμερικανοί. Για την ακρίβεια, ένας παλιός γνώριμος της χώρας μας: ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα – και νυν «νούμερο 3» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ – Νίκολας Μπερνς, ο οποίος έχει αποφασίσει πως το 2006 θα είναι το έτος υλοποίησης τού «κόλπο γκρόσο» της καριέρας του. Ένα «κόλπο» που δεν χωρά, όμως, την Ελλάδα – και γι’ αυτόν τον λόγο, όσα F-16 και να αγοράσει η κυβέρνηση Καραμανλή, δεν έχει να προσδοκά τίποτε.
H εποχή που ο κ. Μπερνς με τη σύζυγό του Ελίζαμπεθ ήταν οι λατρευτοί των κοσμικών στηλών στην Ελλάδα φαίνεται πως έχει περάσει πια και ο Αμερικανός υφυπουργός δεν ικανοποιείται πλέον μονάχα με την προβολή των «αυθόρμητων» κινήσεών του, όπως το να πέφτει με τα ρούχα στην πισίνα τού σπιτιού του «κλείνοντας» θεαματικά το πάρτι για την 4η Ιουλίου. Τώρα, με προσεκτικές κινήσεις, «στήνει» τον μελλοντικό χάρτη των Βαλκανίων. Μυστικός σύμβουλός του σε αυτό το εγχείρημα, ένας άλλος παλιός γνώριμος: ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, αρχιτέκτονας της συμφωνίας του Ντέιτον για την ειρήνευση στην πρώην Γιουγκοσλαβία, η οποία «κλείνει» πλέον δέκα χρόνια.
Μεθοδικό σχέδιο
H προετοιμασία του σχεδίου έγινε με μεγάλη μεθοδικότητα. Κατ’ αρχήν, «αδρανοποιήθηκαν» εν δυνάμει αντίπαλοι, όπως είναι η Βουλγαρία και η Ρουμανία. H πρώτη, έλαβε ως «δώρο» τρεις αμερικανικές βάσεις στο έδαφός της και η δεύτερη μία, στην Κωστάντζα. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι πήρε σάρκα και οστά – με αμερικανικά χρήματα – ο αγωγός ΑΜΒΟ (από τα αρχικά της Αλβανίας, της «Μακεδονίας» και της Βουλγαρίας) που μεταφέρει πετρέλαιο από τη Μαύρη Θάλασσα στην Αυλώνα, ακυρώνοντας έτσι στην πράξη τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης και τις ελληνικές φιλοδοξίες.
H B’ ΦΑΣΗ
Στόχος η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου
H ΔΕΥΤΕΡΗ φάση του σχεδίου περιελάμβανε τον έλεγχο της Αθήνας από ανθρώπους σύμφωνους με τα σχέδια Μπερνς – του υφυπουργού που είναι, από την περίοδο ακόμη του πατρός Μπους, δεξί χέρι τής Κοντολίζας Ράις. Έτσι, σημειώθηκε το εξής παράδοξο: Αθήνα και Τίρανα απέκτησαν… ζεύγος πρέσβεων: ο νέος Αμερικανός πρέσβης, κ. Ρις, είναι ο σύζυγος της Αμερικανίδας πρέσβειρας στα Τίρανα – και, φυσικά, το ζεύγος συναντάται πότε στη μία πόλη και πότε στην άλλη, συντονίζοντας τη δράση του.
Τώρα, ήρθε η ώρα να ξεδιπλωθεί το κύριο μέρος τού «κόλπο γκρόσο». Καταρχήν, ο Νορβηγός πρέσβης στο ΝΑΤΟ, κ. Έιντε, ανέλαβε να εκπονήσει την έκθεση για τα «κριτήρια του Κοσόβου». Ύστερα από αμερικανικές πιέσεις, όμως, ο Νορβηγός διπλωμάτης παρέδωσε στον Κόφι Ανάν και το Συμβούλιο Ασφαλείας, στις 7 Οκτωβρίου, ένα 16σέλιδο υπόμνημα, όπου αποφαίνεται πως μοναδικό αντικείμενο προς συζήτηση είναι πλέον το καθεστώς του Κοσόβου.
Ταυτοχρόνως, ο κ. Μπερνς, έχοντας περιοδεύσει στην περιοχή – και εξαιρώντας, φυσικά, την Αθήνα, που δεν θεωρείται «παίκτης» – εμφανίζεται, την περασμένη Τετάρτη, στη συνεδρίαση των πολιτικών διευθυντών του ΝΑΤΟ. Εκεί, με ωμό τρόπο, περιγράφει τον μελλοντικό χάρτη των Βαλκανίων. Μιλά για μια ανεξάρτητη Βοσνία – Ερζεγοβίνη. Για το δημοψήφισμα που θα βάλει ταφόπλακα στην ένωση Σερβίας – Μαυροβουνίου, με ανεξαρτητοποίηση του τελευταίου. Και, βέβαια, για το Κόσοβο.
Οι επιλογές, σύμφωνα με τον Αμερικανό υφυπουργό είναι μονάχα δυο: είτε ένα ανεξάρτητο Κόσοβο είτε ένα ανεξάρτητο Κόσοβο υπό κηδεμονία – του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, εννοείται.
Από την κεκλεισμένων των θυρών τοποθέτηση τού Νίκολας Μπερνς στην έδρα του ΝΑΤΟ, δεν θα μπορούσε να λείψει το μένος του για τη Σερβία – στο κάτω κάτω, το Βελιγράδι είχε υποσχεθεί ότι θα του παραδώσει τον καταζητούμενο Μλάντιτς και μετά έκανε πίσω. «H Σερβία», είπε ο Αμερικανός αξιωματούχος, «πρέπει να γίνει ένα κανονικό κράτος· και αυτήν τη στιγμή δεν είναι». Υπέδειξε, μάλιστα, στους Ευρωπαίους πως κάνουν σφάλμα που προχωρούν σε σύναψη σχέσεων με τη χώρα αυτή και ουδείς εκ των παρισταμένων αντέδρασε, πέραν του Γάλλου αντιπροσώπου, που ψέλλισε κάποιες επιφυλάξεις.
Τώρα, όπως λένε οι διπλωμάτες στα Ηνωμένα Έθνη και το ΝΑΤΟ, όλα είναι έτοιμα: ο κ. Μπερνς βρίσκεται και πάλι στο Κόσοβο, διαβεβαιώνοντας πως μέσα στην επόμενη χρονιά η ανεξαρτησία θα γίνει πραγματικότητα. Οι Αλβανοί στην περιοχή βλέπουν όλες τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, που θα καλύπτει τη νυν Αλβανία, το Κόσοβο και το Πρέσεβο της ΠΓΔΜ. Αυτό το τελευταίο, όμως, ανησυχεί τη σκοπιανή ηγεσία· και για αυτόν τον λόγο οι Αμερικανοί παρέχουν «εγγυήσεις ασφαλείας»: μια κομψή εξαγορά. Αφενός μεν δρομολογούν την υπόθεση της ονομασίας. Αποτελεί άλλωστε κοινό μυστικό πως η επόμενη πρόταση του Μάθιου Νίμιτς θα είναι «Republicae Macedonja», δηλαδή «Δημοκρατία της Μακεδονίας», αμετάφραστο. Αφετέρου, πιέζουν με νύχια και με δόντια τους Ευρωπαίους να δώσουν στην ΠΓΔΜ ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων – γι’ αυτό άλλωστε και η επιθετική δήλωση του Νίκολας Μπερνς, την περασμένη Παρασκευή, ότι θα ήταν… ντροπή εάν η Ελλάδα έθετε βέτο στην ένταξη των Σκοπίων.
Το «κόλπο γκρόσο» του Νίκολας Μπερνς βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη· κι αυτός έχει κάθε λόγο να είναι ευτυχής για το γεγονός αυτό. Ωστόσο, για άλλη μία φορά, μια ωρολογιακή βόμβα έχει τοποθετηθεί στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, στη γειτονιά μας…
ΤΑ ΝΕΑ , 17/10/2005 , Σελ.: N11 Κωδικός άρθρου: A18367N111 ID: 48904
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18367&m=N11&aa=1
«ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ» MADE IN U.S.A.
Η επιστροφή του Χόλμπρουγκ στα Βαλκάνια – Τι κρύβεται πίσω από τις προκλητικές ενέργειες Μπερνς
Το έντονο ενδιαφέρον των Αμερικανών για να έχουν οπωσδήποτε την ονομασία «Μακεδονία» τα Σκόπια κρύβει και τα βαθύτερα σχέδιά τους για την περιοχή. Πίσω από την επιμονή τους αυτή κρύβεται η πρόθεσή τους να διαλύσουν το κράτος των Σκοπίων, προκειμένου ένα τμήμα από αυτό να αποτελέσει ένα μέρος της Μεγάλης Αλβανίας! Για το άλλο, μία ουσιαστική γεωπολιτική επισκόπηση του θέματος δείχνει, ότι τα σχέδιά τους είναι να το κάνουν επαρχία της Βουλγαρίας.
Έτσι λοιπόν δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση η προκλητική δήλωση του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα Μπερνς, που είναι το νούμερο τρία στην ιεραρχία της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Ούτε λίγο, ούτε πολύ η Ουάσιγκτον μας λέει ότι μέσα στην Πατρίδα μας ζουν… «εθνικές μειονότητες»(!), που βέβαια ούτε υπάρχουν, ούτε προβλέπονται από καμμία διεθνή συνθήκη! Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω που μετέδωσαν τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων:
«Ερώτηση που ετέθη στον Υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Νίκολας Μπερνς, για την μεταχείριση των τσιγγάνων στην Ελλάδα, αφορούσε δήλωση που φέρεται να έκανε η κα Φελίς Γκαέρ που είναι αντιπρόεδρος της «αμερικανικής επιτροπής για την διεθνή θρησκευτική ελευθερία». Η κα Γκαερ φέρεται να υποστήριξε στην διάρκεια συνάντησης του ΟΑΣΕ που είχε θέμα την «ανθρώπινη διάσταση», ότι στην Ελλάδα υπάρχει τουρκική, αλβανική και μακεδονική μειονότητα, οι οποίες τυγχάνουν άσχημης μεταχείρισης από το ελληνικό κράτος, το οποίο εκτοπίζει επίσης τσιγγάνους από τις περιοχές στις οποίες διαβιούν με τρόπο που δεν συνάδει με την ελληνική νομοθεσία. Ο πρώην πρέσβης στην Αθήνα και νυν υπ΄ αριθμόν «3» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ υιοθέτησε πλήρως τις θέσεις της κας Γκαερ»…

http://www.meandros.net/portal/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=1741

Οι Αλβανοί στα όπλα
σε όλο το φάσμα των Βαλκανίων!
Στα όπλα οι Αλβανοί σε όλο το φάσμα των Βαλκανίων, με αφετηρία το Κοσσυφοπέδιο, και την πλήρη κάλυψη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και του ΝΑΤΟ! Ήδη τα πρώτα μηνύματα της εξυφαινόμενης νέας ανωμαλίας ,τρομοκρατίας διότι περί αυτού πρόκειται, που η αμερικανική πλευρά, επίσημη και μη, αρέσκεται να την αποκαλεί ανταρσία, έχουν φθάσει , εδώ στην Ουάσιγκτον, από απανωτά τηλεγραφήματα του ημιεπίσημου Πρακτορείου Ειδήσεων της Αμερικανικής Κυβέρνησης « Ηνωμένος Τύπος», με προέλευση την Πριστίνα. Από την μια μεριά φιλοξενεί δηλώσεις του αποκαλούμενου «Πρωθυπουργού» του Κοσσυφοπεδίου, BAIRZM KOSUMI, ο οποίος διαβεβαιώνει, με παχιά λόγια, την Διεθνή Κοινότητα, ότι δεν θα υπάρξουν βίαιες ενέργειες, σε όλη την διάρκεια της διαδικασίας καθορισμού του τελικού στάτους, που τόσο διακαώς επιθυμούν οι Αμερικανοί, προτάσσοντας τον ΟΗΕ, από την άλλη, όμως, παραθέτει δηλώσεις του πρώην Εκπροσώπου της αλβανικής τρομοκρατικής οργάνωσης FBSHK (Albanian National Unification Front, Εθνικό Αλβανικό Ενιαίο Μέτωπο) ADILΙ GAFURI, που διακηρύσσει ότι οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες.
Και πιο συγκεκριμένα: «Αν οι συνομιλίες για το στάτους καταλήξουν σε ανεξαρτησία, ο πόλεμος δεν θα αρχίσει από τους Σέρβους, απεναντίας θα αρχίσει από τους Αλβανούς!!» Και εξηγεί παρακάτω το τηλεγράφημα το λόγο:

