Ο Στέφανος Π. Τανιμανίδης γεννήθηκε το 1950 στην Θεσσαλονίκη.
Είναι πτυχιούχος Κοινωνιολογίας και Ιστορίας του Ελληνικού Πολιτισμού, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία.
Είναι παντρεμένος από το 1977 με την Ματούλα Μυλωνέλη (Πτυχιούχο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, με Μεταπτυχιακό στην Διοίκηση Πολιτισμικών μονάδων, τ. Διευθύντρια της Ολυμπιακής Αεροπορίας και έχουν αποκτήσει μαζί τρία παιδιά.
Τον Παναγιώτη το 1978, Γιατρό του Α.Π.Θ. Δρ. Μαιευτήρα-Χειρουργό- Γυναικολόγο, με μεταπτυχιακό στην Διοίκηση Μονάδων Υγείας, παντρεμένο με την Παρασκευή Αδαμοπούλου, Μαία με μεταπτυχιακό στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
Τον Αθανάσιο το 1981, Τοπογράφο Μηχανικό του Α.Π.Θ., με μεταπτυχιακό M.B.A. από το Babson College των Η.Π.Α. Επιχειρηματία-Παραγωγό και Παρουσιαστή τηλεοπτικών εκπομπών, παντρεμένο με την Χριστίνα Μπόμπα, Ηλεκτρολόγο Μηχανολόγο Ηλεκτρονικών υπολογιστών, με μεταπτυχιακό στο Marketing και το 2021 έχουν αποκτήσει δύο κοριτσάκια,.
Την Κασσιανή το 1987, Θεολόγο του Α.Π.Θ., Πτυχιούχο στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, με Μεταπτυχιακά στον Διάλογο Χριστιανών και Μουσουλμάνων από το Α.Π.Θ. και στην Ειδική Αγωγή από το ΠάντειοΠανεπιστήμιο Αθηνών.
Οι αείμνηστοι γονείς του :
Παναγιώτης Τανιμανίδης (Θεολόγος καθηγητής, Πρόεδρος του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά από το 1965-1995, κτήτορας του νέου περικαλλούς ναού της Παναγίας Σουμελά, Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, που έχει τιμηθεί και από την Ακαδημία Αθηνών) και Κασσιανή Λαζαρίδου, γεννημένοι στην Ίμερα(1914-1995) και το Ακ Νταγ Μα(ν)τέν του Πόντου (1920-2014) του ιστορικού Πόντου αντιστοίχως, ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα το 1923.
Αδερφός του Γιώργου Τανιμανίδη (Δρ. Οδοντίατρου τ. Διευθυντή του Κέντρου Υγείας Θέρμης, τ. Αντιδημάρχου του Δήμου Θεσσαλονίκης. Πρόεδρου του Σωματείου Παναγία Σουμελά από το 1996 μέχρι σήμερα, Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως).
Ο Στέφανος Π. Τανιμανίδης υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία για είκοσι οκτώ (28) μήνες σε παραμεθόριες περιοχές της Ελλάδος, ως έφεδρος Αξιωματικός.
Εργάστηκε μέχρι το 1988 ως Διοικητικό στέλεχος (Αντιπρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοηθείας) στον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Ενώ από το 1988 ανέπτυξε επιχειρηματική δράση στον ιδιωτικό τομέα της εκπαίδευσης και μέχρι σήμερα είναι Πρόεδρος του Κέντρου Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κ.Ε.Κ. ΔΙΑΥΛΟΣ.
Διετέλεσε:
Την περίοδο 1965-1985, Μέλος τμημάτων, επιτροπών και Διοικητικών Συμβουλίων Χριστιανικών, Ποντιακών, Αθλητικών, Θεατρικών, Πολιτιστικών και Εθνικοτοπικών Συλλόγων.
Την περίοδο 1980-1982, Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Σιδηροδρομικών Βορείου Ελλάδος, συνδικαλιστικού φορέα με τρείς χιλιάδες μέλη.
Την περίοδο 1983-1987, Πρόεδρος του Μουσικογυμναστικού Συλλόγου «Ο ΘΕΡΜΑΙΚΟΣ», προωθώντας τις ομάδες Μπάσκετ και Ποδοσφαίρου σε Εθνικές κατηγορίες, δημιουργώντας θεατρικά και χορευτικά τμήματα με τη συμμετοχή 1000) και πλέον νέων και νεανίδων, καθώς και μικτή χορωδία (70) χορωδών, ταξιδεύοντας την σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, διοργανώνοντας σειρά εκδηλώσεων και παραστάσεων.
Την περίοδο 1987-1990, Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων, (Π.Ο.Π.Σ.).
Την περίοδο 1990-2004, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων, (Π.Ο.Π.Σ).
