“Κολοκοτρώνα-Κολοκοτρώνα, έτσι έλεγαν τα τουρκάκια
στα βάθη της Ασίας και το αίμα πάγωνε στις φλέβες τους”.
Από αναγνωστικό των παιδικών μας χρόνων.
Πως να μπορέσω εγώ να πω για τη σεπτή μορφή σου
ω, μέγιστε αγωνιστή κι Ελλάδας ελευθερωτή
κράτιστε, Γέρο του Μοριά, διέθεσες τη ζωή σου
για της πατρίδας τη γιορτή στης λευτεριάς την κουπαστή
με θάρρος και με αρετή` Ελλάδα, υποκλίσου!
Μάστορας της στρατηγικής της τακτικής τεχνίτης
έχτισες την ελευθεριά με σθένος και παλληκαριά
με σχέδιο αριστοτεχνικό, της μάχης καταλύτης
με σκέψη πού ’χε μαστοριά ανέτειλες την ξαστεριά
με τόλμη και με αντρειά, του γένους ο γρανίτης.
Βαλτέτσι και Τριπολιτσά, παντού, στα Δερβενάκια
ανθογελούν οι ουρανοί στη σκέψη σου τη φωτεινή
τα παλληκάρια σου οδηγείς στη μάχη σαν γεράκια
ξεχύνονται σαν κεραυνοί, ναι, για τη Νίκη ή τη Θανή
με φλόγα στην ψυχή αγνή στης δόξας τα σοκάκια.
Ήσουνα πάντα δίκαιος και τίμιος στην πράξη
έμαθες να μην αθετείς τον λόγο σου να το κρατείς
ακόμα και προς τον εχθρό ήσουνα πάντα «εντάξει»
σωστός στρατιώτης κι εγκρατής, το πρότυπο της αρετής
ακριβοδίκαιος κριτής` Αρχές έχεις διδάξει.
Κι αν κάποτε ξεφεύγανε κάποιοι στη χρήση βίας
-τι ήταν μεγάλη η οργή από την ανθρωποσφαγή
τους βιασμούς και τις πληγές στα χρόνια της δουλείας-
εμπόδιζες με διαταγή κάθε κακό και διαρπαγή
και κάθε ανούσια διαγωγή, φάρε ορθής παιδείας.
Όμως δεν είχες έλεος για τους προσκυνημένους
γι’ αυτούς που κάθε εποχή πωλούν την ίδια τους ψυχή
φωτιά, τσεκούρι κράταγες για όλους τους πουλημένους
γι’ αυτούς που είχαν ενοχή κι απ’ τον εχθρό αποδοχή
και κάθε είδους παροχή γιατ’ είναι εχθροί του γένους.
Ένα φοβόσουν μοναχά κι αυτό ’ταν η διχόνοια
που ανίκητη ήτανε θαρρείς, πελώριο δράκο τη θωρείς
μα ενάντιά της πάλεψες κι έφερες την ομόνοια
και πάντα έτσι προχωρείς, το διχασμό τον αναιρείς
υπόδειγμα είσαι ολημερίς και πρότυπο αιώνια.
Είσαι η βροντή κι η αστραπή του Προαιώνιου Νόμου
η Ανάσταση κι η Λευτεριά, το θάμβος πού ’χε η κλεφτουριά
οι ακολουθίες του φωτός στα δύσκολα του δρόμου
ανθόσπαρτη καλοκαιριά, του ήλιου ζώσα δοξαριά
όλα του κόσμου τα φλουριά κι ο νικητής του τρόμου.
(28/8/2020)
Ιωάννης Παναγάκος