«Ο ADILI αντιπροσωπεύει, σήμερα, την ανταρτική οργάνωση AKSH (Albanian National Army), ισχυριζόμενος ότι αυτός εκπροσωπεί όλους τους Αλβανούς, που κατοικούν στην περιοχή». Δηλαδή, ο τρομοκράτης αυτός οραματίζεται την «Μεγάλη Αλβανία» των Αμερικανών, των Άγγλων και του ΝΑΤΟ, για να λέμε ��α πράγματα με το όνομά τους, και χωρίς περιστροφές. Και ως προς αυτό, υπάρχει πληθώρα αποδείξεων.
Αμέσως παρακάτω, το τηλεγράφημα μας πληροφορεί, ότι οι Αρχές του Κοσσυφοπεδίου άρχισαν να ερευνούν πληροφορίες «για την εμφάνιση ενόπλων ομάδων στο Νότιο μέρος, που ελέγχεται από τις δυνάμεις του ΟΗΕ. Στην Αστυνομία περιήλθαν πληροφορίες, ότι ένοπλοι άνδρες φορούσαν μάσκες, έφεραν όπλα, σταματούσαν αυτοκίνητα και έστηναν σημεία ελέγχου στην περιοχή KACANIK, το Νότιο τμήμα που συνορεύει με την «Μακεδονία», είπε ο Εκπρόσωπος του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, NEERAJ SINGH. H περιοχή αυτή απέχει από την πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, την Πριστίνα, 60 χιλιόμετρα, η οποία ελέγχεται από τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, που εδρεύουν στο ΝΑ Κόσοβο. Αν οι ομάδες εντοπισθούν από τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, θα συλλαμβάνονται, θα αφοπλίζονται και θα παραδίδονται στην τοπική Αστυνομία, δήλωσε Αμερικανός Ταγματάρχης MICHAEL WUNN, Εκπρόσωπος των αμερικανικών στρατευμάτων». Δηλαδή μια στημένη διαδικασία, αφού από την μια μεριά θα συλλαμβάνονται από τους υποστηρικτές τους εν κρυφώ, θα παραδίδονται στην Αστυνομία και εκείνη, με την σειρά της, θα τους αφήνει ελεύθερους!! Περί αυτού πρόκειται, χωρίς καμιά αμφιβολία.
Και συνεχίζει το τηλεγράφημα : «Σε παρόμοιο περιστατικό, τον περασμένο μήνα, οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ είπαν, πως ένοπλοι άνδρες σταματούσαν αυτοκίνητα και απαγορεύουν την κυκλοφορία στο Δυτικό Κοσσυφοπέδιο, αποκαλώντας τους εαυτούς τους αντάρτες του «Kosovo Independence Army» και έχουν αυξήσει τις περιπολίες και τα σημεία ελέγχου σε αυτήν την περιοχή. Η ομάδα σταματούσε οχήματα και έδινε στους επιβαίνοντες προκηρύξεις, με προειδοποιήσεις στα Ηνωμένα Έθνη και τους τοπικούς επισήμους. Διάχυτοι είναι οι φόβοι πιθανής βίας από εξτρεμιστές, που θα μπορούσαν να διακόψουν τις υπό τον ΟΗΕ υποστηριζόμενες συνομιλίες, στα τέλη αυτού του μήνα, που θα αποφανθούν αν το Κοσσυφοπέδιο καταστεί ανεξάρτητο ή παραμείνει μέρος της Σερβίας».
Μα και η κουτσή Μαρία γνωρίζει, ότι αυτοί οι Αλβανοί «αντάρτες» έχουν αυτήν αποστολή από τις ΗΠΑ, την Αγγλία και το ΝΑΤΟ, να τα κάνουν όλα λίμπα, για να μετατραπούν τα Βαλκάνια σε ένα νέο Ιράκ, ή ευρωπαϊκό Βιετνάμ, αν θέλετε. Υπενθυμίζουμε, εδώ ότι, όταν, στις 18 Οκτωβρίου, κατέθεσαν ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων ο Υφυπουργός Εξωτερικών, Νίκολας Μπέρνς και ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο δεύτερος, απαντώντας στην καίρια ερώτηση ποιός τελικά θα αντιπροσωπεύσει το Κοσσυφοπέδιο στις συνομιλίες αυτές, απάντησε ότι είναι δύσκολο να προβλέψει, επειδή υπάρχουν 17 παράνομες αλβανικές οργανώσεις, θα προσέλθουν στις διαπραγματεύσεις ατομικά και ο μόνος λογικός φαίνεται να είναι ο Ιμπραήμ Ρούγκοβα.
Είπε και το άλλο το σημαντικό, ότι πολλές ομάδες ,που δρουν στα Βαλκάνια, είναι προσηλωμένες προς τους Αρχηγούς τους, παρά προς το Εθνος τους. Και εκεί έγκειται ακριβώς το πρόβλημα, η μάλλον το οργανωμένο σχέδιο. Όλα αυτά, με μαθηματική ακρίβεια, συνθέτουν το σύνολο της εξυφαινόμενης νέας ανωμαλίας, που θα αναταράξει ολόκληρη την Χερσόνησο της Βαλκανικής, τη ΝΑ Ευρώπη και, δυστυχώς, και την Ελλάδα, που είναι ένας από τους στόχους των νέων γεωπολιτικών μεταβολών, αγνώστων διαστάσεων. Η Αμερική είναι περίεργη να δει, σε μια τέτοια περίπτωση, τι θα κάνει η Ε.Ε., που οφείλει να προστατεύσει την Ελλάδα, μέλος της, αφού οι εξελίξεις θα την σύρουν σε μια τέτοια περιπέτεια με το Αλβανικό στοιχείο, εντός και εκτός χώρας.
ΜΑΝΤΗΣ ΚΑΛΧΑΣ Η «ΟΑΣΙΓΚΤΟΝ ΠΟΣΤ»
Την ανάμιξη της Ελλάδας την έχει «προβλέψει» από τις αρχές του 2001 ο Μάντης Κάλχας του αμερικανικού κατεστημένου, που λέγεται «Ουάσιγκτον Πόστ», δίδοντας στην δημοσιότητας τέτοιας μορφής πληροφορίες, που συνθέτουν όχι μόνο την «Μεγάλη Αλβανία», αλλά και την «Μεγάλη Βουλγαρία». Το ό,τι έχει γράψει, είναι αυτό που ζούμε σήμερα και θα ζήσουμε στην πορεία το 2006. Δηλαδή, ξεκάθαρα αποκαλύπτει όλο το Σχέδιο.
Στην αρχή, είχε δημοσιεύσει, μάλλον κατασκεύασε χάρτη, εναντίον της Ελληνικότητας της Μακεδονίας, παρουσιάζοντας τον Μέγα Αλέξανδρο ως μη Έλληνα, αλλά ως «Μακεδόνα». Και αποκαλούσε τα Σκόπια «Μακεδονία», κάτι που επισημοποίησε 3 χρόνια αργότερα, ο Πρόεδρος Μπους, που τα αναγνώρισε με το όνομα αυτό, στις 4 Νοεμβρίου 2004. Αυτή, σε πολύ γενικές γραμμές, ήταν η πρώτη αθλιότητα της «Ποστ». Επανήλθε, στις 30 Μαρτίου 2001, με νέα αθλιότητα. Κατασκεύασε και δημοσίευσε Χάρτη, συνοδευόμενο μάλιστα από ένα τεράστιο ολοσέλιδο κείμενο, που άρχιζε από την πρώτη σελίδα και παρουσίαζε, παρακαλώ, την «Μεγάλη Αλβανία», μέσα στον οποίο συμπεριελάμβανε και την ΒΔ Ελλάδα, από το ύψος του Αμβρακικού Κόλπου μέχρι και ολόκληρη την Ήπειρο, με την υπογραμμισμένη χαρακτηριστική ένδειξη: «Κατοικείται από έντονα εθνικό αλβανικό στοιχείο!!».
Όπως επεσήμαναν αξιόλογοι διπλωματικοί κύκλοι, ολόκληρο το δημοσίευμα της «Ποστ», με τον Χάρτη, αποτελεί ουσιαστικά Διακήρυξη για τον εθνικό ξεσηκωμό των Αλβανών, στα Βαλκάνια, οι οποίο απαιτούν ,εδώ και τώρα ,αυτονομία στις χώρες που διαβιούν. Και για να μας καθησυχάσει, διευκρίνιζε «Οι Αλβανοί δεν θέλουν αλλαγή των συνόρων, αλλά καλύτερη μεταχείριση, γιατί αποτελούν αντικείμενο συστηματικής διάκρισης, με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην «Μακεδονία». Δηλαδή, η Σύνταξη πλέον, με την ιδιότητα του Εκπροσώπου, ομιλεί ανοιχτά για λογαριασμό των Αλβανών, τους οποίους υποκινεί και προτρέπει σε εξέγερση, για την δημιουργία αναταραχής στα Βαλκάνια.
Ε!, λοιπον, δεν απομένει, τώρα, από να τους υποδείξει να κάνουν ταραχές στην Αθήνα, τύπου Παρισιού!! Επισημαίνει δε χαρακτηριστικά, ότι «οι Αλβανοί έχουν καταστεί ο πλέον επικίνδυνοι εξτρεμιστές της βίας» Και κατά πολύ περίεργο τρόπο, ανακατεύει Ελλάδα, Ελβετία και Γερμανία, με «στοιχεία», που αγγίζουν τα όρια της φαντασίας και του παραλόγου. Στη συνέχεια, αποκαλύπτει, δήθεν για πρώτη φορά, ότι όλη η μεταφορά των όπλων προς τον παράνομο τρομοκρατικό αλβανικό στρατό KLA από την Αλβανία προς το Κοσσυφοπέδιο, διακινήθηκε μέσω Ελλάδος εναντίον των Σέρβων, σε μια πρόδηλη προσπάθεια, όπως έλεγαν οι ίδιοι κύκλοι, να δημιουργήσει ρήγμα ανάμεσα στους Λαούς Ελλάδας και Σερβίας, οι οποίοι έχουν δεσμούς φιλίας και συμμαχίας πάνω από 700 χρόνια. Χαρακτηρίζει δε τους Αλβανούς «Ράμπο των Βαλκανίων», πανέτοιμους να πετύχουν αυτό που τους υποδεικνύουν, με το έγκλημα και την βία, για αυτό και επιγραμματικά η σχεδιαζόμενη επιχείρηση φέρει τον τίτλο «με τα κοψίδια των Αλβανών» και έχει βοήξει η Ουάσιγκτον.
Μας προειδοποιεί ακόμη η εφημερίδα ότι «έχει παρεξηγηθεί ο πατριωτισμός των Αλβανών, οι οποίοι δεν έχουν πολιτικά οράματα». Αυτό που θέλουν κα ι τονίζει είναι «καλύτερη μεταχείριση μέσα στις χώρες που διαβιούν και το δικαίωμα πλήρους και ελευθέρας διακίνησης», συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας!
Παρίσι! Παρίσι! Παρίσι!, κατά το Θάλαττα! Θάλαττα! Θάλαττα!
Επισημαίνουμε δε, πως στον απαράδεκτο αυτό χάρτη της «χαρίζει το 1/3 των Σκοπίων στους Αλβανούς, στα πλαίσια της αυτονομίας. Και το υπόλοιπο το παρουσιάζει σαν «Μακεδονία», με σλαβική χροιά των Σλαβομακεδόνων.
ΚΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΑΝΤΑΡΤΕΣ
To πιο ανησυχητικό είναι η αναγγελία από την εφημερίδα, και μάλιστα πρωτοσέλιδα, με πηχυαίους τίτλους, για τα περί «Μακεδόνων» ανταρτών. Παραθέτει τον τίτλο:
«Η γέννηση ενός νέου αντάρτικου στρατού»,με τον υπότιτλο: «Μακεδονική ανταρτική ομάδα που δημιουργείται στο Κοσσυφοπέδιο, αποτελεί απειλή για την επέκταση σύγκρουσης στα Βαλκάνια».
Και σε αυτό το μοτίβο γράφει τα πιο απίστευτα πράγματα, τα οποία δυστυχώς λέγονται, σήμερα ,και από επίσημα χείλη. Το δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ» επικεντρώνεται στο γεγονός, ότι το κυρίαρχο σλαβομακεδονικό στοιχείο είναι εκείνο που καταπιέζει το εθνικό αλβανικό στοιχείο. Διατείνεται δε ότι η ανταρτική αυτή ομάδα φέρει τον τίτλο «National Army of Macedonia», για την οποία «αναλυτές» υπολογίζουν, σήμερα, ότι απαριθμεί υπό τα όπλα 1500 άνδρες. Κανένας μάλιστα δεν γνωρίζει αν την ελέγχει ο Σκοπιανό Πρόεδρος. Ετσι, με μαθηματική ακρίβεια και όπως τα πρόβλεψε η «Ποστ», πέρσι, στις 7 Νοεμβρίου, οι Σκοπιανοί ψήφισαν με ένα μεγάλο ΝΑΙ στη Συμφωνία της Οχρίδας, καθαρή δουλειά των Αμερικανών, που σε πρώτη φάση, έγινε αιτία να δημιουργηθούν 11 αυτόνομα αλβανικά Καντόνια μέσα στα Σκόπια από το ύψος της λίμνης Οχρίδας μέχρι την Κερκίνη! Και τώρα, αναμένεται η δεύτερη φάση, με όλη αυτήν την σε εξέλιξη ιστορία του Κοσσυφοπεδίου.
Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι το Αμερικανικό Πεντάγωνο και πιο συγκεκριμένα το Τμήμα των Πεζοναυτών, ήταν εκείνο που κυκλοφόρησε διαβαθμισμένο Χάρτη, με την αποκαλούμενη «Μακεδονία του Αιγαίου», στον οποίο περιλαμβάνει και την Θεσσαλονίκη και την Χαλκιδική! Η Ελληνική πλευρά, την χρονιά που πέρασε, έκανε παραστάσεις προς την αμερικανική, όπως τον διορθώσει, αλλά παρά τις διαβεβαιώσεις και τα ψεύδη ,δεν έχει επέλθει καμιά απολύτως αλλαγή και ισχύει και η αθλιότητα αυτή ως έχει, και ο οποίος, ήδη, χρησιμοποιείται από τις αμερικανικές δυνάμεις που βρίσκονται αναπτυγμένες στα Βαλκάνια και ειδικά στο Κοσσυφοπέδιο! Πάγιος και αποκλειστικός στόχος των Αμερικανών: Να μην περιέλθει η στρατηγική αυτή δίοδος του Αιγαίου Πελάγους στα χέρια της Γερμανίας, την φορά αυτή μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι τότε Αμερικανο�� και Ευρωπαίοι θα αντιπαραταχθούν κάπου στα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού. Σε παράσταση που έκανε ο γράφων, στις 8 Μαρτίου 2001, στον Αμερικανό Συνταγματάρχη των Πεζοναυτών, Ντέιβιντ Λαπέν, στο Γραφείο του ,στο Αμερικανικό Πεντάγωνο, μας επιβεβαίωσε την ύπαρξη του Χάρτη, ότι πρωτοκυκλοφόρησε ,το Νοέμβριο του 1999, και ότι έκτοτε είναι σε ισχύ, υπό μορφή εγχειριδίου, για την ενημέρωση των Αμερικανών πεζοναυτών στην περιοχή «από καθαρά ιστορικής άποψης», όπως μας είπε χαρακτηριστικά. Αξιωματούχοι δε του Σταίητ Ντηπάρτμεντ επιμένουν και διατείνονται, ότι υπάρχει ξεχωριστό «μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα».
Επιπροσθέτως εκφράζουν δήθεν φόβους, ότι σύντομα, όλοι οι Αλβανοί, που διαβιούν στην Ελλάδα, θα διακηρύξουν ότι αποτελούν μειονότητα, κάτι που το λανσάρει η εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ», και τελικά, φέτος, στις 28 Σεπτεμβρίου, ειπώθηκε και δημόσια από την Εκπρόσωπο του Σταίτ Ντηπάρτμεντ, στον ΟΑΣΕ, σε διάσκεψη της Βαρσοβίας, που έγινε αιτία να δημιουργηθεί ολόκληρος θόρυβος, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, η Ελλάδα έκανε τις δέουσες παραστάσεις, αλλά έμειναν τελείως αναπάντητες. Ο δε Υφυπουργός Εξωτερικών, Νίκολας Μπερνς, στην διάρκεια της έκτακτης ενημέρωσης Τύπου, στις 7 Οκτωβρίου, στο Briefing Room, του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, για το ταξίδι του στις Βρυξέλλες και τα Βαλκάνια, ο γράφων του έθεσε δημόσια το θέμα, απέφυγε, όμως, να απαντήσει και μας παρέπεμψε ευγενέστατα ,να απευθυνθούμε στον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα, Τσάρλις Ριις, γιατί βρίσκεται πιο κοντά στην περιοχή και είναι ενημερωμένος καλύτερα!
Λάμπρος Παπαντωνίου
http://gr.altermedia.info/?p=617
23/1/2006

Αναδιάταξη των συνόρων με την κατασκευή μειονοτήτων
Μία από τις βασικές συνιστώσες της πλανητικής στρατηγικής είναι η αναδιάταξη των συνόρων και των γεωπολιτικών ισορροπιών, η κατάτμηση των υφιστάμενων κρατών και η δημιουργία κρατών προτεκτοράτων.
Τα Βαλκάνια είναι το πρώτο θύμα αυτών των νεοταξικών σχεδιασμών. Σήμερα μόνο όσοι φορούν παρωπίδες δεν μπορούν να διακρίνουν ότι η ιμπεριαλιστική διαλεκτική της αλλαγής συνόρων «διεισδύει» και στην Ελλάδα.
Ο αυτοκρατορικός ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την παλιά καλή συνταγή του «διαίρει και βασίλευε». Το παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας είναι πολύ πρόσφατο. Αναμοχλεύει πάθη, ερεθίζει συμφέροντα, προκαλεί έριδες, εξαγοράζει και υποκινεί κάθε πρόστυχο και τυχοδιωκτικό στοιχείο, ομάδα ή κόμμα. Συγκεντρώνει γύρω του όλα τα κοινωνικά περιττώματα για να διασπάσει τις τάξεις και τους λαούς, να προκαλέσει συγκρούσεις και να έρθει στο τέλος ως «ειρηνευτής» και «προστάτης» για να επιβάλει την επικυριαρχία του.
Τα ιδεολογικά λάβαρα αυτής της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας του διαμελισμού των εθνικών κρατών είναι τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», ο «αντιεθνικισμός» και «αντιρατσισμός».
Τα κοινωνικά δικαιολογητικά: οι εξαθλιωμένες, διασκορπισμένες και απελπισμένες μάζες των Αλβανών.
Ο στρατιωτικός μοχλός της αναδόμησης των Βαλκανίων είναι η ουτσεκάδικη μαφία.
Τα πολιτικά στηρίγματα: Οι υποτελείς κυβερνήσεις και τα κόμματα, οι υπόδουλοι στοχαστές, οι «εκσυγχρονιστές» και οι «αριστεροί» κοσμοπολίτες, το πανεπιστημιακό κατεστημένο, τα ΜΜΕ και οι ποικιλόχρωμοι «αριστεριστές».
Όλο αυτό το «αριστερο-νεοφιλελεύθερο» μωσαϊκό που αντανακλά όλα τα χρώματα της πολιτικής ίριδας έχει καταντήσει σήμερα η πιο αντιδραστική δύναμη της ελληνικής κοινωνίας: Η πέμπτη φάλαγγα του ευρω-ατλαντικού ιμπεριαλισμού.
Χωρίς να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό βάλθηκαν να μεταβάλουν τη χώρα σε «πολύ-πολιτισμική» Βαβυλωνία, χωρίς ιστορικό παρελθόν και χωρίς μέλλον. Εισήγαγαν πάνω από δύο εκατομμύρια αλλοδαπούς εργάτες για να τους χρησιμοποιήσουν σαν απεργοσπαστική δύναμη και πολιορκητικό κριό για να αλώσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις των Ελλήνων εργαζομένων, να τους περιθωριοποιήσουν και να επιβάλουν καθεστώς εργασιακού Μεσαίωνα.
Από την άλλη υποθήκευσαν συνειδητά την επιβίωση των Ελλήνων, ως λαού και έθνους. κατασκεύασαν νέες μειονότητες, φύτεψαν το σπόρο αναπόφευκτων μειονοτικών συγκρούσεων, ανέχτηκαν και συγκάλυψαν τη διείσδυση της ουτσεκάδικης μαφίας, υπό το μανδύα του οικονομικού μετανάστη. Της επέτρεψαν να προκαλεί τον ελληνικό λαό με διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, κατά του ελληνικού «εθνικισμού», ανεμίζοντας αλβανικές σημαίες (ενίοτε και αμερικανικές) και να καίει τις ελληνικές δημοσίως. Τέλος όλο αυτό το «προοδευτικό» ιερατείο έβαλε τον ελληνικό λαό στη γωνιά με την κατηγορία του «ρατσισμού» και με συνεχή πλύση εγκεφάλου προσπαθεί να αποκοιμίσει τα αντανακλαστικά της εθνικής αυτοσυντήρησης, να τον κάνει να αποδεχτεί χωρίς αντίσταση τον εποικισμό της χώρας του και να γίνει ο ίδιος Παλαιστίνιος ή ερυθρόδερμος των Βαλκανίων.
Πρέπει να σταθούμε ανελέητοι απέναντι στους Έλληνες προσκυνημένους. Διαφορετικά η Ελλάδα θα έχει την τύχη της Σερβίας…
«Ρεσάλτο» “Περιοδικό Πολιτικής και Πολιτισμικής Παρέμβασης” Φεβρουάριος 2006

ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΤΟ 2006

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Ημερομηνία καταχώρησης: 9-1-2006

Όσοι διαβάσαμε την δυσάρεστη είδηση για το κλείσιμο της Ελληνικής Υπηρεσίας του ΒΒC πληροφορηθήκαμε με έκπληξη ότι σταματούν οι εκπομπές του βρετανικού δικτύου σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες εκτός από τέσσερις. Αυτές που διατηρούνται είναι οι εκπομπές στην αλβανική, σερβική, σκοπιανή και ρουμανική γλώσσα. Προφανώς η επιλεκτική διατήρηση αυτών των εκπομπών εκφράζει συγκεκριμένες προτεραιότητες και ανησυχίες της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι προφανές ότι το Λονδίνο, αλλά και άλλες κυβερνήσεις ισχυρών χωρών, αναμένουν εφέτος εξελίξεις στα Βαλκάνια.
Το κομβικό σημείο είναι το Κοσσυφοπέδιο, στο οποίο ήδη με την αρχή του έτους σημειώθηκε το πρώτο σοβαρό επεισόδιο. Στις 3 Ιανουαρίου Αλβανοί πετροβόλησαν λεωφορείο του ΟΗΕ, το οποίο μετέφερε Σέρβους. Η επαρχία παραμένει τυπικά τμήμα της Σερβίας- Μαυροβουνίου, αλλά μετά τα δραματικά γεγονότα του 1999 οι Αλβανοί έχουν επικρατήσει σε όλα τα διοικητικά όργανα. Η αλβανική θέση είναι ανεξαρτησία και μόνον ανεξαρτησία. Η σερβική θέση κυμαίνεται από ευρεία αυτονομία εντός Σερβίας μέχρι και διχοτόμηση , όπου το 10%- 20% των εδαφών θα παραμείνουν υπό σερβικό έλεγχο για να μη χαθούν οι ιεροί τόποι της Σερβικής Ορθοδοξίας.
Οι ΗΠΑ, που ενεθάρρυναν το 1999 τον αλβανικό αλυτρωτισμό, έχουν κατανοήσει ότι η ανεξαρτησία εγκυμονεί κινδύνους. Aλλωστε το 1999 κυβερνούσε ο Κλίντον, ο οποίος ήταν περισσότερο επιδεκτικός στα αλβανικά αιτήματα απ’ ό,τι είναι ο σημερινός Πρόεδρος Μπους. Υπάρχει όμως και ο εγωισμός της Υπερδυνάμεως που δεν επιτρέπει στις ΗΠΑ να παραδεχθούν το λάθος τους. Τέλος στην Ευρώπη αρχίζουν να ακούγονται εντονώτερα οι φωνές κατά της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου με χαρακτηριστική την πρόσφατη δήλωση του Ιταλού πρώην Πρωθυπουργού Μάσσιμο Ντ’ Αλέμα. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται το φαινόμενο του « ντόμινο», ότι δηλαδή η δημιουργία ενός δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια θα ανοίξει την όρεξη και σε άλλους για αλλαγές συνόρων.
Στο κράτος των Σκοπίων η διαμάχη των δύο αλβανικών κομμάτων δείχνει ανάγλυφα τις τάσεις που επικρατούν ευρύτερα στους Αλβανούς των Βαλκανίων. Ο Αρμπεν Τζαφέρι δηλώνει οπαδός της Μεγάλης Αλβανίας κι ζητεί να ενωθούν οι αλβανικές περιοχές της ΠΓΔΜ με το υπό δημιουργίαν κράτος του Κοσσυφοπεδίου. Ο Αλί Αχμέτι, ηγέτης της ενόπλου αλβανικής εξεγέρσεως του 2001, φαίνεται πιο μετριοπαθής, ίσως επειδή συγκυβερνά μαζί με το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα των Σλάβων. Απαντά στον Τζαφέρι ότι πρέπει να τους ενδιαφέρει η Μεγάλη Ευρώπη και όχι η Μεγάλη Αλβανία. Η σλαβική εθνική ομάδα των Σκοπίων, οι λεγόμενοι « Μακεδόνες», αισθάνεται ανασφάλεια από την έξαρση του αλβανικού εθνικισμού και αρχίζει να βλέπει με σχετική ικανοποίηση την πολλαπλή προσέγγιση που επιχειρεί η γειτονική Βουλγαρία. Η Βουλγαρία με την σειρά της επιμένει να θεωρεί Βουλγάρους τους « Μακεδόνες» των Σκοπίων. Επί πλέον διεκδικεί και άλλους σλαβικούς πληθυσμούς αμφιβόλου ταυτότητος. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες ημέρες του 2005 ο σκοπιανός Τύπος κατηγόρησε εντόνως την Βουλγαρία ότι έστειλε διπλωμάτες της να προσεγγίσουν μία μικρή κοινότητα « Μακεδόνων» που κατοικεί στην περιοχή Γκόρα του Κοσσυφοπεδίου.
Όλα αυτά δικαιολογούν την διατήρηση των εκπομπών της κρατικής βρετανικής ραδιοφωνίας στα αλβανικά , στα σερβικά και στα κακώς λεγόμενα «μακεδονικά». Όμως η διατήρηση των εκπομπών στη ρουμανική γλώσσα σε τί αποσκοπεί, αφού στη Ρουμανία έχει εδραιωθεί το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό καθεστώς και η χώρα αναμένει σε δύο περίπου χρόνια να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Πιστεύω ότι το σημείο τριβής θα είναι η ισχυρή ουγγρική μειονότητα στην δυτική επαρχία, την Τρανσυλβανία. Η Ουγγαρία διατηρεί το ζήτημα στην πρώτη γραμμή και αναμένεται να πιέσει ακόμη περισσότερο να διευρυνθούν τα δικαιώματα των Ούγγρων εντός Ρουμανίας. Αλλωστε έχει και το όπλο του βέτο, όταν θα έλθει η ευρωπαϊκή ώρα της κρίσεως για τους Ρουμάνους.
Οι ανησυχητικές αυτές προβλέψεις δεν σημαίνουν ότι η Ελλάς πρέπει να κυριαρχηθεί από αισθήματα απομονωτισμού. Η οικονομική και πολιτιστική μας παρουσία στην βαλ��ανική ενδοχώρα είναι απαραίτητη, άλλωστε ο Ελληνισμός στην Ιστορία του υπήρξε εξωστρεφής. Οφείλουμε πρωτίστως να προστατεύσουμε τις γηγενείς ελληνικές κοινότητες των Βαλκανίων καθώς και την ιστορική μας κληρονομιά. Οφείλουμε επίσης να γνωρίζουμε τους κινδύνους και τους περιορισμούς και να προειδοποιούμε εγκαίρως τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους συμμάχους μας ώστε να μη ξανανοίξουν τον ασκό του Αιόλου.
< http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=220 >

Κοσσυφοπέδιο ή Διεθνές Ναρκοπέδιο;

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Ημερομηνία καταχώρησης: 27η Φεβρουαρίου 2006
Αρχισαν προ ολίγων ημερών στη Βιέννη οι συνομιλίες μεταξύ Σέρβων και Αλβανών για την εξεύρεση οριστικής λύσης στο Κοσσυφοπέδιο. Ο Φινλανδός Μάρτι Αχτισάαρι, ο οποίος προεδρεύει ως εκπρόσωπος του Γ.Γ. του ΟΗΕ, θα έχει οπωσδήποτε δύσκολο έργο. Είναι γνωστό ότι οι Σέρβοι δεν δέχονται την απόσχιση μιας επαρχίας που έχει ιδιαίτερη θέση στην εθνοθρησκευτική ιστορία τους . Οι Αλβανοί δεν δέχονται την παραμικρή υποχώρηση και ζητούν πλήρη ανεξαρτησία, δηλαδή την δημιουργία ενός δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια. Οι πρόσφατες δηλώσεις του Βρετανού διπλωμάτη κ. Σόουερς περί ανεξαρτησίας δημιουργούν την εντύπωση ότι ΗΠΑ και Βρετανία έχουν προαποφασίσει την λύση. Καθώς αναμένουμε με ενδιαφέρον την εξέλιξη των συζητήσεων ας κάνουμε μερικές σκέψεις για τις ευρύτερες διεθνείς επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου (Κοσσόβου).
Στην Σερβία θα ενισχυθούν κόμη περισσότερο οι εθνικιστές και οι αδιάλλακτοι στον πολιτικό χώρο. Οι Σέρβοι βλέπουν να χάνουν το ιστορικό λίκνο της εθνογενέσεώς τους, φοβούνται ότι θα αποσχισθεί και το Μαυροβούνιο, βλέπουν θρησκευτικά μνημεία τους να καταστρέφονται , άρα είναι αναμενόμενο να αντιδράσουν στρεφόμενοι προς ακραίες καταστάσεις και προς απρόβλεπτες κινήσεις. Οι μεγάλες δυνάμεις του δυτικού κόσμου δεν δείχνουν να υπολογίζουν αυτή την παράμετρο.
Στο προβληματικό κράτος των Σκοπίων ένα ανεξάρτητο Κόσσοβο θα αναπτερώσει τις ελπίδες της πολυάριθμης αλβανικής κοινότητας για ένωση με τους ομοεθνείς τους. Η συμβίωση με την σλαβική πλειοψηφία έχει όλα τα στοιχεία θνησιγενούς μορφώματος και δεν είναι λίγοι οι Σλάβοι και Αλβανοί πολιτικοί της ΠΓΔΜ που προβλέπουν διάσπαση. Αλλωστε στην ιστορία του προηγουμένου αιώνος υπάρχουν ήδη δύο τέτοιες απόπειρες. Η πρώτη είναι η συμφωνία του 1924 μεταξύ της αλβανικής Λίγκας του Κοσσόβου και των Βουλγάρων εθνικιστών της ΒΜΡΟ , με την οποία χαράχθηκε η διαχωριστική γραμμή στον χάρτη της τότε Νοτίου Σερβίας , σημερινού κράτους των Σκοπίων. Η διαίρεση αυτή έδινε –θεωρητικά- τα δύο τρίτα των εδαφών, δηλαδή το ανατολικό τμήμα στην Βουλγαρία, και το υπόλοιπο ένα τρίτο, δηλαδή τις δυτικές περιοχές, στην Αλβανία. Η δεύτερη απόπειρα είχε πιο εμφανή αποτελέσματα. Έγινε επί Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν με απόφαση των Γερμανοϊταλών κατακτητών οι ανατολικές επαρχίες της «Βάρνταρσκα» -έτσι λέγόταν τότε και όχι Μακεδονία- δόθηκαν στην Βουλγαρία και οι δυτικές μαζί με το Κοσσυφοπέδιο στην Αλβανία.
Αραγε στην εποχή μας θα δούμε την τρίτη και τελευταία φάση αυτού του δράματος , που αφορά και την δική μας ανησυχία για την πλαστογραφία της μακεδονικής ιστορίας;

Εκτός Βαλκανίων η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου με διεθνή πλέον επικύρωση θα δώσει το μήνυμα ότι μπορούν να αλλάζουν τα σύνορα και να αποσχίζονται επαρχίες κατόπιν ενόπλου βίας και έξωθεν στρατιωτικής επεμβάσεως. Οι Ρώσοι ήδη εκφράζουν ανησυχία μήπως κάτι τέτοιο ενθαρρύνει τις αποσχιστικές διαθέσεις των Τσετσένων και άλλων μουσουλμανικών εθνοτήτων του Καυκάσου. Αλλά και εμείς θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι μηνύματα θα δοθούν στην Αγκυρα και στους Τουρκοκυπρίους. Αν ο ΟΗΕ, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβραβεύσουν τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό με μία λύση ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, μήπως ανοίγει ο δρόμος για την διεθνή αναγνώριση του παρανόμου τουρκοκυπριακού «κράτους»;
Αν οι βομβαρδισμοί κατά της Σερβίας το 1999 δημιουργούν διεθνές τετελεσμένο με νομικές συνέπειες, ποιος θα εμποδίσει τον Αττίλα να ζητήσει νομιμοποίηση και για τα δικά του τετελεσμένα;
Οι αποφάσεις ως προς την τελική λύση του προβλήματος του Κοσσυφοπεδίου κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε διεθνές ναρκοπέδιο. Αμφισβητούνται αρχές και αξίες, οι οποίες ίσχυαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες στην διεθνή σκηνή και κατοχύρωναν το απαραβίαστο των συνόρων και την εδαφική ακεραιότητα των κρατών μελών του ΟΗΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ανησυχήσει περισσότερο, διότι όλα αυτά γίνονται στην αυλή της. Οι ΗΠΑ ίσως σε λίγα χρόνια να μην έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα Βαλκάνια, διότι θα τους απασχολεί η Μέση Ανατολή, η Κίνα και ο «μακρύς πόλεμος» κατά του ακραίου Ισλάμ και των παραφυάδων του. Η Ευρώπη, όμως, έχει μέσω της Ελλάδος σύνορα με το καυτή περιοχή που οροθετούν τα τοπωνύμια Κόσσοβο-Πρέσεβο –Τέτοβο. Και θα έχει ακόμη μεγαλύτερη ανάμιξη όταν θα υποδεχθεί τα δύο νέα βαλκανικά μέλη, τη Βουλγαρία και την Ρουμανία. Το Κοσσυφοπέδιο είναι πρωτίστως ένα ευρωπαϊκό ναρκοπέδιο.