Την περίοδο 1993-1995, Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου και μέλος του τομέα Απόδημου Ελληνισμού, πραγματοποιώντας η συμμετέχοντας σε περισσότερες από πενήντα αποστολές σε χώρες του εξωτερικού σε όλο τον κόσμο, πραγματοποιώντας σειρά διαλέξεων αναφορικά με Ποντιακά, Εθνικά και θέματα του Απόδημου Ελληνισμού.
Την περίοδο 1995-2010 και για τρείς θητείες, Αντιπρόεδρος και Γενικός Γραμματέας των Ελληνικών Συλλόγων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. (ΕΛ.Σ.Ε.Κ.Ε.Κ.).
Την περίοδο 1997 – 2003, συντονιστής της Επιτροπής Προσφυγικών Σωματείων για τα Δικαιώματα των Λαών της Ανατολής.
Την περίοδο 1999-2002, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ποντιακού Ελληνισμού (ΠΑ.Σ.Π.Ε.).
Από το 1987 έως και το 2004 εργάσθηκε για την κοινωνική ένταξη και αποκατάσταση των Ελλήνων από τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. πραγματοποιώντας δεκάδες ημερίδες και περισσότερα από (20) ταξίδια και αποστολές σε αυτές τις περιοχές.
Με προτάσεις του ως Προέδρου της Π.Ο.Π.Σ.,
Εισήχθη το 1995 η ποντιακή φορεσιά στο Προεδρικό Μέγαρο και
το 1991 και 1997, μέρος της Ποντιακής Ιστορίας στα βιβλία της σχολικής εκπαίδευσης.
Το 2000 αναγέρθηκε στην πλατεία Αγίας Σοφίας, το Μνημείο της Γενοκτονίας των 353.000χιλ. Ελλήνων του Πόντου, στη Θεσσαλονίκη,
Το 2017 αναγέρθηκε το Μνημείο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, στην πλατεία Αλεξάνδρας στον Πειραιά και ύστερα από τρείς σχετικές αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων του Δήμου Αθηναίων το 2001, 2005 και το 2019, έγινε αποδεκτή σχετική πρότασή του και από το Δήμο Αθηναίων και ήδη έχει δρομολογηθεί η ανέγερση μνημείου Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, στο κέντρο των Αθηνών.
Με πρότασή του στην τότε κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα, το Φεβρουάριο του 1994, καθιερώθηκε ομόφωνα από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, η 19η Μαΐου ως ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του ιστορικού Πόντου.
Το 1996, για πρώτη φορά μετά από 73 χρόνια από την συνθήκη της Λοζάνης, οργάνωσε αποστολή – προσκύνημα, (120) εκπροσώπων Ποντιακών Οργανώσεων της Ελλάδος, του Ελληνικού Κοινοβουλίου, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μ.Μ.Ε. της Πανεπιστημιακής κοινότητας και (130) εκπροσώπων Ποντιακών Σωματείων από όλο τον κόσμο, στηνιστορική Μονή της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο.
Οργάνωσε επίσης την πραγματοποίηση τρισάγιου στην μνήμη των (353.000) χιλιάδων συμπατριωτών μας Ποντίων που έπεσαν θύματα της πολιτικής της Γενοκτονίας των Νεότουρκων και των Κεμαλιστών, την περίοδο (1914-1922) και
Διημερίδας στην Τραπεζούντα και το Βατούμ της Γεωργίας με την συμμετοχή επιστημόνων, εκπροσώπων των Ποντιακών οργανώσεων, του Ελληνικού Κοινοβουλίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με στόχο την ανάδειξη της ταυτότητας και αποκατάστασης των Ελληνικών μνημείων στην Τουρκία και την επαναλειτουργία τους.
Το 1998, σε συνεργασία και με τις Ομοσπονδίες Ποντιακών Σωματείων του εξωτερικού, οργάνωσε την κατάθεση Υπομνήματος στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. στις Η.Π.Α., για τη Διεθνοποίηση τους θέματος της Ποντιακής Γενοκτονίας.
Από το 2000, 2002, 2006, 2007, 2008, 2009, 2013, 2015 και 2019 οργάνωσε και συμμετείχε σε πολυμελείς αντιπροσωπείες εκπροσώπων Ποντιακών φορέων απ’ όλο τον κόσμο, που επισκέφθηκαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, όπου πραγματοποίησαν διημερίδες με θέματα,
Τα πολιτιστικά και ανθρώπινα και θρησκευτικά δικαιώματα των ποντιόφωνων της Τουρκίας,
Της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τη Διεθνή κοινότητα και τον ορισμό από την Ευρωπαϊκή Ένωση της 19ηςΜαΐου ως Ευρωπαϊκής ημέρας μνήμης, των αδικοχαμένων Χριστιανικών πληθυσμών.
Την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, την αποκατάσταση και επαναλειτουργία της Μονής της «Παναγίας Σουμελά» και του ναού της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας ως μουσείου, που από το 2013 οι Τουρκικές αρχές μετέτρεψαν σε τζαμί.