< http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=242 >

Κοσσυφοπέδιο, Νέα Τάξη και Πολυπολιτισμικότητα
του Γιάννη Τσιλιμίγκρα
καθηγητή – ιστορικού
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ. || 9. Φεβρουαρίου 2007 | 15.35
Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ, στα πλαίσια της Νέας Τάξης, επιδιώκουν να μεταβάλλουν τα γεωπολιτικά δεδομένα στα Βαλκάνια. Προσπαθούν να αλλάξουν τις στρατηγικές ισορροπίες, έτσι ώστε να μην υπάρχει πρόσφορο έδαφος για επιστροφή της ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια, όταν η Ρωσία θα ανακτήσει τις δυνάμεις της.
Στα πλαίσια αυτά επιδιώκεται η διαμόρφωση μίας ζώνης βόρεια της Ελλάδας, που θα περιλαμβάνει το Κοσσυφοπέδιο, το κράτος των Σκοπίων, την Θράκη αργότερα και θα επιτρέπει στις αμερικανικές δυνάμεις να επικοινωνούν απρόσκοπτα με βάσεις από την Αδριατική ως την Μαύρη Θάλασσα. Μία κρίσιμη περιοχή για την επιδιωκόμενη επιρροή των ΗΠΑ στον Καύκασο, την Κασπία και την κεντρική Ασία, όπου υπάρχουν τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ο έλεγχος αυτής της ευρείας περιοχής είναι καθοριστικός για τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες.
Γι\’ αυτό και η πρόταση του κ. Αχτισάαρι προβλέπει για το Κοσσυφοπέδιο την παραμονή των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ επ’ αόριστον. Η ανεξαρτησία ή έστω η διευρυμένη αυτονομία στο Κοσσυφοπέδιο δημιουργεί «προηγούμενο» που νομιμοποιεί την αυτοδιάθεση των μειονοτήτων ως πρόσχημα για τη διάσπαση των Εθνικών Κρατών και την δημιουργία πολυπολιτισμικών μορφωμάτων που καταλήγουν προτεκτοράτα της Υπερδύναμης.
Η Ελλάδα δεν έχει να αποκομίσει κάτι θετικό από αυτήν την κατάσταση και θα έπρεπε να είναι άκρως επιφυλακτική. Ωστόσο, η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη γνωστοποίησε πρόσφατα στους πρέσβεις των βαλκανικών κρατών στην Αθήνα ότι η χώρα μας δεν προτίθεται να αντιδράσει στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, ενώ και ο Γ. Παπανδρέου με δηλώσεις του ταυτίζεται με την κυβερνητική γραμμή.

Και οι δύο διέπραξαν μέγιστο ατόπημα.

Γιατί είναι λογικό πλέον να σπεύσουν οι άσπονδοι σύμμαχοί μας και να παρατηρήσουν πως είναι παράλογο η πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα να δέχεται την ανεξαρτητοποίηση της συμπαγούς αλβανικής μειονότητας στο Κοσσυφοπέδιο και να μην αποδέχεται το ίδιο στην Κατεχόμενη Κύπρο ή στη Θράκη αργότερα.
Όταν μάλιστα η Τουρκία προβάλλει το ρόλο του μουσουλμανικού παράγοντα ως σταθερού αναχώματος στην ρωσική επιρροή στη Νότια Βαλκανική. Αλλωστε, από το Αφγανιστάν ως την Αδριατική το μόνο σημείο που δεν ελέγχεται από τον μουσουλμανικό παράγοντα είναι η Ελληνική και η Βουλγαρική Θράκη. Έτσι εξηγείται η προσπάθεια της Αγκυρας να θέσει διεθνώς μειονοτικό ζήτημα στη Θράκη, αλλά και ο ζήλος του State Department για αναγνώριση τουρκικής, μακεδονικής, αλλά και αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα.
Η Νέα Τάξη επιδιώκει να πλήξει το Εθνικά Κράτη στα πλαίσια της Παγκοσμιοποίησης εξυπηρετώντας τα συμφέροντά της. Είτε τα κατακερματίζει είτε τα μετατρέπει σε πολυπολιτισμικά. Ας είναι λοιπόν περισσότερο επιφυλακτικοί οι «προοδευτικοί» υποστηρικτές της πολυπολιτισμικότητας, γιατί -άθελά τους ελπίζουμε- εξυπηρετούν τις επιδιώξεις της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης των πολυεθνικών και της ηγεμονίας των ΗΠΑ.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

11. Φεβρουαρίου 2007

Τί `Εχτισε ο Αχτισάαρι;
Του Κωνσταντίνου Χολέβα, Πολιτικού Επιστήμονα
13η Μαρτίου 2007
Ο Φινλανδός μεσολαβητής του ΟΗΕ για το Κοσσυφοπέδιο Μάρτι Αχτισάαρι ανέλαβε το δύσκολο έργο να συμβιβάσει τα διεστώτα , αλλά τελικά δεν το πέτυχε. Η πρόταση, την οποία κατέθεσε, οδηγεί στην απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου (Κοσσόβου) από την Σερβία, αλλά δεν λέει σαφώς την λέξη Ανεξαρτησία. Το Κόσσοβο θα έχει σημαία και διεθνή εκπροσώπηση, άρα στοιχεία κρατικής οντότητος, δεν θα είναι όμως κράτος με πλήρη κρατική κυριαρχία, διότι θα περιορίζεται από την παρουσία διεθνούς στρατιωτικής δυνάμεως. Θα είναι ουσιαστικά ένα προτεκτοράτο του ΟΗΕ όπως είναι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Η πρόταση αυτή ενοχλεί τους Αλβανούς εθνικιστές , οι οποίοι απαιτούν πλήρη ανεξαρτησία και δημιουργία ενός δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια. Δυσαρεστεί όμως βαρύτατα και τους Σέρβους, οι οποίοι με διακ��μματική συμφωνία ενέγραψαν στο νέο Σύνταγμά τους την ρήτρα ότι το Κόσσοβο είναι σερβική επαρχία και δεν γίνεται δεκτή η εδαφική απόσπασή του.
Θα επιχειρήσουμε να προβλέψουμε την συνέχεια, πάντα με το ενδεχόμενο ανθρωπίνου λάθους ή ξαφνικής αλλαγής των δεδομένων. Και θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε πέντε ερωτήματα:
Α) Τι θα γίνει τελικά; Το πιθανότερο είναι ότι αυτή λύση, έστω με μικρές τροποποιήσεις, θα επιβληθεί από τον ΟΗΕ και ουσιαστικά τις ΗΠΑ και την Ευρ. Ένωση και στις δύο πλευρές. Οι Αλβανοί έστω και με γκρίνια θα δεχθούν το σχέδιο αφού ικανοποιεί κατά 90% τις επιθυμίες τους. Οι Σέρβοι θα πιεσθούν με την απειλή ότι δεν θα μπουν ποτέ στην Ε.Ε. και με την υπενθύμιση ότι θεωρούνται υπεύθυνοι για την μη σύλληψη των Κάρατζιτς και Μλάντιτς. Αν το Βελιγράδι χειρισθεί έξυπνα την υπόθεση δεν αποκλείεται να κερδίσει ως αντιστάθμισμα την προσάρτηση της σερβοβοσνιακής περιοχής. Πάντως το ψυχολογικό τραύμα της απώλειας του Κοσσυφοπεδίου θα οδηγήσει σε ενίσχυση των εθνικιστικών κομμάτων στην Σερβία.
Β) Πώς θα καμφθεί η αντίδραση της Ρωσίας που είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας; Είναι γεγονός ότι αν η Ρωσία επιμείνει μέχρι τέλους στην σημερινή της θέση μπορεί να μπλοκάρει οποιαδήποτε λύση, όταν έλθει στο Σ.Α. των Ηνωμένων Εθνών. Όμως οι δυτικές χώρες μπορούν να δώσουν ως αντάλλαγμα στη Μόσχα την υπόσχεση ότι δεν θα επιτρέψουν την ανακίνηση αποσχιστικών τάσεων σε μουσουλμανικές περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας ή ότι θα ανεχθούν την ρωσική ανάμιξη στον Καύκασο, όπου παίζονται ενεργειακά και αποσχιστικά παιχνίδια. Ίσως τελικά η Ρωσία να απόσχει από την ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Γ) Τι θα γίνει με τους 100.000 Σέρβους που απέμειναν και με τα πολυάριθμα Ορθόδοξα σερβικά μνημεία και μοναστήρια στο Κόσσοβο; Οι εναπομένοντες σερβικοί πληθυσμοί έχουν συγκεντρωθεί στο βόρειο τμήμα, στην διχοτομημένη πόλη Κοσσόβσκα Μητροβίτσα . Θα είναι πολύ δύσκολο να μείνουν όλοι παρά τις προσταυευτικές διατάξεις του σχεδίου Αχτισάαρι. Σιγά-σιγά ο πληθυσμός των Σέρβων θα λιγοστεύει λόγω του κλίματος εκφοβισμού εκ μέρους ακραίων αλβανικών στοιχείων. Aμα φύγουν οι Σέρβοι η τύχη των Ορθοδόξων Ναών και Μονών , που αποτελούν ένα ανοικτό βυζαντινό μουσείο με πανορθόδοξη σημασία, θα επαφίεται πλέον στην βούληση του ΟΗΕ , της ΟΥΝΕΣΚΟ και των ξένων στρατιωτών. Η προστασία τους πρέπει να είναι μία από τις πρώτες φροντίδες του ελληνικού στρατιωτικού αποσπάσματος που βρίσκεται εκεί. Δυστυχώς μέχρι σήμερα 150 ορθόδοξα μνημεία έχουν υποστεί ζημίες είτε από τους βομβαρδισμούς του 1999 είτε από επιθέσεις φανατικών μουσουλμάνων.
Δ) Ποιες θα είναι οι συνέπειες της εφαρμογής μιας «λύσης» τύπου Αχτισάαρι; Ουσιαστικά ο Αχτισάαρι δεν έχτισε τίποτε. Αλλωστε αν ήταν ελληνικό το όνομά του θα σήμαινε «αυτός που δεν χτίζει , δεν οικοδομεί». Το οιονεί κράτος του Κοσσόβου θα γίνει ένα δεύτερο αλβανικό κράτος όπου ο UCK θα παίζει ρόλο αστυνομίας και κάθε παράνομη δραστηριότητα θα ανθεί. Μάλιστα η Σερβική Εκκλησία διατυπώνει φόβους για την συγκέντρωση εκεί ακραίων ισλαμιστών από όλο τον κόσμο. Επίσης μία πιθανή συνέπεια θα είναι η απαίτηση των Τούρκων να αναγνωρισθεί διεθνώς το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος. Αφού στο Κόσσοβο νομιμοποιείται η απόσχιση κατόπιν ενόπλου βίας, γιατί όχι και στα Κατεχόμενα , γράφουν ήδη οι τουρκικές εφημερίδες. Το πιθανότερο πάντως από όλα τα παρεπόμενα του Κοσσόβου θα είναι η διάλυση του κράτους των Σκοπίων. Το 30% του πληθυσμού είναι Αλβανοί και ουδείς μπορεί να τους συγκρατήσει αν θελήσουν να ενωθούν με τους αδελφούς κοσσοβάρους. Έστω κι αν στα χαρτιά ο Αχτισάαρι προβλέπει ότι το Κόσσοβο απαγορεύεται να ενωθεί με άλλα εδάφη, αυτή η πρόβλεψη γρήγορα θα παγώσει όταν πάρει ένοπλη μορφή η δυναμική του αλβανικού αλυτρωτισμού. Εαν ετηρούντο όλα όσα αναφέρουν οι διεθνείς συνθήκες, ουδείς θα αμφισβητούσε την σερβική κυριαρχία στο Κοσσυφοπέδιο. Κι όμως στην πράξη άλλα γίνονται.
Ε) Πότε θα ικανοποιηθεί ο αλβανικός αλυτρωτισμός; Μετά το σχεδόν ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο και την πιθανότατη απόσχιση των αλβανικών επαρχιών από την ΠΓΔΜ, οι Αλβανοί θα θέσουν εδαφικά ζητήματα στη Νότιο Σερβία και στο Μαυροβούνιο. Δεν αποκλείεται να θέσουν επισήμως και μειονοτικό ζήτημα εις βάρος της Ελλάδος. ΓιΆ αυτό οι ελληνικές κινήσεις απέναντι στο πρόβλημα του Κοσσόβου και στις αλβανικές απαιτήσεις γενικότερα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές. Δεν είναι δυνατόν εκείνοι να μιλούν για ανύπαρκτες μειονότητες και εμείς να ανεχόμαστε καλπονοθείες στη Χειμάρρα!

< http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=420 >

Κόσοβο και Κύπρος
Του Γιωργου Δελαστικ
Σε δραματική φάση εισέρχεται το Κυπριακό, μετά την ομόφωνη απόφαση των 26 χωρών-μελών του ΝΑΤΟ την Τρίτη να ταχθούν επισήμως υπέρ της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου. Πέρα από τα πάσης φύσεως υποκριτικά προσχήματα, η ουσία είναι πως το ΝΑΤΟ με την απόφασή του για το Κόσοβο «νομιμοποιεί» τη χρήση κατά βούληση στρατιωτικής βίας από ξένες δυνάμεις με στόχο την απόσπαση τμήματος της επικράτειας μιας χώρας και στη συνέχεια την επίσημη διεθνή αναγνώριση του αποσπασθέντος τμήματος ως ανεξάρτητου κράτους.
Δικαίως η Αγκυρα πανηγυρίζει. Η νατοϊκή απόφαση ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου συνιστά χρυσή ευκαιρία επίτευξης του τουρκικού στόχου διεθνούς αναγνώρισης του κατοχικού καθεστώτος ως ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους. «Ανθρωπιστικούς λόγους» δήθεν υπεράσπισης των Αλβανοκοσοβάρων επικαλέστηκε το ΝΑΤΟ για να επιτεθεί κατά της Σερβίας και να αποσπάσει το Κόσοβο, «ανθρωπιστικούς λόγους» προστασίας των Τουρκοκυπρίων επικαλέστηκε η Τουρκία για την εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή του ενός τρίτου του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η αναλογία είναι προφανής.
Πολλά πράγματα θα αλλάξουν στη διεθνή σκηνή μετά την ολοκλήρωση της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου, η οποία αντικειμενικά ενθαρρύνει κάθε χώρα που αισθάνεται ισχυρότερη από κάποια γειτονική της να της επιτίθεται και να της αποσπά εδάφη, τα οποία είτε να τα ανακηρύσσει ανεξάρτητα κράτη είτε να τα προσαρτά ευθέως ή σε μεταγενέστερο χρόνο.
Και αν μεν από το ΝΑΤΟ δεν περίμενε κανείς διαφορετική στάση αφού αυτό είχε την πρωτοβουλία επίθεσης κατά της Σερβίας, αποτελεί άκρως αποκαρδιωτικό φαινόμενο ότι η αρχή αυτή επιχειρείται να νομιμοποιηθεί και στο επίπεδο του ΟΗΕ. Η διεθνής αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου θα έχει ως «παράπλευρο» αποτέλεσμα όλα τα κράτη να συνειδητοποιήσουν πως οι εθνικές μειονότητες στους κόλπους τους ενδέχεται να αποτελέσουν όργανα σκοτεινών σχεδίων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ ή οποιασδήποτε κατά περίπτωση ξένης χώρας. Οσο και αν δεν το ομολογούν οι νατοϊκοί, η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου θα συνεπιφέρει μια τάση καταπίεσης των μειονοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο. «Διαλύστε τις εθνικές μειονότητες στη χώρα σας πριν προλάβουν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ να τις χρησιμοποιήσουν ως πρόσχημα για να διαλύσουν τη χώρα σας, όπως έκαναν με τη Σερβία!» είναι το αυθόρμητο συμπέρασμα που θα βγάλουν οι πάντες από την περιπέτεια με το Κόσοβο. Το Κόσοβο σηματοδοτεί την αρχή ενός νέου κύκλου αίματος που θα γεννήσει νέα σειρά αποσχιστικών κρατιδίων.
Hμερομηνία : 30-03-07
Copyright: http://www.kathimerini.gr

• ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΓΙΑ ΑΝΑΦΛΕΞΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
ΠΡΩΤΑ Η “ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ” ΚΑΙ ΜΕΤΑ Η “ΜΕΓΑΛΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ”
• Ο ΑΛΒΑΝΙΚΟΣ ΜΕΓΑΛΟΪΔΕΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ “ΤΣΑΜΗΔΩΝ”
• ΠΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΙΤΗ ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΤΗΝ “ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ”
• ΤΑ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
• ΕΛΛΑΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ – Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΡΧΙΣΕ
• ΜΠΕΝΑΚΗ ΠΡΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑ: ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΘΟΥΝ…
Αρχική Σελίδα
ΕΘΝΙΚΟ FORUM (ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ)
ΕΘΝΙΚΟ FORUM – Εγγραφή σε RSS
Get this widget!

Low Cost Hosting | Free Web Space | Dedicated Hosting | Windows Hosting | Trade Show Displays | GoDaddy Review | FrontPage Web Hosting | Business Hosting

Αρχή φόρμας
Search the Web
Τέλος φόρμας

Mεγάλη Aλβανία στήνουν οι Aμερικανοί
Σχέδιο για αναδιάταξη των συνόρων στα Bαλκάνια
ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Μέρος ενός συνολικού σχεδίου για τα Βαλκάνια, το οποίο αφήνει ελεύθερο το πεδίο για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας, αποτελεί η απόπειρα του Μάθιου Νίμιτς να «κλείσει» το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων εις βάρος της Ελλάδας.
H απόρρητη έκθεση του Nορβηγoύ πρέσβη στο ΝΑΤΟ, κ. Έιντε, που παρεδόθη στον Κόφι Ανάν και το Συμβούλιο Ασφαλείας, κατέληξε – ύστερα από αμερικανικές πιέσεις – να εξετάζει μόνο θέμα καθεστώτος Κοσόβου
Αρχιτέκτονες αυτού του σχεδίου είναι οι Αμερικανοί. Για την ακρίβεια, ένας παλιός γνώριμος της χώρας μας: ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα – και νυν «νούμερο 3» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ – Νίκολας Μπερνς, ο οποίος έχει αποφασίσει πως το 2006 θα είναι το έτος υλοποίησης τού «κόλπο γκρόσο» της καριέρας του. Ένα «κόλπο» που δεν χωρά, όμως, την Ελλάδα – και γι’ αυτόν τον λόγο, όσα F-16 και να αγοράσει η κυβέρνηση Καραμανλή, δεν έχει να προσδοκά τίποτε.
H εποχή που ο κ. Μπερνς με τη σύζυγό του Ελίζαμπεθ ήταν οι λατρευτοί των κοσμικών στηλών στην Ελλάδα φαίνεται πως έχει περάσει πια και ο Αμερικανός υφυπουργός δεν ικανοποιείται πλέον μονάχα με την προβολή των «αυθόρμητων» κινήσεών του, όπως το να πέφτει με τα ρούχα στην πισίνα τού σπιτιού του «κλείνοντας» θεαματικά το πάρτι για την 4η Ιουλίου. Τώρα, με προσεκτικές κινήσεις, «στήνει» τον μελλοντικό χάρτη των Βαλκανίων. Μυστικός σύμβουλός του σε αυτό το εγχείρημα, ένας άλλος παλιός γνώριμος: ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, αρχιτέκτονας της συμφωνίας του Ντέιτον για την ειρήνευση στην πρώην Γιουγκοσλαβία, η οποία «κλείνει» πλέον δέκα χρόνια.
Μεθοδικό σχέδιο
H προετοιμασία του σχεδίου έγινε με μεγάλη μεθοδικότητα. Κατ’ αρχήν, «αδρανοποιήθηκαν» εν δυνάμει αντίπαλοι, όπως είναι η Βουλγαρία και η Ρουμανία. H πρώτη, έλαβε ως «δώρο» τρεις αμερικανικές βάσεις στο έδαφός της και η δεύτερη μία, στην Κωστάντζα. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι πήρε σάρκα και οστά – με αμερικανικά χρήματα – ο αγωγός ΑΜΒΟ (από τα αρχικά της Αλβανίας, της «Μακεδονίας» και της Βουλγαρίας) που μεταφέρει πετρέλαιο από τη Μαύρη Θάλασσα στην Αυλώνα, ακυρώνοντας έτσι στην πράξη τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης και τις ελληνικές φιλοδοξίες.
H B’ ΦΑΣΗ
Στόχος η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου
H ΔΕΥΤΕΡΗ φάση του σχεδίου περιελάμβανε τον έλεγχο της Αθήνας από ανθρώπους σύμφωνους με τα σχέδια Μπερνς – του υφυπουργού που είναι, από την περίοδο ακόμη του πατρός Μπους, δεξί χέρι τής Κοντολίζας Ράις. Έτσι, σημειώθηκε το εξής παράδοξο: Αθήνα και Τίρανα απέκτησαν… ζεύγος πρέσβεων: ο νέος Αμερικανός πρέσβης, κ. Ρις, είναι ο σύζυγος της Αμερικανίδας πρέσβειρας στα Τίρανα – και, φυσικά, το ζεύγος συναντάται πότε στη μία πόλη και πότε στην άλλη, συντονίζοντας τη δράση του.
Τώρα, ήρθε η ώρα να ξεδιπλωθεί το κύριο μέρος τού «κόλπο γκρόσο». Καταρχήν, ο Νορβηγός πρέσβης στο ΝΑΤΟ, κ. Έιντε, ανέλαβε να εκπονήσει την έκθεση για τα «κριτήρια του Κοσόβου». Ύστερα από αμερικανικές πιέσεις, όμως, ο Νορβηγός διπλωμάτης παρέδωσε στον Κόφι Ανάν και το Συμβούλιο Ασφαλείας, στις 7 Οκτωβρίου, ένα 16σέλιδο υπόμνημα, όπου αποφαίνεται πως μοναδικό αντικείμενο προς συζήτηση είναι πλέον το καθεστώς του Κοσόβου.
Ταυτοχρόνως, ο κ. Μπερνς, έχοντας περιοδεύσει στην περιοχή – και εξαιρώντας, φυσικά, την Αθήνα, που δεν θεωρείται «παίκτης» – εμφανίζεται, την περασμένη Τετάρτη, στη συνεδρίαση των πολιτικών διευθυντών του ΝΑΤΟ. Εκεί, με ωμό τρόπο, περιγράφει τον μελλοντικό χάρτη των Βαλκανίων. Μιλά για μια ανεξάρτητη Βοσνία – Ερζεγοβίνη. Για το δημοψήφισμα που θα βάλει ταφόπλακα στην ένωση Σερβίας – Μαυροβουνίου, με ανεξαρτητοποίηση του τελευταίου. Και, βέβαια, για το Κόσοβο.
Οι επιλογές, σύμφωνα με τον Αμερικανό υφυπουργό είναι μονάχα δυο: είτε ένα ανεξάρτητο Κόσοβο είτε ένα ανεξάρτητο Κόσοβο υπό κηδεμονία – του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, εννοείται.
Από την κεκλεισμένων των θυρών τοποθέτηση τού Νίκολας Μπερνς στην έδρα του ΝΑΤΟ, δεν θα μπορούσε να λείψει το μένος του για τη Σερβία – στο κάτω κάτω, το Βελιγράδι είχε υποσχεθεί ότι θα του παραδώσει τον καταζητούμενο Μλάντιτς και μετά έκανε πίσω. «H Σερβία», είπε ο Αμερικανός αξιωματούχος, «πρέπει να γίνει ένα κανονικό κράτος· και αυτήν τη στιγμή δεν είναι». Υπέδειξε, μάλιστα, στους Ευρωπαίους πως κάνουν σφάλμα που προχωρούν σε σύναψη σχέσεων με τη χώρα αυτή και ουδείς εκ των παρισταμένων αντέδρασε, πέραν του Γάλλου αντιπροσώπου, που ψέλλισε κάποιες επιφυλάξεις.
Τώρα, όπως λένε οι διπλωμάτες στα Ηνωμένα Έθνη και το ΝΑΤΟ, όλα είναι έτοιμα: ο κ. Μπερνς βρίσκεται και πάλι στο Κόσοβο, διαβεβαιώνοντας πως μέσα στην επόμενη χρονιά η ανεξαρτησία θα γίνει πραγματικότητα. Οι Αλβανοί στην περιοχή βλέπουν όλες τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, που θα καλύπτει τη νυν Αλβανία, το Κόσοβο και το Πρέσεβο της ΠΓΔΜ. Αυτό το τελευταίο, όμως, ανησυχεί τη σκοπιανή ηγεσία· και για αυτόν τον λόγο οι Αμερικανοί παρέχουν «εγγυήσεις ασφαλείας»: μια κομψή εξαγορά. Αφενός μεν δρομολογούν την υπόθεση της ονομασίας. Αποτελεί άλλωστε κοινό μυστικό πως η επόμενη πρόταση του Μάθιου Νίμιτς θα είναι «Republicae Macedonja», δηλαδή «Δημοκρατία της Μακεδονίας», αμετάφραστο. Αφετέρου, πιέζουν με νύχια και με δόντια τους Ευρωπαίους να δώσουν στην ΠΓΔΜ ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων – γι’ αυτό άλλωστε και η επιθετική δήλωση του Νίκολας Μπερνς, την περασμένη Παρασκευή, ότι θα ήταν… ντροπή εάν η Ελλάδα έθετε βέτο στην ένταξη των Σκοπίων.
Το «κόλπο γκρόσο» του Νίκολας Μπερνς βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη· κι αυτός έχει κάθε λόγο να είναι ευτυχής για το γεγονός αυτό. Ωστόσο, για άλλη μία φορά, μια ωρολογιακή βόμβα έχει τοποθετηθεί στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, στη γειτονιά μας…
ΤΑ ΝΕΑ , 17/10/2005 , Σελ.: N11 Κωδικός άρθρου: A18367N111 ID: 48904
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18367&m=N11&aa=1
«ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ» MADE IN U.S.A.
Η επιστροφή του Χόλμπρουγκ στα Βαλκάνια – Τι κρύβεται πίσω από τις προκλητικές ενέργειες Μπερνς
Το έντονο ενδιαφέρον των Αμερικανών για να έχουν οπωσδήποτε την ονομασία «Μακεδονία» τα Σκόπια κρύβει και τα βαθύτερα σχέδιά τους για την περιοχή. Πίσω από την επιμονή τους αυτή κρύβεται η πρόθεσή τους να διαλύσουν το κράτος των Σκοπίων, προκειμένου ένα τμήμα από αυτό να αποτελέσει ένα μέρος της Μεγάλης Αλβανίας! Για το άλλο, μία ουσιαστική γεωπολιτική επισκόπηση του θέματος δείχνει, ότι τα σχέδιά τους είναι να το κάνουν επαρχία της Βουλγαρίας.
Έτσι λοιπόν δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση η προκλητική δήλωση του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα Μπερνς, που είναι το νούμερο τρία στην ιεραρχία της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Ούτε λίγο, ούτε πολύ η Ουάσιγκτον μας λέει ότι μέσα στην Πατρίδα μας ζουν… «εθνικές μειονότητες»(!), που βέβαια ούτε υπάρχουν, ούτε προβλέπονται από καμμία διεθνή συνθήκη! Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω που μετέδωσαν τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων:
«Ερώτηση που ετέθη στον Υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Νίκολας Μπερνς, για την μεταχείριση των τσιγγάνων στην Ελλάδα, αφορούσε δήλωση που φέρεται να έκανε η κα Φελίς Γκαέρ που είναι αντιπρόεδρος της «αμερικανικής επιτροπής για την διεθνή θρησκευτική ελευθερία». Η κα Γκαερ φέρεται να υποστήριξε στην διάρκεια συνάντησης του ΟΑΣΕ που είχε θέμα την «ανθρώπινη διάσταση», ότι στην Ελλάδα υπάρχει τουρκική, αλβανική και μακεδονική μειονότητα, οι οποίες τυγχάνουν άσχημης μεταχείρισης από το ελληνικό κράτος, το οποίο εκτοπίζει επίσης τσιγγάνους από τις περιοχές στις οποίες διαβιούν με τρόπο που δεν συνάδει με την ελληνική νομοθεσία. Ο πρώην πρέσβης στην Αθήνα και νυν υπ΄ αριθμόν «3» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ υιοθέτησε πλήρως τις θέσεις της κας Γκαερ»…

http://www.meandros.net/portal/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=1741

Οι Αλβανοί στα όπλα
σε όλο το φάσμα των Βαλκανίων!
Στα όπλα οι Αλβανοί σε όλο το φάσμα των Βαλκανίων, με αφετηρία το Κοσσυφοπέδιο, και την πλήρη κάλυψη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και του ΝΑΤΟ! Ήδη τα πρώτα μηνύματα της εξυφαινόμενης νέας ανωμαλίας ,τρομοκρατίας διότι περί αυτού πρόκειται, που η αμερικανική πλευρά, επίσημη και μη, αρέσκεται να την αποκαλεί ανταρσία, έχουν φθάσει , εδώ στην Ουάσιγκτον, από απανωτά τηλεγραφήματα του ημιεπίσημου Πρακτορείου Ειδήσεων της Αμερικανικής Κυβέρνησης « Ηνωμένος Τύπος», με προέλευση την Πριστίνα. Από την μια μεριά φιλοξενεί δηλώσεις του αποκαλούμενου «Πρωθυπουργού» του Κοσσυφοπεδίου, BAIRZM KOSUMI, ο οποίος διαβεβαιώνει, με παχιά λόγια, την Διεθνή Κοινότητα, ότι δεν θα υπάρξουν βίαιες ενέργειες, σε όλη την διάρκεια της διαδικασίας καθορισμού του τελικού στάτους, που τόσο διακαώς επιθυμούν οι Αμερικανοί, προτάσσοντας τον ΟΗΕ, από την άλλη, όμως, παραθέτει δηλώσεις του πρώην Εκπροσώπου της αλβανικής τρομοκρατικής οργάνωσης FBSHK (Albanian National Unification Front, Εθνικό Αλβανικό Ενιαίο Μέτωπο) ADILΙ GAFURI, που διακηρύσσει ότι οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες.
Και πιο συγκεκριμένα: «Αν οι συνομιλίες για το στάτους καταλήξουν σε ανεξαρτησία, ο πόλεμος δεν θα αρχίσει από τους Σέρβους, απεναντίας θα αρχίσει από τους Αλβανούς!!» Και εξηγεί παρακάτω το τηλεγράφημα το λόγο:

«Ο ADILI αντιπροσωπεύει, σήμερα, την ανταρτική οργάνωση AKSH (Albanian National Army), ισχυριζόμενος ότι αυτός εκπροσωπεί όλους τους Αλβανούς, που κατοικούν στην περιοχή». Δηλαδή, ο τρομοκράτης αυτός οραματίζεται την «Μεγάλη Αλβανία» των Αμερικανών, των Άγγλων και του ΝΑΤΟ, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, και χωρίς περιστροφές. Και ως προς αυτό, υπάρχει πληθώρα αποδείξεων.
Αμέσως παρακάτω, το τηλεγράφημα μας πληροφορεί, ότι οι Αρχές του Κοσσυφοπεδίου άρχισαν να ερευνούν πληροφορίες «για την εμφάνιση ενόπλων ομάδων στο Νότιο μέρος, που ελέγχεται από τις δυνάμεις του ΟΗΕ. Στην Αστυνομία περιήλθαν πληροφορίες, ότι ένοπλοι άνδρες φορούσαν μάσκες, έφεραν όπλα, σταματούσαν αυτοκίνητα και έστηναν σημεία ελέγχου στην περιοχή KACANIK, το Νότιο τμήμα που συνορεύει με την «Μακεδονία», είπε ο Εκπρόσωπος του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, NEERAJ SINGH. H περιοχή αυτή απέχει από την πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, την Πριστίνα, 60 χιλιόμετρα, η οποία ελέγχεται από τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, που εδρεύουν στο ΝΑ Κόσοβο. Αν οι ομάδες εντοπισθούν από τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, θα συλλαμβάνονται, θα αφοπλίζονται και θα παραδίδονται στην τοπική Αστυνομία, δήλωσε Αμερικανός Ταγματάρχης MICHAEL WUNN, Εκπρόσωπος των αμερικανικών στρατευμάτων». Δηλαδή μια στημένη διαδικασία, αφού από την μια μεριά θα συλλαμβάνονται από τους υποστηρικτές τους εν κρυφώ, θα παραδίδονται στην Αστυνομία και εκείνη, με την σειρά της, θα τους αφήνει ελεύθερους!! Περί αυτού πρόκ��ιται, χω��ίς καμιά αμφιβολία.
Και συνεχίζει το τηλεγράφημα : «Σε παρόμοιο περιστατικό, τον περασμένο μήνα, οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ είπαν, πως ένοπλοι άνδρες σταματούσαν αυτοκίνητα και απαγορεύουν την κυκλοφορία στο Δυτικό Κοσσυφοπέδιο, αποκαλώντας τους εαυτούς τους αντάρτες του «Kosovo Independence Army» και έχουν αυξήσει τις περιπολίες και τα σημεία ελέγχου σε αυτήν την περιοχή. Η ομάδα σταματούσε οχήματα και έδινε στους επιβαίνοντες προκηρύξεις, με προειδοποιήσεις στα Ηνωμένα Έθνη και τους τοπικούς επισήμους. Διάχυτοι είναι οι φόβοι πιθανής βίας από εξτρεμιστές, που θα μπορούσαν να διακόψουν τις υπό τον ΟΗΕ υποστηριζόμενες συνομιλίες, στα τέλη αυτού του μήνα, που θα αποφανθούν αν το Κοσσυφοπέδιο καταστεί ανεξάρτητο ή παραμείνει μέρος της Σερβίας».
Μα και η κουτσή Μαρία γνωρίζει, ότι αυτοί οι Αλβανοί «αντάρτες» έχουν αυτήν αποστολή από τις ΗΠΑ, την Αγγλία και το ΝΑΤΟ, να τα κάνουν όλα λίμπα, για να μετατραπούν τα Βαλκάνια σε ένα νέο Ιράκ, ή ευρωπαϊκό Βιετνάμ, αν θέλετε. Υπενθυμίζουμε, εδώ ότι, όταν, στις 18 Οκτωβρίου, κατέθεσαν ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων ο Υφυπουργός Εξωτερικών, Νίκολας Μπέρνς και ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο δεύτερος, απαντώντας στην καίρια ερώτηση ποιός τελικά θα αντιπροσωπεύσει το Κοσσυφοπέδιο στις συνομιλίες αυτές, απάντησε ότι είναι δύσκολο να προβλέψει, επειδή υπάρχουν 17 παράνομες αλβανικές οργανώσεις, θα προσέλθουν στις διαπραγματεύσεις ατομικά και ο μόνος λογικός φαίνεται να είναι ο Ιμπραήμ Ρούγκοβα.
Είπε και το άλλο το σημαντικό, ότι πολλές ομάδες ,που δρουν στα Βαλκάνια, είναι προσηλωμένες προς τους Αρχηγούς τους, παρά προς το Εθνος τους. Και εκεί έγκειται ακριβώς το πρόβλημα, η μάλλον το οργανωμένο σχέδιο. Όλα αυτά, με μαθηματική ακρίβεια, συνθέτουν το σύνολο της εξυφαινόμενης νέας ανωμαλίας, που θα αναταράξει ολόκληρη την Χερσόνησο της Βαλκανικής, τη ΝΑ Ευρώπη και, δυστυχώς, και την Ελλάδα, που είναι ένας από τους στόχους των νέων γεωπολιτικών μεταβολών, αγνώστων διαστάσεων. Η Αμερική είναι περίεργη να δει, σε μια τέτοια περίπτωση, τι θα κάνει η Ε.Ε., που οφείλει να προστατεύσει την Ελλάδα, μέλος της, αφού οι εξελίξεις θα την σύρουν σε μια τέτοια περιπέτεια με το Αλβανικό στοιχείο, εντός και εκτός χώρας.
ΜΑΝΤΗΣ ΚΑΛΧΑΣ Η «ΟΑΣΙΓΚΤΟΝ ΠΟΣΤ»
Την ανάμιξη της Ελλάδας την έχει «προβλέψει» από τις αρχές του 2001 ο Μάντης Κάλχας του αμερικανικού κατεστημένου, που λέγεται «Ουάσιγκτον Πόστ», δίδοντας στην δημοσιότητας τέτοιας μορφής πληροφορίες, που συνθέτουν όχι μόνο την «Μεγάλη Αλβανία», αλλά και την «Μεγάλη Βουλγαρία». Το ό,τι έχει γράψει, είναι αυτό που ζούμε σήμερα και θα ζήσουμε στην πορεία το 2006. Δηλαδή, ξεκάθαρα αποκαλύπτει όλο το Σχέδιο.
Στην αρχή, είχε δημοσιεύσει, μάλλον κατασκεύασε χάρτη, εναντίον της Ελληνικότητας της Μακεδονίας, παρουσιάζοντας τον Μέγα Αλέξανδρο ως μη Έλληνα, αλλά ως «Μακεδόνα». Και αποκαλούσε τα Σκόπια «Μακεδονία», κάτι που επισημοποίησε 3 χρόνια αργότερα, ο Πρόεδρος Μπους, που τα αναγνώρισε με το όνομα αυτό, στις 4 Νοεμβρίου 2004. Αυτή, σε πολύ γενικές γραμμές, ήταν η πρώτη αθλιότητα της «Ποστ». Επανήλθε, στις 30 Μαρτίου 2001, με νέα αθλιότητα. Κατασκεύασε και δημοσίευσε Χάρτη, συνοδευόμενο μάλιστα από ένα τεράστιο ολοσέλιδο κείμενο, που άρχιζε από την πρώτη σελίδα και παρουσίαζε, παρακαλώ, την «Μεγάλη Αλβανία», μέσα στον οποίο συμπεριελάμβανε και την ΒΔ Ελλάδα, από το ύψος του Αμβρακικού Κόλπου μέχρι και ολόκληρη την Ήπειρο, με την υπογραμμισμένη χαρακτηριστική ένδειξη: «Κατοικείται από έντονα εθνικό αλβανικό στοιχείο!!».
Όπως επεσήμαναν αξιόλογοι διπλωματικοί κύκλοι, ολόκληρο το δημοσίευμα της «Ποστ», με τον Χάρτη, αποτελεί ουσιαστικά Διακήρυξη για τον εθνικό ξεσηκωμό των Αλβανών, στα Βαλκάνια, οι οποίο απαιτούν ,εδώ και τώρα ,αυτονομία στις χώρες που διαβιούν. Και για να μας καθησυχάσει, διευκρίνιζε «Οι Αλβανοί δεν θέλουν αλλαγή των συνόρων, αλλά καλύτερη μεταχείριση, γιατί αποτελούν αντικείμενο συστηματικής διάκρισης, με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην «Μακεδονία». Δηλαδή, η Σύνταξη πλέον, με την ιδιότητα του Εκπροσώπου, ομιλεί ανοιχτά για λογαριασμό των Αλβανών, τους οποίους υποκινεί και προτρέπει σε εξέγερση, για την δημιουργία αναταραχής στα Βαλκάνια.
Ε!, λοιπον, δεν απομένει, τώρα, από να τους υποδείξει να κάνουν ταραχές στην Αθήνα, τύπου Παρισιού!! Επισημαίνει δε χαρακτηριστικά, ότι «οι Αλβανοί έχουν καταστεί ο πλέον επικίνδυνοι εξτρεμιστές της βίας» Και κατά πολύ περίεργο τρόπο, ανακατεύει Ελλάδα, Ελβετία και Γερμανία, με «στοιχεία», που αγγίζουν τα όρια της φαντασίας και του παραλόγου. Στη συνέχεια, αποκαλύπτει, δήθεν για πρώτη φορά, ότι όλη η μεταφορά των όπλων προς τον παράνομο τρομοκρατικό αλβανικό στρατό KLA από την Αλβανία προς το Κοσσυφοπέδιο, διακινήθηκε μέσω Ελλάδος εναντίον των Σέρβων, σε μια πρόδηλη προσπάθεια, όπως έλεγαν οι ίδιοι κύκλοι, να δημιουργήσει ρήγμα ανάμεσα στους Λαούς Ελλάδας και Σερβίας, οι οποίοι έχουν δεσμούς φιλίας και συμμαχίας πάνω από 700 χρόνια. Χαρακτηρίζει δε τους Αλβανούς «Ράμπο των Βαλκανίων», πανέτοιμους να πετύχουν αυτό που τους υποδεικνύουν, με το έγκλημα και την βία, για αυτό και επιγραμματικά η σχεδιαζόμενη επιχείρηση φέρει τον τίτλο «με τα κοψίδια των Αλβανών» και έχει βοήξει η Ουάσιγκτον.
Μας προειδοποιεί ακόμη η εφημερίδα ότι «έχει παρεξηγηθεί ο πατριωτισμός των Αλβανών, οι οποίοι δεν έχουν πολιτικά οράματα». Αυτό που θέλουν κα ι τονίζει είναι «καλύτερη μεταχείριση μέσα στις χώρες που διαβιούν και το δικαίωμα πλήρους και ελευθέρας διακίνησης», συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας!
Παρίσι! Παρίσι! Παρίσι!, κατά το Θάλαττα! Θάλαττα! Θάλαττα!
Επισημαίνουμε δε, πως στον απαράδεκτο αυτό χάρτη της «χαρίζει το 1/3 των Σκοπίων στους Αλβανούς, στα πλαίσια της αυτονομίας. Και το υπόλοιπο το παρουσιάζει σαν «Μακεδονία», με σλαβική χροιά των Σλαβομακεδόνων.
ΚΑΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΑΝΤΑΡΤΕΣ
To πιο ανησυχητικό είναι η αναγγελία από την εφημερίδα, και μάλιστα πρωτοσέλιδα, με πηχυαίους τίτλους, για τα περί «Μακεδόνων» ανταρτών. Παραθέτει τον τίτλο:
«Η γέννηση ενός νέου αντάρτικου στρατού»,με τον υπότιτλο: «Μακεδονική ανταρτική ομάδα που δημιουργείται στο Κοσσυφοπέδιο, αποτελεί απειλή για την επέκταση σύγκρουσης στα Βαλκάνια».
Και σε αυτό το μοτίβο γράφει τα πιο απίστευτα πράγματα, τα οποία δυστυχώς λέγονται, σήμερα ,και από επίσημα χείλη. Το δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ» επικεντρώνεται στο γεγονός, ότι το κυρίαρχο σλαβομακεδονικό στοιχείο είναι εκείνο που καταπιέζει το εθνικό αλβανικό στοιχείο. Διατείνεται δε ότι η ανταρτική αυτή ομάδα φέρει τον τίτλο «National Army of Macedonia», για την οποία «αναλυτές» υπολογίζουν, σήμερα, ότι απαριθμεί υπό τα όπλα 1500 άνδρες. Κανένας μάλιστα δεν γνωρίζει αν την ελέγχει ο Σκοπιανό Πρόεδρος. Ετσι, με μαθηματική ακρίβεια και όπως τα πρόβλεψε η «Ποστ», πέρσι, στις 7 Νοεμβρίου, οι Σκοπιανοί ψήφισαν με ένα μεγάλο ΝΑΙ στη Συμφωνία της Οχρίδας, καθαρή δουλειά των Αμερικανών, που σε πρώτη φάση, έγινε αιτία να δημιουργηθούν 11 αυτόνομα αλβανικά Καντόνια μέσα στα Σκόπια από το ύψος της λίμνης Οχρίδας μέχρι την Κερκίνη! Και τώρα, αναμένεται η δεύτερη φάση, με όλη αυτήν την σε εξέλιξη ιστορία του Κοσσυφοπεδίου.
Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι το Αμερικανικό Πεντάγωνο και πιο συγκεκριμένα το Τμήμα των Πεζοναυτών, ήταν εκείνο που κυκλοφόρησε διαβαθμισμένο Χάρτη, με την αποκαλούμενη «Μακεδονία του Αιγαίου», στον οποίο περιλαμβάνει και την Θεσσαλονίκη και την Χαλκιδική! Η Ελληνική πλευρά, την χρονιά που πέρασε, έκανε παραστάσεις προς την αμερικανική, όπως τον διορθώσει, αλλά παρά τις διαβεβαιώσεις και τα ψεύδη ,δεν έχει επέλθει καμιά απολύτως αλλαγή και ισχύει και η αθλιότητα αυτή ως έχει, και ο οποίος, ήδη, χρησιμοποιείται από τις αμερικανικές δυνάμεις που βρίσκονται αναπτυγμένες στα Βαλκάνια και ειδικά στο Κοσσυφοπέδιο! Πάγιος και αποκλειστικός στόχος των Αμερικανών: Να μην περιέλθει η στρατηγική αυτή δίοδος του Αιγαίου Πελάγους στα χέρια της Γερμανίας, την φορά αυτή μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι τότε Αμερικανοί και Ευρωπαίοι θα αντιπαραταχθούν κάπου στα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού. Σε παράσταση που έκανε ο γράφων, στις 8 Μαρτίου 2001, στον Αμερικανό Συνταγματάρχη των Πεζοναυτών, Ντέιβιντ Λαπέν, στο Γραφείο του ,στο Αμερικανικό Πεντάγωνο, μας επιβεβαίωσε την ύπαρξη του Χάρτη, ότι πρωτοκυκλοφόρησε ,το Νοέμβριο του 1999, και ότι έκτοτε είναι σε ισχύ, υπό μορφή εγχειριδίου, για την ενημέρωση των Αμερικανών πεζοναυτών στην περιοχή «από καθαρά ιστορικής άποψης», όπως μας είπε χαρακτηριστικά. Αξιωματούχοι δε του Σταίητ Ντηπάρτμεντ επιμένουν και διατείνονται, ότι υπάρχει ξεχωριστό «μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα».
Επιπροσθέτως εκφράζουν δήθεν φόβους, ότι σύντομα, όλοι οι Αλβανοί, που διαβιούν στην Ελλάδα, θα διακηρύξουν ότι αποτελούν μειονότητα, κάτι που το λανσάρει η εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ», και τελικά, φέτος, στις 28 Σεπτεμβρίου, ειπώθηκε και δημόσια από την Εκπρόσωπο του Σταίτ Ντηπάρτμεντ, στον ΟΑΣΕ, σε διάσκεψη της Βαρσοβίας, που έγινε αιτία να δημιουργηθεί ολόκληρος θόρυβος, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, η Ελλάδα έκανε τις δέουσες παραστάσεις, αλλά έμειναν τελείως αναπάντητες. Ο δε Υφυπουργός Εξωτερικών, Νίκολας Μπερνς, στην διάρκεια της έκτακτης ενημέρωσης Τύπου, στις 7 Οκτωβρίου, στο Briefing Room, του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, για το ταξίδι του στις Βρυξέλλες και τα Βαλκάνια, ο γράφων του έθεσε δημόσια το θέμα, απέφυγε, όμως, να απαντήσει και μας παρέπεμψε ευγενέστατα ,να απευθυνθούμε στον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα, Τσάρλις Ριις, γιατί βρίσκεται πιο κοντά στην περιοχή και είναι ενημερωμένος καλύτερα!
Λάμπρος Παπαντωνίου
http://gr.altermedia.info/?p=617
23/1/2006

Αναδιάταξη των συνόρων με την κατασκευή μειονοτήτων
Μία από τις βασικές συνιστώσες της πλανητικής στρατηγικής είναι η αναδιάταξη των συνόρων και των γεωπολιτικών ισορροπιών, η κατάτμηση των υφιστάμενων κρατών και η δημιουργία κρατών προτεκτοράτων.
Τα Βαλκάνια είναι το πρώτο θύμα αυτών των νεοταξικών σχεδιασμών. Σήμερα μόνο όσοι φορούν παρωπίδες δεν μπορούν να διακρίνουν ότι η ιμπεριαλιστική διαλεκτική της αλλαγής συνόρων «διεισδύει» και στην Ελλάδα.
Ο αυτοκρατορικός ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την παλιά καλή συνταγή του «διαίρει και βασίλευε». Το παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας είναι πολύ πρόσφατο. Αναμοχλεύει πάθη, ερεθίζει συμφέροντα, προκαλεί έριδες, εξαγοράζει και υποκινεί κάθε πρόστυχο και τυχοδιωκτικό στοιχείο, ομάδα ή κόμμα. Συγκεντρώνει γύρω του όλα τα κοινωνικά περιττώματα για να διασπάσει τις τάξεις και τους λαούς, να προκαλέσει συγκρούσεις και να έρθει στο τέλος ως «ειρηνευτής» και «προστάτης» για να επιβάλει την επικυριαρχία του.
Τα ιδεολογικά λάβαρα αυτής της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας του διαμελισμού των εθνικών κρατών είναι τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», ο «αντιεθνικισμός» και «αντιρατσισμός».
Τα κοινωνικά δικαιολογητικά: οι εξαθλιωμένες, διασκορπισμένες και απελπισμένες μάζες των Αλβανών.
Ο στρατιωτικός μοχλός της αναδόμησης των Βαλκανίων είναι η ουτσεκάδικη μαφία.
Τα πολιτικά στηρίγματα: Οι υποτελείς κυβερνήσεις και τα κόμματα, οι υπόδουλοι στοχαστές, οι «εκσυγχρονιστές» και οι «αριστεροί» κοσμοπολίτες, το πανεπιστημιακό κατεστημένο, τα ΜΜΕ και οι ποικιλόχρωμοι «αριστεριστές».
Όλο αυτό το «αριστερο-νεοφιλελεύθερο» μωσαϊκό που αντανακλά όλα τα χρώματα της πολιτικής ίριδας έχει καταντήσει σήμερα η πιο αντιδραστική δύναμη της ελληνικής κοινωνίας: Η πέμπτη φάλαγγα του ευρω-ατλαντικού ιμπεριαλισμού.
Χωρίς να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό βάλθηκαν να μεταβάλουν τη χώρα σε «πολύ-πολιτισμική» Βαβυλωνία, χωρίς ιστορικό παρελθόν και χωρίς μέλλον. Εισήγαγαν πάνω από δύο εκατομμύρια αλλοδαπούς εργάτες για να τους χρησιμοποιήσουν σαν απεργοσπαστική δύναμη και πολιορκητικό κριό για να αλώσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις των Ελλήνων εργαζομένων, να τους περιθωριοποιήσουν και να επιβάλουν καθεστώς εργασιακού Μεσαίωνα.
Από την άλλη υποθήκευσαν συνειδητά την επιβίωση των Ελλήνων, ως λαού και έθνους. κατασκεύασαν νέες μειονότητες, φύτεψαν το σπόρο αναπόφευκτων μειονοτικών συγκρούσεων, ανέχτηκαν και συγκάλυψαν τη διείσδυση της ουτσεκάδικης μαφίας, υπό το μανδύα του οικονομικού μετανάστη. Της επέτρεψαν να προκαλεί τον ελληνικό λαό με διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, κατά του ελληνικού «εθνικισμού», ανεμίζοντας αλβανικές σημαίες (ενίοτε και αμερικανικές) και να καίει τις ελληνικές δημοσίως. Τέλος όλο αυτό το «προοδευτικό» ιερατείο έβαλε τον ελληνικό λαό στη γωνιά με την κατηγορία του «ρατσισμού» και με συνεχή πλύση εγκεφάλου προσπαθεί να αποκοιμίσει τα αντανακλαστικά της εθνικής αυτοσυντήρησης, να τον κάνει να αποδεχτεί χωρίς αντίσταση τον εποικισμό της χώρας του και να γίνει ο ίδιος Παλαιστίνιος ή ερυθρόδερμος των Βαλκανίων.
Πρέπει να σταθούμε ανελέητοι απέναντι στους Έλληνες προσκυνημένους. Διαφορετικά η Ελλάδα θα έχει την τύχη της Σερβίας…
«Ρεσάλτο» “Περιοδικό Πολιτικής και Πολιτισμικής Παρέμβασης” Φεβρουάριος 2006

ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΤΟ 2006

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Ημερομηνία καταχώρησης: 9-1-2006

Όσοι διαβάσαμε την δυσάρεστη είδηση για το κλείσιμο της Ελληνικής Υπηρεσίας του ΒΒC πληροφορηθήκαμε με έκπληξη ότι σταματούν οι εκπομπές του βρετανικού δικτύου σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες εκτός από τέσσερις. Αυτές που διατηρούνται είναι οι εκπομπές στην αλβανική, σερβική, σκοπιανή και ρουμανική γλώσσα. Προφανώς η επιλεκτική διατήρηση αυτών των εκπομπών εκφράζει συγκεκριμένες προτεραιότητες και ανησυχίες της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι προφανές ότι το Λονδίνο, αλλά και άλλες κυβερνήσεις ισχυρών χωρών, αναμένουν εφέτος εξελίξεις στα Βαλκάνια.
Το κομβικό σημείο είναι το Κοσσυφοπέδιο, στο οποίο ήδη με την αρχή του έτους σημειώθηκε το πρώτο σοβαρό επεισόδιο. Στις 3 Ιανουαρίου Αλβανοί πετροβόλησαν λεωφορείο του ΟΗΕ, το οποίο μετέφερε Σέρβους. Η επαρχία παραμένει τυπικά τμήμα της Σερβίας- Μαυροβουνίου, αλλά μετά τα δραματικά γεγονότα του 1999 οι Αλβανοί έχουν επικρατήσει σε όλα τα διοικητικά όργανα. Η αλβανική θέση είναι ανεξαρτησία και μόνον ανεξαρτησία. Η σερβική θέση κυμαίνεται από ευρεία αυτονομία εντός Σερβίας μέχρι και διχοτόμηση , όπου το 10%- 20% των εδαφών θα παραμείνουν υπό σερβικό έλεγχο για να μη χαθούν οι ιεροί τόποι της Σερβικής Ορθοδοξίας.
Οι ΗΠΑ, που ενεθάρρυναν το 1999 τον αλβανικό αλυτρωτισμό, έχουν κατανοήσει ότι η ανεξαρτησία εγκυμονεί κινδύνους. Aλλωστε το 1999 κυβερνούσε ο Κλίντον, ο οποίος ήταν περισσότερο επιδεκτικός στα αλβανικά αιτήματα απ’ ό,τι είναι ο σημερινός Πρόεδρος Μπους. Υπάρχει όμως και ο εγωισμός της Υπερδυνάμεως που δεν επιτρέπει στις ΗΠΑ να παραδεχθούν το λάθος τους. Τέλος στην Ευρώπη αρχίζουν να ακούγονται εντονώτερα οι φωνές κατά της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου με χαρακτηριστική την πρόσφατη δήλωση του Ιταλού πρώην Πρωθυπουργού Μάσσιμο Ντ’ Αλέμα. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται το φαινόμενο του « ντόμινο», ότι δηλαδή η δημιουργία ενός δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια θα ανοίξει την όρεξη και σε άλλους για αλλαγές συνόρων.
Στο κράτος των Σκοπίων η διαμάχη των δύο αλβανικών κομμάτων δείχνει ανάγλυφα τις τάσεις που επικρατούν ευρύτερα στους Αλβανούς των Βαλκανίων. Ο Αρμπεν Τζαφέρι δηλώνει οπαδός της Μεγάλης Αλβανίας κι ζητεί να ενωθούν οι αλβανικές περιοχές της ΠΓΔΜ με το υπό δημιουργίαν κράτος του Κοσσυφοπεδίου. Ο Αλί Αχμέτι, ηγέτης της ενόπλου αλβανικής εξεγέρσεως του 2001, φαίνεται πιο μετριοπαθής, ίσως επειδή συγκυβερνά μαζί με το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα των Σλάβων. Απαντά στον Τζαφέρι ότι πρέπει να τους ενδιαφέρει η Μεγάλη Ευρώπη και όχι η Μεγάλη Αλβανία. Η σλαβική εθνική ομάδα των Σκοπίων, οι λεγόμενοι « Μακεδόνες», αισθάνεται ανασφάλεια από την έξαρση του αλβανικού εθνικισμού και αρχίζει να βλέπει με σχετική ικανοποίηση την πολλαπλή προσέγγιση που επιχειρεί η γειτονική Βουλγαρία. Η Βουλγαρία με την σειρά της επιμένει να θεωρεί Βουλγάρους τους « Μακεδόνες» των Σκοπίων. Επί πλέον διεκδικεί και άλλους σλαβικούς πληθυσμούς αμφιβόλου ταυτότητος. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες ημέρες του 2005 ο σκοπιανός Τύπος κατηγόρησε εντόνως την Βουλγαρία ότι έστειλε διπλωμάτες της να προσεγγίσουν μία μικρή κοινότητα « Μακεδόνων» που κατοικεί στην περιοχή Γκόρα του Κοσσυφοπεδίου.
Όλα αυτά δικαιολογούν την διατήρηση των εκπομπών της κρατικής βρετανικής ραδιοφωνίας στα αλβανικά , στα σερβικά και στα κακώς λεγόμενα «μακεδονικά». Όμως η διατήρηση των εκπομπών στη ρουμανική γλώσσα σε τί αποσκοπεί, αφού στη Ρουμανία έχει εδραιωθεί το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό καθεστώς και η χώρα αναμένει σε δύο περίπου χρόνια να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Πιστεύω ότι το σημείο τριβής θα είναι η ισχυρή ουγγρική μειονότητα στην δυτική επαρχία, την Τρανσυλβανία. Η Ουγγαρία διατηρεί το ζήτημα στην πρώτη γραμμή και αναμένεται να πιέσει ακόμη περισσότερο να διευρυνθούν τα δικαιώματα των Ούγγρων εντός Ρουμανίας. Αλλωστε έχει και το όπλο του βέτο, όταν θα έλθει η ευρωπαϊκή ώρα της κρίσεως για τους Ρουμάνους.
Οι ανησυχητικές αυτές προβλέψεις δεν σημαίνουν ότι η Ελλάς πρέπει να κυριαρχηθεί από αισθήματα απομονωτισμού. Η οικονομική και πολιτιστική μας παρουσία στην βαλκανική ενδοχώρα είναι απαραίτητη, άλλωστε ο Ελληνισμός στην Ιστορία του υπήρξε εξωστρεφής. Οφείλουμε πρωτίστως να προστατεύσουμε τις γηγενείς ελληνικές κοινότητες των Βαλκανίων καθώς και την ιστορική μας κληρονομιά. Οφείλουμε επίσης να γνωρίζουμε τους κινδύνους και τους περιορισμούς και να προειδοποιούμε εγκαίρως τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους συμμάχους μας ώστε να μη ξανανοίξουν τον ασκό του Αιόλου.
< http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=220 >

Κοσσυφοπέδιο ή Διεθνές Ναρκοπέδιο;

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Ημερομηνία καταχώρησης: 27η Φεβρουαρίου 2006
Αρχισαν προ ολίγων ημερών στη Βιέννη οι συνομιλίες μεταξύ Σέρβων και Αλβανών για την εξεύρεση οριστικής λύσης στο Κοσσυφοπέδιο. Ο Φινλανδός Μάρτι Αχτισάαρι, ο οποίος προεδρεύει ως εκπρόσωπος του Γ.Γ. του ΟΗΕ, θα έχει οπωσδήποτε δύσκολο έργο. Είναι γνωστό ότι οι Σέρβοι δεν δέχονται την απόσχιση μιας επαρχίας που έχει ιδιαίτερη θέση στην εθνοθρησκευτική ιστορία τους . Οι Αλβανοί δεν δέχονται την παραμικρή υποχώρηση και ζητούν πλήρη ανεξαρτησία, δηλαδή την δημιουργία ενός δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια. Οι πρόσφατες δηλώσεις του Βρετανού διπλωμάτη κ. Σόουερς ��ερί ανεξαρτησίας δημιουργούν την εντύπωση ότι ΗΠΑ και Βρετανία έχουν προαποφασίσει την λύση. Καθώς αναμένουμε με ενδιαφέρον την εξέλιξη των συζητήσεων ας κάνουμε μερικές σκέψεις για τις ευρύτερες διεθνείς επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου (Κοσσόβου).
Στην Σερβία θα ενισχυθούν κόμη περισσότερο οι εθνικιστές και οι αδιάλλακτοι στον πολιτικό χώρο. Οι Σέρβοι βλέπουν να χάνουν το ιστορικό λίκνο της εθνογενέσεώς τους, φοβούνται ότι θα αποσχισθεί και το Μαυροβούνιο, βλέπουν θρησκευτικά μνημεία τους να καταστρέφονται , άρα είναι αναμενόμενο να αντιδράσουν στρεφόμενοι προς ακραίες καταστάσεις και προς απρόβλεπτες κινήσεις. Οι μεγάλες δυνάμεις του δυτικού κόσμου δεν δείχνουν να υπολογίζουν αυτή την παράμετρο.
Στο προβληματικό κράτος των Σκοπίων ένα ανεξάρτητο Κόσσοβο θα αναπτερώσει τις ελπίδες της πολυάριθμης αλβανικής κοινότητας για ένωση με τους ομοεθνείς τους. Η συμβίωση με την σλαβική πλειοψηφία έχει όλα τα στοιχεία θνησιγενούς μορφώματος και δεν είναι λίγοι οι Σλάβοι και Αλβανοί πολιτικοί της ΠΓΔΜ που προβλέπουν διάσπαση. Αλλωστε στην ιστορία του προηγουμένου αιώνος υπάρχουν ήδη δύο τέτοιες απόπειρες. Η πρώτη είναι η συμφωνία του 1924 μεταξύ της αλβανικής Λίγκας του Κοσσόβου και των Βουλγάρων εθνικιστών της ΒΜΡΟ , με την οποία χαράχθηκε η διαχωριστική γραμμή στον χάρτη της τότε Νοτίου Σερβίας , σημερινού κράτους των Σκοπίων. Η διαίρεση αυτή έδινε –θεωρητικά- τα δύο τρίτα των εδαφών, δηλαδή το ανατολικό τμήμα στην Βουλγαρία, και το υπόλοιπο ένα τρίτο, δηλαδή τις δυτικές περιοχές, στην Αλβανία. Η δεύτερη απόπειρα είχε πιο εμφανή αποτελέσματα. Έγινε επί Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν με απόφαση των Γερμανοϊταλών κατακτητών οι ανατολικές επαρχίες της «Βάρνταρσκα» -έτσι λέγόταν τότε και όχι Μακεδονία- δόθηκαν στην Βουλγαρία και οι δυτικές μαζί με το Κοσσυφοπέδιο στην Αλβανία.
Αραγε στην εποχή μας θα δούμε την τρίτη και τελευταία φάση αυτού του δράματος , που αφορά και την δική μας ανησυχία για την πλαστογραφία της μακεδονικής ιστορίας;

Εκτός Βαλκανίων η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου με διεθνή πλέον επικύρωση θα δώσει το μήνυμα ότι μπορούν να αλλάζουν τα σύνορα και να αποσχίζονται επαρχίες κατόπιν ενόπλου βίας και έξωθεν στρατιωτικής επεμβάσεως. Οι Ρώσοι ήδη εκφράζουν ανησυχία μήπως κάτι τέτοιο ενθαρρύνει τις αποσχιστικές διαθέσεις των Τσετσένων και άλλων μουσουλμανικών εθνοτήτων του Καυκάσου. Αλλά και εμείς θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι μηνύματα θα δοθούν στην Αγκυρα και στους Τουρκοκυπρίους. Αν ο ΟΗΕ, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβραβεύσουν τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό με μία λύση ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, μήπως ανοίγει ο δρόμος για την διεθνή αναγνώριση του παρανόμου τουρκοκυπριακού «κράτους»;
Αν οι βομβαρδισμοί κατά της Σερβίας το 1999 δημιουργούν διεθνές τετελεσμένο με νομικές συνέπειες, ποιος θα εμποδίσει τον Αττίλα να ζητήσει νομιμοποίηση και για τα δικά του τετελεσμένα;
Οι αποφάσεις ως προς την τελική λύση του προβλήματος του Κοσσυφοπεδίου κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε διεθνές ναρκοπέδιο. Αμφισβητούνται αρχές και αξίες, οι οποίες ίσχυαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες στην διεθνή σκηνή και κατοχύρωναν το απαραβίαστο των συνόρων και την εδαφική ακεραιότητα των κρατών μελών του ΟΗΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ανησυχήσει περισσότερο, διότι όλα αυτά γίνονται στην αυλή της. Οι ΗΠΑ ίσως σε λίγα χρόνια να μην έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα Βαλκάνια, διότι θα τους απασχολεί η Μέση Ανατολή, η Κίνα και ο «μακρύς πόλεμος» κατά του ακραίου Ισλάμ και των παραφυάδων του. Η Ευρώπη, όμως, έχει μέσω της Ελλάδος σύνορα με το καυτή περιοχή που οροθετούν τα τοπωνύμια Κόσσοβο-Πρέσεβο –Τέτοβο. Και θα έχει ακόμη μεγαλύτερη ανάμιξη όταν θα υποδεχθεί τα δύο νέα βαλκανικά μέλη, τη Βουλγαρία και την Ρουμανία. Το Κοσσυφοπέδιο είναι πρωτίστως ένα ευρωπαϊκό ναρκοπέδιο.