Ενώ με πρωτοβουλίες και προτάσεις που κατέθεσε από το 1999-2019ως Πρόεδρος η Γενικός Γραμματέας του ΠΑ.Σ.Π.Ε., Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, Εθνικά Κοινοβούλια, Πολιτείες και Δημοτικά Συμβούλια σε Η.Π.Α. – ΚΑΝΑΔΑ – ΕΥΡΩΠΗ και ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, αναγνώρισαν ότι τα όσα συνέβησαν από το (1914-1922) σε βάρος του Ελληνισμού του Πόντου, αποτελούν πράξεις Γενοκτονίας.
Από το 1997-2022 συνέγραψε και κυκλοφόρησε τα έργα,
1.« Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ».
2.«ΣΟΥΜΕΛΑ Η ΠΡΟΣΦΥΞ ΠΟΝΤΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ». Δίτομο έργο.
3.« Η ΗΧΩ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ».
4.« ΜΝΗΜΗΣ ΕΓΚΩΛΠΙΟΝ».
5.« ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΝΤΙΩΝ ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΣΕ ΛΕΝΕ ΠΟΝΤΟ».
6.«Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ». Δίτομο έργο.
7.«ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΕΡΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ».
8. «ΠΟΝΤΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ».
Τα βιβλία του κυκλοφόρησαν και μοιράστηκαν σε 50.000χιλιάδες αντίτυπα με τις κυριακάτικες εφημερίδες ΕΘΝΟΣ – ΝΕΑ – REAL- ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και ΚΑΡΦΙ, στην Ελλάδα.
Η τελευταία εργασία του για την Ιερή Εικόνα και την ιστορική Μονή της ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ, έχει τις ευλογίες του ΠαναγιότατουΟικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίου και μεταφράστηκε Αγγλικά, Ρωσικά, Τουρκικά, Γερμανικά, για να κυκλοφορήσει και στην Τουρκία.
Για την πενηντάχρονη δημιουργική και συγγραφική παρουσία του έχει τιμηθεί από Δημόσιες, Εκκλησιαστικές και Στρατιωτικές αρχές, δεκάδες Ιδρύματα, Ομοσπονδίες, Σωματεία και Συλλόγους.
Σήμερα, Δεκέμβριος του 2022 με την ιδιότητα, του Επίτιμου Προέδρου, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων (Π.Ο.Π.Σ.) και της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας (Ο.Π.Σ.Α.), του Προέδρου της Ευξείνου Λέσχης Ευρωπαίων Πολιτών (Ε.Λ.Ε.Π.), μέλους πολιτικών – εθνικοτοπικών – πολιτιστικών – αθλητικών φορέων και χριστιανικών κοινοτήτων, συνεχίζει να δραστηριοποιείται για την ανάδειξη, προβολή, επίλυση Εθνικών θεμάτων, καθώς επίσης του Ποντιακού, του Απόδημου Ελληνισμού και υπεράσπισης των Θρησκευτικών Ελευθεριών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ιδιαίτερα δραστηριοποιείται στην προώθηση του αιτήματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον Ο.Η.Ε., Εθνικά Κοινοβούλια, Πολιτειακά και Δημοτικά Συμβούλια ξένων χωρών, για την Αναγνώριση από μέρους τους της Γενοκτονίας των Ελλήνων του ιστορικού Πόντου.
Της επαγγελματικής αποκατάστασης και κοινωνικής ένταξης των νεοπροσφύγων Ελλήνων από τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., καθώς και υποστήριξης των χιλιάδων ποντιόφωνων Μουσουλμάνων της Τουρκίας στην αναζήτηση της Εθνικής και Πολιτιστικής τους ταυτότητας.
Της αναστήλωσης, ανάδειξης και επαναλειτουργίας Ελληνικών Εκκλησιών-Μοναστηριών και Μνημείων στον ιστορικό Πόντο.
Της τοποθέτησης και ανάδειξης των κειμηλίων της ιστορικής Μονής της Παναγίας Σουμελά μέσα στους ανακαινισμένους χώρους της που σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο, που διασώθηκαν από κλοπές και λεηλασίες μετά την καταστροφή της και φυλάσσονται σε χώρους στην Άγκυρα και την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη.
Για τη δημιουργία Μουσείου και βιβλιοθήκης του Ποντιακού Ελληνισμού στον Ελλαδικό χώρο και διαδικτυακού Site σχετικού με θέματα της Ιστορίας του Πολιτισμού και του οργανωμένου Ποντιακού χώρου .
Την ολοκλήρωση ταινίας μεγάλου μήκους με θέμα την Γενοκτονία του Ελληνισμού του ιστορικού Πόντου και ενός ντοκιμαντέρ με θέμα την Πολιτιστική Ταυτότητα των Ελλήνων του Πόντου, ενώ παράλληλα συνεχίζει το συγγραφικό του έργο.