< http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=242 >

Κοσσυφοπέδιο, Νέα Τάξη και Πολυπολιτισμικότητα
του Γιάννη Τσιλιμίγκρα
καθηγητή – ιστορικού
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ. || 9. Φεβρουαρίου 2007 | 15.35
Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ, στα πλαίσια της Νέας Τάξης, επιδιώκουν να μεταβάλλουν τα γεωπολιτικά δεδομένα στα Βαλκάνια. Προσπαθούν να αλλάξουν τις στρατηγικές ισορροπίες, έτσι ώστε να μην υπάρχει πρόσφορο έδαφος για επιστροφή της ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια, όταν η Ρωσία θα ανακτήσει τις δυνάμεις της.
Στα πλαίσια αυτά επιδιώκεται η διαμόρφωση μίας ζώνης βόρεια της Ελλάδας, που θα περιλαμβάνει το Κοσσυφοπέδιο, το κράτος των Σκοπίων, την Θράκη αργότερα και θα επιτρέπει στις αμερικανικές δυνάμεις να επικοινωνούν απρόσκοπτα με βάσεις από την Αδριατική ως την Μαύρη Θάλασσα. Μία κρίσιμη περιοχή για την επιδιωκόμενη επιρροή των ΗΠΑ στον Καύκασο, την Κασπία και την κεντρική Ασία, όπου υπάρχουν τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ο έλεγχος αυτής της ευρείας περιοχής είναι καθοριστικός για τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες.
Γι\’ αυτό και η πρόταση του κ. Αχτισάαρι προβλέπει για το Κοσσυφοπέδιο την παραμονή των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ επ’ αόριστον. Η ανεξαρτησία ή έστω η διευρυμένη αυτονομία στο Κοσσυφοπέδιο δημιουργεί «προηγούμενο» που νομιμοποιεί την αυτοδιάθεση των μειονοτήτων ως πρόσχημα για τη διάσπαση των Εθνικών Κρατών και την δημιουργία πολυπολιτισμικών μορφωμάτων που καταλήγουν προτεκτοράτα της Υπερδύναμης.
Η Ελλάδα δεν έχει να αποκομίσει κάτι θετικό από αυτήν την κατάσταση και θα έπρεπε να είναι άκρως επιφυλακτική. Ωστόσο, η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη γνωστοποίησε πρόσφατα στους πρέσβεις των βαλκανικών κρατών στην Αθήνα ότι η χώρα μας δεν προτίθεται να αντιδράσει στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, ενώ και ο Γ. Παπανδρέου με δηλώσεις του ταυτίζεται με την κυβερνητική γραμμή.

Και οι δύο διέπραξαν μέγιστο ατόπημα.

Γιατί είναι λογικό πλέον να σπεύσουν οι άσπονδοι σύμμαχοί μας και να παρατηρήσουν πως είναι παράλογο η πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα να δέχεται την ανεξαρτητοποίηση της συμπαγούς αλβανικής μειονότητας στο Κοσσυφοπέδιο και να μην αποδέχεται το ίδιο στην Κατεχόμενη Κύπρο ή στη Θράκη αργότερα.
Όταν μάλιστα η Τουρκία προβάλλει το ρόλο του μουσουλμανικού παράγοντα ως σταθερού αναχώματος στην ρωσική επιρροή στη Νότια Βαλκανική. Αλλωστε, από το Αφγανιστάν ως την Αδριατική το μόνο σημείο που δεν ελέγχεται από τον μουσουλμανικό παράγοντα είναι η Ελληνική και η Βουλγαρική Θράκη. Έτσι εξηγείται η προσπάθεια της Αγκυρας να θέσει διεθνώς μειονοτικό ζήτημα στη Θράκη, αλλά και ο ζήλος του State Department για αναγνώριση τουρκικής, μακεδονικής, αλλά και αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα.
Η Νέα Τάξη επιδιώκει να πλήξει το Εθνικά Κράτη στα πλαίσια της Παγκοσμιοποίησης εξυπηρετώντας τα συμφέροντά της. Είτε τα κατακερματίζει είτε τα μετατρέπει σε πολυπολιτισμικά. Ας είναι λοιπόν περισσότερο επιφυλακτικοί οι «προοδευτικοί» υποστηρικτές της πολυπολιτισμικότητας, γιατί -άθελά τους ελπίζουμε- εξυπηρετούν τις επιδιώξεις της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης των πολυεθνικών και της ηγεμονίας των ΗΠΑ.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

11. Φεβρουαρίου 2007

Τί `Εχτισε ο Αχτισάαρι;
Του Κωνσταντίνου Χολέβα, Πολιτικού Επιστήμονα
13η Μαρτίου 2007
Ο Φινλανδός μεσολαβητής του ΟΗΕ για το Κοσσυφοπέδιο Μάρτι Αχτισάαρι ανέλαβε το δύσκολο έργο να συμβιβάσει τα διεστώτα , αλλά τελικά δεν το πέτυχε. Η πρόταση, την οποία κατέθεσε, οδηγεί στην απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου (Κοσσόβου) από την Σερβία, αλλά δεν λέει σαφώς την λέξη Ανεξαρτησία. Το Κόσσοβο θα έχει σημαία και διεθνή εκπροσώπηση, άρα στοιχεία κρατικής οντότητος, δεν θα είναι όμως κράτος με πλήρη κρατική κυριαρχία, διότι θα περιορίζεται από την παρουσία διεθνούς στρατιωτικής δυνάμεως. Θα είναι ουσιαστικά ένα προτεκτοράτο του ΟΗΕ όπως είναι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Η πρόταση αυτή ενοχλεί τους Αλβανούς εθνικιστές , οι οποίοι απαιτούν πλήρη ανεξαρτησία και δημιουργία ενός δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια. Δυσαρεστεί όμως βαρύτατα και τους Σέρβους, οι οποίοι με διακομματική συμφωνία ενέγραψαν στο νέο Σύνταγμά τους την ρήτρα ότι το Κόσσοβο είναι σερβική επαρχία και δεν γίνεται δεκτή η εδαφική απόσπασή του.
Θα επιχειρήσουμε να προβλέψουμε την συνέχεια, πάντα με το ενδεχόμενο ανθρωπίνου λάθους ή ξαφνικής αλλαγής των δεδομένων. Και θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε πέντε ερωτήματα:
Α) Τι θα γίνει τελικά; Το πιθανότερο είναι ότι αυτή λύση, έστω με μικρές τροποποιήσεις, θα επιβληθεί από τον ΟΗΕ και ουσιαστικά τις ΗΠΑ και την Ευρ. Ένωση και στις δύο πλευρές. Οι Αλβανοί έστω και με γκρίνια θα δεχθούν το σχέδιο αφού ικανοποιεί κατά 90% τις επιθυμίες τους. Οι Σέρβοι θα πιεσθούν με την απειλή ότι δεν θα μπουν ποτέ στην Ε.Ε. και με την υπενθύμιση ότι θεωρούνται υπεύθυνοι για την μη σύλληψη των Κάρατζιτς και Μλάντιτς. Αν το Βελιγράδι χειρισθεί έξυπνα την υπόθεση δεν αποκλείεται να κερδίσει ως αντιστάθμισμα την προσάρτηση της σερβοβοσνιακής περιοχής. Πάντως το ψυχολογικό τραύμα της απώλειας του Κοσσυφοπεδίου θα οδηγήσει σε ενίσχυση των εθνικιστικών κομμάτων στην Σερβία.
Β) Πώς θα καμφθεί η αντίδραση της Ρωσίας που είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας; Είναι γεγονός ότι αν η Ρωσία επιμείνει μέχρι τέλους στην σημερινή της θέση μπορεί να μπλοκάρει οποιαδήποτε λύση, όταν έλθει στο Σ.Α. των Ηνωμένων Εθνών. Όμως οι δυτικές χώρες μπορούν να δώσουν ως αντάλλαγμα στη Μόσχα την υπόσχεση ότι δεν θα επιτρέψουν την ανακίνηση αποσχιστικών τάσεων σε μουσουλμανικές περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας ή ότι θα ανεχθούν την ρωσική ανάμιξη στον Καύκασο, όπου παίζονται ενεργειακά και αποσχιστικά παιχνίδια. Ίσως τελικά η Ρωσία να απόσχει από την ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Γ) Τι θα γίνει με τους 100.000 Σέρβους που απέμειναν και με τα πολυάριθμα Ορθόδοξα σερβικά μνημεία και μοναστήρια στο Κόσσοβο; Οι εναπομένοντες σερβικοί πληθυσμοί έχουν συγκεντρωθεί στο βόρειο τμήμα, στην διχοτομημένη πόλη Κοσσόβσκα Μητροβίτσα . Θα είναι πολύ δύσκολο να μείνουν όλοι παρά τις προσταυευτικές διατάξεις του σχεδίου Αχτισάαρι. Σιγά-σιγά ο πληθυσμός των Σέρβων θα λιγοστεύει λόγω του κλίματος εκφοβισμού εκ μέρους ακραίων αλβανικών στοιχείων. Aμα φύγουν οι Σέρβοι η τύχη των Ορθοδόξων Ναών και Μονών , που αποτελούν ένα ανοικτό βυζαντινό μουσείο με πανορθόδοξη σημασία, θα επαφίεται πλέον στην βούληση του ΟΗΕ , της ΟΥΝΕΣΚΟ και των ξένων στρατιωτών. Η προστασία τους πρέπει να είναι μία από τις πρώτες φροντίδες του ελληνικού στρατιωτικού αποσπάσματος που βρίσκεται εκεί. Δυστυχώς μέχρι σήμερα 150 ορθόδοξα μνημεία έχουν υποστεί ζημίες είτε από τους βομβαρδισμούς του 1999 είτε από επιθέσεις φανατικών μουσουλμάνων.
Δ) Ποιες θα είναι οι συνέπειες της εφαρμογής μιας «λύσης» τύπου Αχτισάαρι; Ουσιαστικά ο Αχτισάαρι δεν έχτισε τίποτε. Αλλωστε αν ήταν ελληνικό το όνομά του θα σήμαινε «αυτός που δεν χτίζει , δεν οικοδομεί». Το οιονεί κράτος του Κοσσόβου θα γίνει ένα δεύτερο αλβανικό κράτος όπου ο UCK θα παίζει ρόλο αστυνομίας και κάθε παράνομη δραστηριότητα θα ανθεί. Μάλιστα η Σερβική Εκκλησία διατυπώνει φόβους για την συγκέντρωση εκεί ακραίων ισλαμιστών από όλο τον κόσμο. Επίσης μία πιθανή συνέπεια θα είναι η απαίτηση των Τούρκων να αναγνωρισθεί διεθνώς το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος. Αφού στο Κόσσοβο νομιμοποιείται η απόσχιση κατόπιν ενόπλου βίας, γιατί όχι και στα Κατεχόμενα , γράφουν ήδη οι τουρκικές εφημερίδες. Το πιθανότερο πάντως από όλα τα παρεπόμενα του Κοσσόβου θα είναι η διάλυση του κράτους των Σκοπίων. Το 30% του πληθυσμού είναι Αλβανοί και ουδείς μπορεί να τους συγκρατήσει αν θελήσουν να ενωθούν με τους αδελφούς κοσσοβάρους. Έστω κι αν στα χαρτιά ο Αχτισάαρι προβλέπει ότι το Κόσσοβο απαγορεύεται να ενωθεί με άλλα εδάφη, αυτή η πρόβλεψη γρήγορα θα παγώσει όταν πάρει ένοπλη μορφή η δυναμική του αλβανικού αλυτρωτισμού. Εαν ετηρούντο όλα όσα αναφέρουν οι διεθνείς συνθήκες, ουδείς θα αμφισβητούσε την σερβική κυριαρχία στο Κοσσυφοπέδιο. Κι όμως στην πράξη άλλα γίνονται.
Ε) Πότε θα ικανοποιηθεί ο αλβανικός αλυτρωτισμός; Μετά το σχεδόν ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο και την πιθανότατη απόσχιση των αλβανικών επαρχιών από την ΠΓΔΜ, οι Αλβανοί θα θέσουν εδαφικά ζητήματα στη Νότιο Σερβία και στο Μαυροβούνιο. Δεν αποκλείεται να θέσουν επισήμως και μειονοτικό ζήτημα εις βάρος της Ελλάδος. ΓιΆ αυτό οι ελληνικές κινήσεις απέναντι στο πρόβλημα του Κοσσόβου και στις αλβανικές απαιτήσεις γενικότερα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές. Δεν είναι δυνατόν εκείνοι να μιλούν για ανύπαρκτες μειονότητες και εμείς να ανεχόμαστε καλπονοθείες στη Χειμάρρα!

< http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=420 >

Κόσοβο και Κύπρος
Του Γιωργου Δελαστικ
Σε δραματική φάση εισέρχεται το Κυπριακό, μετά την ομόφωνη απόφαση των 26 χωρών-μελών του ΝΑΤΟ την Τρίτη να ταχθούν επισήμως υπέρ της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου. Πέρα από τα πάσης φύσεως υποκριτικά προσχήματα, η ουσία είναι πως το ΝΑΤΟ με την απόφασή του για το Κόσοβο «νομιμοποιεί» τη χρήση κατά βούληση στρατιωτικής βίας από ξένες δυνάμεις με στόχο την απόσπαση τμήματος της επικράτειας μιας χώρας και στη συνέχεια την επίσημη διεθνή αναγνώριση του αποσπασθέντος τμήματος ως ανεξάρτητου κράτους.
Δικαίως η Αγκυρα πανηγυρίζει. Η νατοϊκή απόφαση ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου συνιστά χρυσή ευκαιρία επίτευξης του τουρκικού στόχου διεθνούς αναγνώρισης του κατοχικού καθεστώτος ως ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους. «Ανθρωπιστικούς λόγους» δήθεν υπεράσπισης των Αλβανοκοσοβάρων επικαλέστηκε το ΝΑΤΟ για να επιτεθεί κατά της Σερβίας και να αποσπάσει το Κόσοβο, «ανθρωπιστικούς λόγους» προστασίας των Τουρκοκυπρίων επικαλέστηκε η Τουρκία για την εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή του ενός τρίτου του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η αναλογία είναι προφανής.
Πολλά πράγματα θα αλλάξουν στη διεθνή σκηνή μετά την ολοκλήρωση της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου, η οποία αντικειμενικά ενθαρρύνει κάθε χώρα που αισθάνεται ισχυρότερη από κάποια γειτονική της να της επιτίθεται και να της αποσπά εδάφη, τα οποία είτε να τα ανακηρύσσει ανεξάρτητα κράτη είτε να τα προσαρτά ευθέως ή σε μεταγενέστερο χρόνο.
Και αν μεν από το ΝΑΤΟ δεν περίμενε κανείς διαφορετική στάση αφού αυτό είχε την πρωτοβουλία επίθεσης κατά της Σερβίας, αποτελεί άκρως αποκαρδιωτικό φαινόμενο ότι η αρχή αυτή επιχειρείται να νομιμοποιηθεί και στο επίπεδο του ΟΗΕ. Η διεθνής αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου θα έχει ως «παράπλευρο» αποτέλεσμα όλα τα κράτη να συνειδητοποιήσουν πως οι εθνικές μειονότητες στους κόλπους τους ενδέχεται να αποτελέσουν όργανα σκοτεινών σχεδίων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ ή οποιασδήποτε κατά περίπτωση ξένης χώρας. Οσο και αν δεν το ομολογούν οι νατοϊκοί, η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου θα συνεπιφέρει μια τάση καταπίεσης των μειονοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο. «Διαλύστε τις εθνικές μειονότητες στη χώρα σας πριν προλάβουν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ να τις χρησιμοποιήσουν ως πρόσχημα για να διαλύσουν τη χώρα σας, όπως έκαναν με τη Σερβία!» είναι το αυθόρμητο συμπέρασμα που θα βγάλουν οι πάντες από την περιπέτεια με το Κόσοβο. Το Κόσοβο σηματοδοτεί την αρχή ενός νέου κύκλου αίματος που θα γεννήσει νέα σειρά αποσχιστικών κρατιδίων.
Hμερομηνία : 30-03-07
Copyright: http://www.kathimerini.gr

• ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΓΙΑ ΑΝΑΦΛΕΞΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
ΠΡΩΤΑ Η “ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ” ΚΑΙ ΜΕΤΑ Η “ΜΕΓΑΛΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ”
• Ο ΑΛΒΑΝΙΚΟΣ ΜΕΓΑΛΟΪΔΕΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ “ΤΣΑΜΗΔΩΝ”
• ΠΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΙΤΗ ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΤΗΝ “ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ”
• ΤΑ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
• ΕΛΛΑΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ – Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΡΧΙΣΕ
• ΜΠΕΝΑΚΗ ΠΡΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑ: ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΘΟΥΝ…
Αρχική Σελίδα
ΕΘΝΙΚΟ FORUM (ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ)
ΕΘΝΙΚΟ FORUM – Εγγραφή σε RSS
Get this widget!